Karatay

Karatay (qoz. Qoratay) — Oʻrta Juzdagi nayman qabilasining yirik qozoq urugʻi^[1]^[2]^[3].

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Nayman Belgibaydan, Belgibay Okireshdan, Okiresh Ergenektadan. Nasabnomaga koʻra, Sarijomart Soybolat botirning ukasi erta vafot etgan, uning uch farzandi koʻkjarli, qoratoy, bura akasi Sarijomartning bagʻrida voyaga yetgan.

Shejire Shakarim Kudaiberdieva. Sarjoʻmartning katta xotinidan Qoratoy, kichik xotinidan esa Bidala, Jansariy, Shaygʻoz, Barjaksi oʻgi`llari bor. Sarjomartning ukasidan Boʻra, Balta va Bagonali, Koʻkjarlidan asrab olingan oʻgʻillari ham bor edi.

Joylashishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

1868-yildagi Sibir qirgʻizlari (qozoqlar) hududidagi qishki va yozgi migratsiya xaritasi, Qoratoy urugʻining qora erlarida belgilangan.

1824-yilda tashkil etilgan, 1868-yilda Qarqarali okrugiga aylantirilgan Qarqarali tashqi okrugida qoratoy-naymanlar yashagan. 1897-yilda Qarqarali okrugi aholisi 171655 kishi edi. 1926-yilda — 250 ming kishi. Aholi punkti: Qarqarali (koʻpchilik), Atbasar, Semipalatinsk, Pavlodar tumanlari. Hududi taxminan 300 ming km².

Chuy choʻlida Qoratay — Daulet kenja naymanlari yashagan.

Klan birinchilardan boʻlib Chuy oʻlkasiga yoʻl ochgan odamlar orasida mashhur. Buning hikoyasi: 1860-yillarda, Shimoliy Qozogʻistonda katta jut bilan, koʻplab chorva mollari oʻlib va odamlar kasallik tufayli nobud boʻlgan. Daulet urugʻiga mansub Kebenek turkumining boshligʻi Chuy choʻlidagi boy choʻl yerlariga ega Ust-Kamenogorsk tumanidagi Koʻk-Terek hududidan, koʻplab xalqlarga „Ipak yoʻli“ nomi bilan maʼlum boʻlgan, juta kasalligi yoʻq va odamlar oʻlmaydigan, yaxshi bepul yaylovlar va erkin dashtlar bor joyga koʻchib oʻtishgan.

Volostlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Semipalatinskning yuqori qismiga joylashib, Oktabr inqilobidan oldin qoratoylarning avlodlari Ust-Kamenogorsk viloyatidagi Janubiy Oltoy deltasida yashagan. Asosiy kasbi chorvachilik edi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

↑ Kurilev, V. P. Skot, zemlya, obщina u kochevix i polukochevix kazaxov: vtoraya polovina XIX-nachalo XX veka — S. 229.
↑ Муминов А. К.. Родословное древо Мухтара Ауэзова, 1000 экз, Алматы: Жибек жолы, 2011 — 223—226 bet. ISBN 978-601-294-070-1.
↑ КНЭ, том III 2005.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

[Один-1] Kurilev, V. P. Skot, zemlya, obщina u kochevix i polukochevix kazaxov: vtoraya polovina XIX-nachalo XX veka — S. 229.

[2] Муминов А. К.. Родословное древо Мухтара Ауэзова, 1000 экз, Алматы: Жибек жолы, 2011 — 223—226 bet. ISBN 978-601-294-070-1.

[FOOTNOTEКНЭ,_том_III2005-3] КНЭ, том III 2005.

[1]

[2]

[3]