Muqaddas Prokl Bolonskiy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Muqaddas Prokl Bolonskiy (italyancha: San Procolo) — Mikelanjelo tomonidan yaratilgan uchta kichik marmar haykallardan biri. 1494-1495 Boloniyadagi xuddi shu nomdagi Bazilikadagi Avliyo Dominik qabri uchun.

Tavsif[tahrir | manbasini tahrirlash]

Mikelanjelo. "Devid" (batafsil)

Haykalda Boloniyadagi Rim imperatori Diokletian tomonidan qatl etilgan italiyalik avliyo Bolonyalik Prokl tasvirlangan.

Proklning surati norozilikka toʻla [1] toʻplangan va yuz ifodasi Mikelanjeloning ancha keyingi haykallari — "David", "Muso", "Brutus"ni[2] eslatadi. Yigitning oʻng qoʻli harakatga tayyorligini bildiradi, chap tomonida uzun plashi bor. Chap oyoq oldinga qoʻyiladi va barcha ogʻirlik oʻngga tushadi. Prokl qisqa belbogʻli tunikada kiyingan.

Kompozitsiyada Mikelanjeloning keyingi ishlariga xos boʻlgan kontraposto aniq koʻrsatilgan.

Viktor Lazarevning soʻzlariga koʻra, haykaltaroshning avliyo Dominik qabri uchun yaratgan dastlabki ishlarida — "Sandirli farishta", "Petroniy" va „Prokl“ — Yakopo della Kverchning[3] asarlarining taʼsirini his qilish mumkin. Libmanning soʻzlariga koʻra, allaqachon bu haykallarda „qahramonlarcha goʻzal inson“ timsolini koʻrish mumkin[4].

Fritz Erpelning fikriga koʻra, bu haykalni rassomning dastlabki avtoportreti deb hisoblash mumkin[1], garchi bu fikr Erik Shiliano tomonidan qoʻshilmasa ham. Ikkinchisining fikricha, agar buni avtoportret deb hisoblash mumkin boʻlsa, unda rassom oʻzini „… uning yoʻlidagi har qanday toʻsiqlarni olib tashlashga tayyor gʻazablangan yigit“ sifatida tasvirlagan[5].

Sanʼatdagi tasvir[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bu haykal Karel Shulsning „Tosh va ogʻriq“ (1943) biografik romanida eslatib oʻtilgan:

“ (...) Muqaddas Prokl jallodga oʻz ishini qilish osonroq boʻlishi uchun plashini tashladi va nur bilan shahid tojini qabul qilib, osmonga olib boradigan yoʻlga kiradi....[6] ”

Biografik romanida „Azob va quvonch“ (1961), Irving Stoun Prokl haykali haqida gapirar ekan, Mikelanjeloning barcha dastlabki asarlaridan faqat „ibtidoiy narsalarni oʻz ichiga olgan“[7].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ 1,0 1,1 Эрпель 1990.
  2. ↑ Wallace 2010.
  3. ↑ Микеланджело. Поэзия. Письма 1983.
  4. ↑ Либман 1964.
  5. ↑ Scigliano 2005.
  6. ↑ Шульц 2007.
  7. ↑ Irving Stone. „The Agony and the Ecstasy“ (en) 294. www.scribd.com. — „(…)only the St. Proculus has something original in it“. 2012-yil 7-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 31 марта.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Вазари Д.. Жизнеописания прославленных живописцев, скульпторов и архитекторов.  (Ukraincha)
  • Микеланджело. Поэзия. Письма. Суждения современников / сост. В. Н. Гращенков. М.: Искусство, 1983. 
  • Эрпель Фриц.. Микеланджело / Пер. с нем. Сергея Данильченко. Берлин: Хеншель, 1990. ISBN 3-362-00044-4. 
  • Либман М. Я.. Микеланджело Буонарроти. М.: Советский художник, 1964. 
  • Шульц К.. Камень и боль: роман. М.: Эксмо, 2007. ISBN 5-699-20485-7. 
  • Eric Scigliano.. Michelangelo's Mountain: The Quest For Perfection In The Marble Quarries Of Carrara. Simon and Schuster, 2005.  (Inglizcha)
  • John Addington Symonds.. The Life of Michelangelo Buonarroti, 1893.  (Wayback Machine saytida 2014-07-18 sanasida arxivlangan) (Inglizcha)
  • William Wallace.. The Treasures of Michelangelo. Andre Deutsch, 2010. ISBN 978-0-233-00253-8.  (Inglizcha)
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Muqaddas_Prokl_Bolonskiy&oldid=3981477" dan olindi