Largo
Largo (ital. Largo — keng) — musiqada eng sekin ijro surʼatining belgisi. Asosan, ulugʻvor, tantanavor hamda motamsaro asarlarda, keng, vazmin va ravon kuy rivojiga nisbatan ishlatiladi. Dastlab (17-asrda) faqat sarabanda raqsi uslubida ijro etilgan asarlarda koʻllanilgan. 18-asrdan (ayniqsa, Betxoven ijodidan boshlab) oʻta salobatli talqinga ega boʻldi.[1]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
 | Ushbu maqolada Oʻzbekiston milliy ensiklopediyasi (2000-2005) maʼlumotlaridan foydalanilgan. |
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |