Irvin Shou

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

 

Irvin Shou - (1913 - yil, 27 - fevral) amerikalik dramaturg, ssenariynavis, romanchi va qisqa hikoyalar muallifi boʻlib, yozma asarlari 14 million nusxadan ortiq sotilgan. U ikkita romani bilan tanilgan: Ikkinchi jahon urushidagi uchta askarning taqdiri haqidagi "Yosh she'rlar" (1948). Bu film Marlon Brando va Montgomeri Klift ishtirokida ijro etilgan. "Boy odam, kambag'al odam", (1970), Ikkinchi jahon urushidan keyingi oʻn yilliklardagi ikki aka-uka va opa-singilning taqdiri haqida bo'lib,[1]u 1976-yilda Piter Shtraus, Nik Nolte va Syuzan Bleykli ishtirokida mashhur mini-serialga aylantirilgan.

Shaxsiy hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]

Shou Irvin Gilbert Shamforoff Nyu-Yorkning Janubiy Bronks shahrida Rossiyadan kelgan yahudiy muhojirlar oilasida tug'ilgan.[2] Uning ota - onasi Rose va Will edilar. Uning ukasi Devid Shou Gollivudning taniqli prodyuseri va yozuvchisiga aylandi.[3] Irvin tug'ilgandan ko'p o'tmay, Bruklinga ko'chib o'tdi. Irvin kollejga kirishi bilan familiyasini o'zgartirdi. U yoshligining ko'p qismini Bruklinda o'tkazgan. 1934 - yilda Bruklin kollejini san'at bakalavri darajasi bilan tugatdi.

U 1935 - yil 21 yoshida ssenariy yozishni boshlagan. 1939 - yilda u aktrisa va prodyuser, kino aktyor Snits Edvardsning qizi, Marian Edvards, bilan turmush qurdi.[4] Er-xotin 1967 yilda ajrashishdi, 1982 yilda Irvinning o'limidan ikki yil avval qayta turmush qurishdi.

Ikkinchi jahon urushi paytida Shouni Uilyam Uayler o'zining kino bo'limiga qo'shilishga taklif qildi. Yoshi va 1 - A chaqiruv maqomi tufayli ofitser lavozimiga tayinlana olmagan[5] Shou muntazam armiyaga kirishga qaror qildi. Keyinchalik, armiya yozuvchining kelib chiqishini hisobga olib, Shouni Jorj Stivensning kino bo'limiga yubordi.[6] U Stivensning buyrug'iga biriktirilgan to'rtta yozuvchidan biri bo'lib, u order ofitseri bo'lgan. Urushdan so‘ng esa, u yozuvchi sifatidagi ijodiga qaytdi.

Shou 1984 yil 16 mayda Shveytsariyaning Davos shahrida prostata saratonidan kasallanib, 71 yoshida vafot etdi.[7]

Karyera[tahrir | manbasini tahrirlash]

Drama[tahrir | manbasini tahrirlash]

1930 - yillarda Shou Dik Treysi, Gumps va Studio One kabi bir nechta radio shoulari uchun ssenariylar yozgan. U "Amerika tafakkurining asosiy oqimlari" nomli qissasida o'z hayotining ushbu davrini yana bir bor radio yozuvchi ijara puliga teng bo'lgan so'zlar sonini hisoblab, birin-ketin skriptni maydalagani haqidaeslab o'tgan :

Furniture, and a hundred and thirty-seven dollars. His mother had always wanted a good dining-room table. She didn't have a maid, she said, so he ought to get her a dining room table. How many words for a dining-room table?

Irvin Shouning birinchi pyesasi “O‘liklarni dafn et” (1936) dafn etishdan bosh tortgan, jangda halok bo‘lgan bir guruh askarlar haqidagi ekspressionistik drama edi. Shouning "Sokin shahar" spektakli Elia Kazan rejissorligi va Aaron Koplandning tasodifiy musiqasi bilan yakshanba kungi ikkita spektakldan keyin yopilgan.

1940 - yillarda Shou bir qator filmlar uchun ssenariy yozgan, jumladan, “Shahar suhbati ” (fuqarolik erkinliklari haqidagi komediya), “Tongdagi komandolar zarbasi ”. Shou Marian Edvardsga (taniqli aktyor Snits Edvardsning qizi) turmushga chiqdi. Ularning bir o'g'li bor edi, 1950 yilda tug'ilgan Adam Shou, o'zi jurnal maqolalari va fantastika yozuvchisi.

Shou Konnektikut shtatining Nikols qishlog'ida joylashgan, Pine Brook Country Clubda yozni o'tkazdi. U 1936 - yilda Group Theatre (Nyu-York) Shouning yozgi uyiga aylandi. Uning ro'yxatiga Elia Kazan, Garold Klurman, Garri Morgan, Jon Garfild, Frensis Farmer, Uill Geer, Klifford Odets va Li J. Kobb kiradi. [8][9]

Romanlar va mini-seriallari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Shouning birinchi romani bo'lgan "Yosh she'rlar" 1948 - yilda nashr etilgan. Irvin Shouning urush paytidagi Yevropa tajribasiga asoslangan asari juda muvaffaqiyatli bo'ldi va 1958 yilda filmga moslashtirildi. Shou filmdan mamnun emas edi, chunki bu uning kitobidagi ba'zi jiddiy masalalarni yumshoq tarzda aylantirganini his qildi, lekin u kassada yaxshi natijalarga erishgandi.

Shouning ikkinchi romani, "Makkartizmning yuksalishi" haqida hikoya qiluvchi,"Bezovta havo", 1951 - yilda nashr etilgan. Asar AQSh Oliy sudidan Jon Xovard Louson va Dalton Trumboning Kongressni hurmat qilmaganlik uchun hukmni qayta ko'rib chiqishni so'rab petitsiyani imzolaganlar orasida sodir bo'lgan real voqealarga asoslangan edi. Red Channels nashri tomonidan kommunistlikda ayblangan Shou kinostudiya boshliqlari tomonidan Gollivudning qora ro'yxatiga kiritilgan. 1951 - yilda u Qo'shma Shtatlarni tark etib, Yevropaga yo'l oldi va u yerda, asosan Parij va Shveytsariyada, 25 yil yashadi. Keyinchalik uning ta'kidlashicha, qora ro'yxat uning karerasiga "faqat ko'z bilan qaragan". 1950 - yillarda u yana bir qancha stsenariylarni yozdi, jumladan, “Qoʻrgʻon ostidagi orzu ” ( Yevgeniy O'Nilning pyesasi asosida) va “Oʻt oʻchiruvchi pastda ” ( Karib dengizidagi ayyor qayiq haqida).

Shou Yevropada yashab, ko'proq bestseller kitoblarni yozgan, xususan, "Lyusi Kron " ( 1956 ), "Boshqa shaharda ikki hafta " ( 1960 ), "Boy odam, kambag'al odam" ( 1970 ) va Vizantiyada oqshom [10] ( 1978-yilda telefilm suratga olingan).

"Boy odam, kambag'al odam" 1976 - yil 1 - fevraldan, 15 - martgacha ko'rsatilgan 2 soatlik oltita epizoddan iborat bo'lgan, juda muvaffaqiyatli ABC televizion mini - serialiga moslashtirilgan bo'lib, serial mavsumiy Nielsens reytingida uchinchi o'rinni egalladi. Va yigirma uchta Emmi nominatsiyasini qo'lga kiritdi. Shou bilan juda oz aloqasi bo'lgan boshqa moslashuv "Boy odam, kambag'al odam - II" kitobi 1976 - yil 21 - sentyabrdan 1977 - yil 8 - martgacha efirga uzatildi. Bu birinchisi kabi muvaffaqiyatli bo'lmadi.[11][12] 1978 - yil “Tilanchi odam, oʻgʻri” asarining uchinchi davomi boʻlib, unda asl kitobda koʻzga koʻringan qahramon boʻlgan Jordaxning singlisi Gretxen kechikib kiritilgan. [1] [13]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ 1,0 1,1 Rich Man, Poor Man, Nostagia Central. "A further sequel, Beggar Man, Thief (1978) introduced the Jordaches' previously unmentioned sister, Gretchen."
  2. ↑ „Transport Group to Present Revival of Shaw's 'Bury the Dead' Starting 10/31“. Broadwayworld.com. Qaraldi: 2013-yil 11-dekabr.
  3. ↑ „Golden Era Scribe David Shaw Dies“. Emmys (2007-yil 20-avgust). Qaraldi: 2014-yil 15-yanvar.
  4. ↑ „Marian Shaw, Theatrical Producer, 80“. The New York Times (1996-yil 31-dekabr).
  5. ↑ Miller, Gabriel William Wyler: The Life and Films of Hollywood's Most Celebrated Director University Press of Kentucky, 19 Jul. 2013
  6. ↑ Harris, Mark Five Came Back: A Story of Hollywood and the Second World War Canongate Books, 20 Feb. 2014
  7. ↑ „The Papers of Irwin Shaw“. BROOKLYN COLLEGE ARCHIVES AND SPECIAL COLLECTIONS. 2015-yil 22-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 11-dekabr.
  8. ↑ „Pinewood Lake website retrieved on 2010-09-10“. 2011-yil 27-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2010-yil 12-sentyabr.
  9. ↑ Images of America, Trumbull Historical Society, 1997, p. 123
  10. ↑ EVENING IN BYZANTIUM Kirkus Review.
  11. ↑ RICH MAN, POOR MAN: U.S. Miniseries (Wayback Machine saytida 2014-12-02 sanasida arxivlangan), Museum of Broadcast Communications.
  12. ↑ Total Television: A Comprehensive Guide to Programming from 1948 to the Present, Alex McNeil, Penguin Books, 1984.
  13. ↑ Rudolph, Tom and Gretchen, New York Times, W. G. Rogers, Oct. 4, 1970. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Irvin_Shou&oldid=3773234" dan olindi