Frontis
Frontis yoki Frontios (qadimgi yunoncha: Φροντις, Φροντιoς) — yunon mifologiyasidagi qahramon, Friks va Xalkiopaning kenja oʻgʻli[1][2][3][4][5]. Uning ismi „fikr“, „gʻamxoʻrlik“ yoki „eʼtibor“ maʼnolarini anglatadi[6].
Xalkiopaning otasi, Kolxida qiroli Eet Friksni oʻldirgandan soʻng, uning oʻgʻillari Arg, Kitisor, Melan va Frontis qasos olishga yordam soʻrash uchun ikkinchi bobosi Atamantning yoniga solda (kema[5]) yoʻl olishadi. Kuchli toʻfon paytida ular halokatga uchraydi, biroq hodada jon saqlab qolib, Oltin junli qoʻy terisi uchun yoʻl olgan Argonavtlar[5] lageri yaqinidagi Diya orolida qirgʻoqqa chiqib qolishadi. Yason ularni „yalangʻoch va bechora“ holda topib, ularning hikoyasini tinglaydi va Kolxidani bilmaydigan argonavtlarga yordam berishni taklif qiladi. Ota tomonidan aka-ukalar ularning koʻpchiligining qarindoshlari edi va shuning uchun ekspeditsiyaga qoʻshilishadi[5]. Ular Fermodont daryosi boʻylab „Argo“ni Kolxidaga olib kelishadi, kemani qirgʻoqdan uzoqroqda yashirishni buyurib, oʻzlari onasi, singlisi Medeyaning oldiga borib, Yasonning muruvvati va uning maqsadlari haqida gapirib berishadi. Xalkiopa buni Medeyaga yetqizadi va uni oʻgʻillari bilan Yasonning oldiga olib keladi. Yoki Frontis kechasi lager olovi yorugʻligida daryoning narigi tomonidagi Medeyani koʻrib qolib, uni chaqiradi[1]. Medeya oʻz sevgilisi Yasonni bashoratli tushlaridan taniydi va ularga yordam berishga vaʼda beradi[7]. Runoni qoʻlga kiritgandan soʻng, aka-ukalar Argonavtlar bilan Gretsiyaga qaytib kelishadi[1].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Apolloniy Rodosskiy. Argonavtika, II, 1148—1157; IV, 70 i dalee.
- ↑ Псевдо-Аполлодор. Biblioteka, I, 9, 1.
- ↑ Leonhard Schmitz (L. S.). Phrontis 1 // Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology, ed. by Smith, William. Volume III. London, 1849, p. 358.
- ↑ H. W. Stoll: Phrontis 1. In: Wilhelm Heinrich Roscher (Hrsg.): Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Band 3,2, Leipzig 1909, Sp. 2468.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 F // A. P. Kondrashov. Kto est kto v mifologii Drevney Gresii i Rima. 1738 geroev i mifov. — M.: RIPOL klassik, 2016. ISBN 978-5-386-09554-3
- ↑ Wilhelm Gemoll: Griechisch-Deutsches Schul- und Handwörterbuch. München/Wien 1965.
- ↑ Гай Юлий Гигин. Mifi, 4, 14 i 21.