Maksim Berezovskiy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Maksim Berezovskiy
Tavalludi 27-oktyabr 1745[1]
Vafoti 2-aprel 1777[1]
Sankt-Peterburg, Rossiya imperiyasi
Fuqaroligi Rossiya Imperiyasi

 Maksim Sozontovich Berezovskiy (ruscha: Макси́м Созо́нтович Березо́вский listen; ukraincha: Максим Созонтович Березовський; tax. 1745 – 2-aprel [E.U. 24-mart] 1777) dunyoviy va liturgik musiqa bastakori, dirijyor va opera qoʻshiqchisi boʻlib, Rossiya imperiyasidagi Sankt-Peterburg saroyi kapellasida ishlagan, lekin oʻz faoliyatining koʻp qismini Italiyada oʻtkazgan. Ukraina musiqasiga muhim hissa qoʻshgan. Artemiy Vedel va Dmitriy Bortnyanskiy bilan birgalikda Berezovskiy musiqashunoslar tomonidan XVIII asr Ukraina klassik musiqasining „Oltin uchlik“ kompozitorlaridan biri va Rossiyaning eng yirik xor bastakorlaridan biri deb hisoblanadi.

Berezovskiyning tugʻilgan joyi va otasining ismi faqat ogʻzaki maʼlumotlardan keltirib oʻtilgan. Avval Gluxov qoʻshiq va cholgʻu musiqa maktabi [ru] da soʻngra Kiyev diniy akademiyasida tahsil olgan boʻlishi mumkin. 1758-yilda Sankt-Peterburgdagi Yekaterina II imperator saroyida ishlagunga qadar Oraniyenbaumdagi kapellaga qoʻshiqchi sifatida qabul qilingan va bu yerda italiyalik bastakor Baldassare Galuppidan saboq olgan. 1769-yilda Berezovskiy Boloniyaga oʻqishga yuborilgan. U uerda uning dunyoviy asarlari, shu jumladan Demofonte, uch pardali opera seriyasi, bu asar Ukraina yoki rus bastakori tomonidan yozilgan italyancha uslubdagi eng qadimgi opera boʻlgan. 1773-yil oktyabrda Sankt-Peterburgga qaytib kelgan. 1777-yilda vafot etgani hujjatlashtirilmagan.

Berezovskiy oʻzining xor asarlari bilan tanilgan va ukrainaning muqaddas xor uslubini yaratuvchilardan biri boʻlgan. U muqaddas kontsertlar janrini eng yuqori musiqiy va badiiy darajaga olib chiqqan va Bortnyanskiyga ham, Vedelga ham taʼsir qilgan. Bir nechta kompozitsiyalari saqlanib qolgan, ammo soʻnggi oʻn yilliklardagi tadqiqotlarda ilgari yoʻqolgan asarlarni, shu jumladan uchta simfoniyani qayta topishga erishilgan.

Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

XVIII asrga qadar hujjatli dalillarning yetishmasligi Maksim Sozontovich Berezovskiy haqida juda kam narsa maʼlum ekanligini anglatgan. 1830-1840-yillarda Sankt-Peterburg Davlat Akademik Kapellasining kutubxonachilari uning hayoti va faoliyati haqida batafsil maʼlumot tuzganlar. Ular bastakorning partituralari va notalariga kirish imkoniga ega boʻlganlar va uni eslab qolganlarning anekdot maʼlumotlariga tayanganlar. Berezovskiyning qisqacha tarjimai holini yaratgan birinchi yozuvchilar nemis tarixshunosi Jacob von Stehlin [ru], antikvar va kitob kolleksiyachisi Yevgeniy Bolxovitinov va rus shoiri va tarjimoni Nikolay Dmitrievich Gorchakov boʻlgan[2]. Bolxovitinovning Berezovskiy vafotidan 40 yil oʻtib yozilgan asossiz tarjimai holidan keyingi yozuvchilar bastakor haqidagi asosiy maʼlumot manbai sifatida foydalanganlar[3].

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]