Monako davlat madhiyasi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
 Monako davlat madhiyasi
Soʻz muallif(lar)i Louis Notari, 1931
Bastakor Léon Jehin
Qabul qilindi 1848-yil
Audio
Monako davlat madhiyasi

Hymne Monégasque (Monégasque: „Inu Munegascu“; Inglizcha: „Monegasque Anthem“),[1] shuningdek, „A Marcia de Muneghu“ („Monako marshi“) nomi bilan ham tanilgan, Monakoning milliy madhiyasidir.[2] Madhiya dastlab 1848-yilda Théophile Bellando de Castroning fransuzcha soʻzlari va Bellando va Castil-Blaze musiqasi bilan qabul qilingan. Monegask tilidagi amaldagi rasmiy qoʻshiqlar 1931-yilda Louis Notari tomonidan yozilgan, hozirgi musiqiy aranjirovka esa 1914-yilda Léon Jehin tomonidan yaratilgan.

Tarix[tahrir | manbasini tahrirlash]

Monegask advokati Théophile Bellando de Castro 1841-yilda „Hymne Monegasque“ ning birinchi versiyasiga fransuzcha qoʻshiqlar yozgan va musiqasini yaratgan. Keyinchalik fransuz musiqashunosi Castil-Blaze ohangni oʻzgartirib, boshqa bir qancha kichik oʻzgarishlar kiritgan. 1848-yilda shahzoda Florestan tomonidan yaratilgan Milliy gvardiya Bellando qoʻshigʻini qabul qildi va u „March of the National Loyalists“ boʻldi. 1896-yilda Monegask bastakori Charles Albrecht tomonidan yaratilgan pianino uchun yangi aranjirovka Parijda Tihebaux tomonidan nashr etilgan va „Air National de Monaco“ deb nomlangan. 1897-yilda Nitssadagi noshir Dekursel Albrext kompozitsiyasining 429-raqamli va „Hymne National de Monaco“ nomli yangi versiyasini chop etdi.

Yillar oʻtib, Monegask musiqachisi François Bellini Albrecht qoʻshigʻini orkestrladi va trio uchun bu yangi aranjirovka 1900-yilda odamlar uchun juda uzun deb topildi va ijro etishni toʻxtatdi. Zamonaviy versiya 1914-yilda fransuz bastakori Léon Jehin tomonidan yaratilgan va birinchi marta shahzoda Albert hukmronligining 25 yilligida ijro etilgan. Nihoyat, 1931-yilda Monegask shoiri Louis Notari qoʻshiq matnini monogask tilida yozdi.[3]

Matn[tahrir | manbasini tahrirlash]

Monako tilida[3][4] IPA transkripsiyasi Fransuzcha tarjima Inglizcha tarjima

Despoei tugiù, sciü d’u nostru paise
Se ride au ventu, u meme pavayùn
Despoei tugiù a cuřù russa e gianca
E stà ř'emblèma d’a nostra libertà
Grandi e piciui, ř'an sempre respetà

Nʼamu ch'üna tradiçiun,
nʼamu ch'üna religiun,
Amu avüu per u nostru unù
I meme Principi tugiù
E ren nun ne scangerà
Tantu ch’u suriyu lüjerà;
Diu sempre nʼagiüterà
E ren nun ne scangerà

{{IPA|
[ˈdes.pej tu.ˈd͡ʒu ʃy du ˈnɔs.tru pa.ˈi.se]
[se ˈri.de‿au̯ ven.tu u ˈme.me pa.va.ˈjun]
[ˈdes.pej tu.ˈd͡ʒu a ku.ˈʁu ˈrus.sa‿e d͡ʒaŋ.ka]
[e sta ʁen.ble.ma da nɔs.tra li.ber.ˈta]
[ˈgran.di‿e pit.ˈt͡ʃu(.)i lan sen.pre res.pe.ˈta]

[na.mu ˈky.na tra.di.ˈsjun]
[na.mu ˈky.na re.li.ˈd͡ʒun]
[a.mu‿a.ˈvyw per u ˈnɔs.tru‿u.ˈnu]
[i ˈme.me ˈprin.t͡ʃi.pi tu.ˈd͡ʒu]
[e ʁen nun ne skan.d͡ʒe.ˈra]
[tan.tu ku su.ˈri.ju ly.ʒe.ˈra]
[di.u sen.pre na.d͡ʒy.te.ˈra]
[e ʁen nun ne skan.d͡ʒe.ˈra]

Depuis toujours, sur notre pays,
Le même drapeau est déployé au vent,
Depuis toujours les couleurs rouge et blanc
Sont le symbole de notre liberté
Grands et petits les ont toujours respectées.

Nous avons perpétué les mêmes traditions;
Nous célébrons la même religion;
Nous avons l'honneur
D'avoir toujours eu les mêmes Princes.
Et rien ne changera jamais
Tant que le soleil brillera;
Dieu nous aidera toujours
Et rien ne changera jamais.

Forever, in our land,
One flag has flown in the wind
Forever, the colours red and white
Have symbolised our liberty
Adults and children have always respected them.

We have perpetuated the same traditions;
We celebrate the same religion;
We have the honour
To have always had the same Princes.
And nothing will change
As long as the sun shines;
God will always help us
And nothing will change.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ „Hymne Monégasque“. Palais Princier de Monaco. Qaraldi: 7-fevral 2022-yil.
  2. ↑ The World Factbook (en). Central Intelligence Agency, 2012 — 491 bet. 
  3. ↑ 3,0 3,1 „Chronique Monégasque «üntra nui» 20 novembre 2011“. Comité National des Traditions Monégasques (20-noyabr 2011-yil). 26-mart 2015-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 8-fevral 2022-yil.
  4. ↑ Cittadini, Roberto. Europa Europa: inni nazionali europei (it). Pizzicato, 1998 — 12 bet. ISBN 978-88-7736-269-8. 

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Monako_davlat_madhiyasi&oldid=3647674" dan olindi