Monada
 | Bu maqolada ichki havolalar juda kam. |
Monada (yun. monas — yagona, boʻlinmas) — turli falsafiy taʼlimotlarda borliqning tuzilish elementlarini ifodalash uchun ishlatiladigan tu-shuncha: pifagorchilar taʼlimotida son, neoplatonizmda yagonalik. J.Bruno fikricha, monada voqelikning jismoniy va ayni vaqtda psixik elementa. Monadalar haqidagi taʼlimot (monadologiya)ning asoschisi G. Leybnits hisoblanadi. Uning fikricha, monada ruhiy tabiatga ega boʻlgan, butun dunyoni oʻziga kamrab, aks ettira oladigan oddiy (boʻlinmas) va faol birlamchi substan-siyadir. Monadologiya gʻoyasi 19-asrda nemis faylasufi I. Gerbart, G. Lotse, 20-asrda E. Gusserl (Germaniya), A. Uaytxed (Buyuk Britaniya) va boshqalarning qarashlarida oʻz aksini topdi[1].
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]
|
Bu maqolada boshqa til boʻlimlariga ishorat yoʻq. Siz ularni topib va ushbu maqolaga qoʻshib, loyihaga yordam berishingiz mumkin. |
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |
 | Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (avgust 2024) |