Germit
Germit (sifat shakli: germitik yoki eremitik) yoki solitar sifatida ham tanilgan zohid, yolgʻizlikda yashaydigan odamdir[1][2][3]. Eremitizm turli dinlarda rol oʻynaydi.
Tavsifi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Xristianlikda bu atama dastlab diniy eʼtiqod asosida eremitik hayot kechirayotgan nasroniyga nisbatan qoʻllanilgan, yaʼni Eski Ahdning choʻl ilohiyotshunosligi (yaʼni, qalbni oʻzgartirish uchun choʻlda 40 yil sayr qilish).
Xristian anʼanalarida eremitik hayot[4] monastir hayotining ilk shakli boʻlib, senobiumdagi monastir hayotidan oldin paydo boʻlgan. 1-bobda Muqaddas Benedict qoidasi toʻrt turdagi rohiblar orasida germitlarni sanab oʻtadi. Rim-katolik cherkovida diniy institutlarning aʼzosi boʻlgan germitlardan tashqari, Kanon qonuni (603-sonli qonun) yepiskop rahbarligidagi yeparxiya germitlarini ham muqaddas hayotning aʼzolari sifatida tan oladi. Xuddi shu narsa Anglikan birligining koʻp qismlarida, shu jumladan Qoʻshma Shtatlardagi Yepiskop cherkovida ham amal qiladi, biroq Yepiskop cherkovining kanonik qonunida ular „germitlar“ emas, balki „solitar“ deb ataladi.
Koʻpincha, ham diniy, ham dunyoviy adabiyotda „germit“ atamasi ibodatga yoʻnaltirilgan tanho hayot kechiradigan har qanday masihiy uchun erkin ishlatiladi va baʼzida anchorit/anchoress hamda solitar soʻzlari bilan almashtiriladi. Boshqa dinlar, jumladan, buddizm, hinduizm, islom (soʻfiylik) va daoizm astsetik hayot tarzini olib boradigan tarafdorlar koʻrinishidagi zohidlarga misollar keltiradi.
Zamonaviy soʻzlashuv tilida „germit“ jamiyatning qolgan qismidan ajralib turadigan yoki biron bir sababga koʻra jamiyatdan butunlay yoki qisman ajralib qolgan har qanday kishini anglatadi.
Etimologiyasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Hermit soʻzi lotincha ĕrēmīta[5], yunoncha ἐrēmītēs (erēmitēs), „choʻl“ ning latinizatsiyasidan[6] kelib chiqqan boʻlib, u oʻz navbatida ἔrēmīs (erēmos[7]) „yashmaydigan“, „choʻl aholisi“; sifatdosh: „eremitik“ soʻzlariga ishorat qiladi.
Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Anʼana[tahrir | manbasini tahrirlash]
Umumiy nasroniy anʼanalarda Misrdagi birinchi nasroniy zohidi Fibalik Pavlus boʻlgan (3-asr), shuning uchun ham „Avliyo Pol birinchi zohid“ deb ataladi. Koʻpincha „Buyuk Antony“ deb ataladigan Misrlik Antony (4-asr), Iskandariyalik Afanasiyning tarjimai holi tufayli, ehtimol, barcha ilk nasroniy germitlari orasida eng mashhuri hisoblanadi. Misr eremitizmining oldingi ajdodi nasroniy sifatida maxsus fanlarni oʻzlashtirgan suriyalik solitar yoki „ahd oʻgʻli“ (Aramaic bar qayāmā) boʻlishi mumkin[8].
Oʻtmishda nasroniy germitlari koʻpincha choʻlda yoki oʻrmonda joylashgan tabiiy gʻor yoki qurilgan turar joy boʻlsin alohida hujralar yoki ermitajlarda yashagan. Odamlar baʼzan ularga ruhiy maslahat va maslahat uchun murojaat qilishdi. Baʼzilar oxir-oqibat shunchalik koʻp shogird orttirishdiki, ular endi jismoniy yolgʻizlikdan zavqlanishmadi. Baʼzi ilk nasroniy choʻl otalari nonga almashtirish uchun savat toʻqishgan.
Oʻrta asrlarda germitlar shaharlar ichida yoki yaqinida ham topilgan, ular darvoza qoʻriqchisi yoki paromchi sifatida pul topishlari mumkin edi. 10-asrda monastir jamoasida yashovchi germitlar uchun qoida Grimlaicus tomonidan yozilgan. 11-asrda germitning hayoti najot topishning qonuniy mustaqil yoʻli sifatida tan olindi. Oʻsha asrda va keyingi asrda koʻplab zohidlar avliyolar sifatida qabul qilindi[9]. Oʻrta asrlardan to hozirgi kungacha eremitik monastirlik xristian Gʻarbidagi diniy institutlar doirasida ham qoʻllanilgan.
Katolik cherkovida Kartuslar va Kamaldoliklar oʻzlarining monastirlarini ermitajlar klasterlari sifatida tashkil qiladilar, bu yerda rohiblar kunning koʻp qismini va umrlarining koʻp qismini yolgʻiz ibodat va ishda oʻtkazadilar, faqat qisqa vaqt jamoat namozi uchun yigʻilishadi hamda vaqti-vaqti bilan jamoat ovqatlanishi va dam olish uchun yigʻilishadi. Mohiyatan umumiy xarakterga ega boʻlgan sistersiy, trappist va karmelit ordenlari eremitik hayotga daʼvatni his qilgan aʼzolarga monastirning kenobium jamoasida bir necha yillar yashaganidan soʻng, monastir hududidagi ermitaj sifatiga mos boʻlgan hujraga koʻchib oʻtishga imkon beradi. Bu kasbni monastir hayotining boshqa shakllariga muqobil sifatida tanlagan koʻplab germitlar ham boʻlgan.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ „hermit definition - Oxford Advanced Learner's Dictionary“. www.oxfordlearnersdictionaries.com. Qaraldi: 2018-yil 21-iyul.
- ↑ „hermit Meaning in the Cambridge English Dictionary“. dictionary.cambridge.org. Qaraldi: 2018-yil 21-iyul.
- ↑ „hermit - meaning of hermit in Longman Dictionary of Contemporary English - LDOCE“. www.ldoceonline.com. Qaraldi: 2018-yil 21-iyul.
- ↑ Marina Miladinov, Margins of Solitude: Eremitism in Central Europe between East and West (Zaghreb: Leykam International, 2008)
- ↑ %3Aentry%3Deremita eremita, Charlton T. Lewis, Charles Short, A Latin Dictionary, on Perseus project
- ↑ %3Aentry%3De%29rhmi%2Fths ἐρημίτης, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus project
- ↑ %3Aentry%3De%29rh%3Dmos ἔρημος, Henry George Liddell, Robert Scott, A Greek-English Lexicon, on Perseus project
- ↑ „The Origins and Motivations of Monasticism“ (2002-yil 3-oktyabr). 2002-yil 3-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2018-yil 21-iyul.
- ↑ Tom Licence, Hermits and Recluses in English Society 950-1200, (Oxford, 2011), p. 36.