Muzoraʼa
Muzoraʼa (arab. — chorakorlik) — islom mamlakatlarida sugʻoriladigan yerdan olinadigan hosilning bir qismi evaziga ijaraga berish. M. taxminan 14-asrdan boshlanib, shartnomasi yozma shaklda tuzilib, natura bilan toʻlanadigan ijara haqi aniq belgilangan. M. amalda yersiz dehqonlarni yirik yer egalariga tobe qilib qoʻygan.[1]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |