Lavh
Lavh oʻqish vaqtida ustiga kitob, nota ochib qoʻyiladigan maxsus kursicha (taglik). Odatda, L. taxtadan ishlangan. Samarqandda Bibixonim masjidining hovlisida, Toshkentdagi Temuriylar davri tarixi davlat muzeyida marmardan ishlangan katta L. bor. L. ishlash anʼanalari oʻzbek xalq amaliy sanʼatining yogʻoch oʻymakorligida saqlanib qolgan. L.ning bugungi kundagi vazifasi oʻzgarib, u muzey ekspozitsiyasi, oʻzbek xalq amaliy sanʼatining esdalik sovgʻa namunasiga aylangan.[1]
Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |