Dezinformatsiya byurosi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Dezinformatsiya byurosi (Dezinformatsiya byurosi) (1923 — 1961) — SSSRda KPSS Markaziy Qoʻmitasi Siyosiy byurosining 1923-yil 11-yanvardagi qarori bilan tuzilgan axborot va tashviqot boʻlimi.

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

1922-yil 22-dekabrda respublikaning tinch holatga oʻtishi va chegaralarning ochilishi munosabati bilan RSFSR NKVD (GPU) huzuridagi Davlat siyosiy boshqarmasi raisining oʻrinbosari Iosif Unshlixt mutlaqo yangi tuzilma yaratishni taklif qildi. GPU ostida, kapitalistik davlatlarni notoʻgʻri maʼlumot berish uchun moʻljallangan[1].

1923-yil 11-yanvarda RKP MK Siyosiy byurosining majlisida Unshlixt GPU raisi oʻrinbosarining dezinformatsiya ishlarini tizimli yoʻlga qoʻyish maqsadida maxsus byuro tuzish toʻgʻrisidagi taklifi koʻrib chiqildi. Dezinformatsiya byurosining ishiga ishni bajarishdan eng manfaatdor boʻlgan boʻlimlarning vakillari jalb qilinishi kerak edi — Qizil Armiya shtab-kvartirasining razvedka boshqarmasi (razvedka boshqarmasi), Tashqi ishlar xalq komissarligi (NKID) va GPU.


Ovoz berish jarayonida nizolar kelib chiqdi[2] . Aleksey Rikov Sovet matbuoti va partiya doiralarini chalgʻitmaslik uchun „davriy matbuot uchun bir qator maqolalar va eslatmalar ishlab chiqish, turli xil uydirma materiallarni chiqarishga yoʻl ochish“ bandini cheklashni taklif qildi. Mixail Tomskiy va Mixail Kalinin bunday keng koʻlamli soxtalashtirishlar ehtimolini shubha ostiga qoʻyishdi. Leon Trotskiy va Vyacheslav Molotov Unshlikt yoki Siyosiy byuro tomonidan saylangan boshqa shaxslarning shaxsiy mas’uliyati ostidagi byuro tashkil etilishini qoʻllab-quvvatladilar. Natijada Siyosiy byuro unshlikt tashabbusini kichik oʻzgarishlar bilan qabul qildi.

Xalq komissarligi diplomatlari ularning yangi tashkil etilgan dezinformatsiya byurosidagi ishtiroki haqida haqiqatdan keyin bilib oldilar[3]. Xalq komissari oʻrinbosari Maksim Litvinov Iosif Stalinga yoʻllagan eslatmada GPU tomonidan eʼlon qilingan notoʻgʻri maʼlumotlarni Tashqi ishlar xalq komissarligining vakolatli vakillari bilan muvofiqlashtirish zarurligini taʼkidladi.

Polshaning Germaniyaga yaqinlashib kelayotgan hujumi haqida "Pravda " va „ Izvestiya“ gazetalarida Markaziy Qoʻmita nomidan Disinformburo xabarlarini nashr etishning birinchi tajribasi muvaffaqiyatsiz boʻldi. Qasddan yolgʻon maʼlumotlarni tarqatish tashviqot vositasi sifatida rasmiy sovet ommaviy axborot vositalariga salbiy taʼsir koʻrsatishi mumkin edi. Dezinformatsiya byurosi xorijiy ommaviy axborot vositalarini rivojlantirish bilan shugʻullangan. 1923 yilda oʻzini monarx deb eʼlon qilgan surgunda yashagan Bavariya gazetalari yordamida Buyuk Gertsog Kirill Vladimirovichni obroʻsizlantirish operatsiyasi muvaffaqiyatli oʻtkazildi. Kirillni fevral inqilobi tarafdori sifatida fosh qiluvchi maqolalarning nashr etilishi nemis mablagʻlari va tarafdorlarining yoʻqolishiga olib keldi[4].

Byuro vazifalari[tahrir | manbasini tahrirlash]

1922-yil dekabr oyida Iosif Unshlikht va Roman Pillar tomonidan Rossiya Kommunistik partiyasi Markaziy Qoʻmitasi Siyosiy byurosiga Iosif Stalin va Leon Trotskiyga yuborilgan telegrammada Disinformburo vazifalari roʻyxati keltirilgan[5] .

Asosiy topshiriqlar:

  • GPU va Razvedka agentligining xorijiy razvedkadan xabardorlik darajasi toʻgʻrisidagi maʼlumotlarini hisobga olish
  • Dushmanni qiziqtirgan maʼlumotlarning tabiatini hisobga olish
  • Dushmanning xabardorlik darajasini aniqlash
  • Muxoliflarga mamlakatdagi ichki vaziyat, Qizil Armiyaning tashkiliy va holati, siyosiy ishlar, rahbar partiya va sovet organlari toʻgʻrisida notoʻgʻri tasavvur beradigan bir qator yolgʻon maʼlumotlar va hujjatlarni ishlab chiqish va texnik ishlab chiqarish.
  • GPU va razvedka boshqarmasining tegishli organlari orqali dushmanni yuqoridagi materiallar va hujjatlar bilan taʼminlash
  • Davriy matbuot uchun bir qator maqola va eslatmalar ishlab chiqish, turli xildagi uydirma materiallarning muomalaga chiqarilishiga zamin yaratish. Ushbu band Siyosiy byuroning „har bir alohida holatda Markaziy Qoʻmita kotiblaridan birining koʻrib chiqishi uchun“ materiallarni taqdim etish sharti bilan toʻldirildi.

Tanqid[tahrir | manbasini tahrirlash]

Dezinformatsiya byurosini yaratish zarurati koʻplab siyosatchilar tomonidan soʻroq qilingan. Taklif bo‘yicha ovoz berish chog‘ida quyidagi fikrlar bildirildi [2] :

  • Iosif Stalin va Lev Kamenev yangi byuro tashkil etilishiga eʼtiroz bildirmadilar.
  • Mixail Tomskiy Unshlixtning rejalarini amalga oshirish imkoniyatiga shubha qilib, betaraf qoldi.
  • Leon Trotskiy shaxsiy javobgarlik sharti bilan Jozef Unshliktni yoki boshqa mas’ul shaxsni qoʻllab-quvvatladi.
  • Aleksey Rikov qoʻllab-quvvatladi, ammo 6-bandning amal qilishini Siyosiy byuro kotibiyatining har bir qarori toʻgʻrisida xabardor qilish bilan RCP Markaziy Qoʻmitasi Kotibiyatining qarori bilan cheklashni taklif qildi.
  • Mixail Kalinin, agar qalbakilashtirishlar muvaffaqiyatsizlikka uchrasa, organlar obroʻsizlanishidan qoʻrqardi.
  • Vyacheslav Molotov mas’ul shaxs Markaziy Qoʻmita Siyosiy byurosi tomonidan tasdiqlanishi sharti bilan qoʻllab-quvvatladi.

Saqlanib qolgan maʼlumotlarga koʻra, NKID Unshlikht GPU raisining tashabbusi va yangi byuro faoliyatiga shubha bilan qaragan. Mixail Litvinov, Iosif Stalinga yoʻllagan eslatmasida, davlat siyosiy boshqaruvini notoʻgʻri maʼlumotlar bilan ishlashda vakolatli deb hisoblamasligini taʼkidladi. Shu bilan birga, Tashqi Ishlar Xalq Komissarligi dezinformatsiyadan foydalanishni qoʻllab-quvvatladi va koʻpincha yolgʻon maʼlumotlarni oʻzlari ishlatdi[3].

1925-yilda SSSR Inqilobiy Harbiy Kengashi raisi Mixail Frunze Dezinformburo [6] faoliyati toʻgʻrisida hisobot oldi. Tashqi ishlar xalq komissarligi va GPU oʻrtasida qator masalalar boʻyicha kelishmovchiliklar tufayli siyosiy dezinformatsiya keng qoʻllanilmadi. Shu bilan birga, Qizil Armiya haqida kapitalistik mamlakatlarning dezinformatsiyasi muvaffaqiyatli boʻldi: Polsha, Ruminiya, Fransiya va Estoniya kabi davlatlar materiallarni shubhasiz qabul qildilar va oʻzlarining hisob-kitoblarini notoʻgʻri maʼlumotlarga asosladilar.

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. „Записка заместителя председателя ГПУ И.С. Уншлихта секретарям Политбюро И.В. Сталину и Л.Д. Троцкому о необходимости ведения дезинформационной работы.“. Архив Александра Н. Яковлева. 2020-yil 27-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 27-mart.
  2. 2,0 2,1 RGASPI. F. 17. Op. 163. D. 312. L. 20.
  3. 3,0 3,1 „Записка заместителя наркоминдел М.М. Литвинова секретарю ЦК РКП(б) И.В. Сталину о необходимости дополнить постановление Политбюро «О дезинформации» пунктом о согласовании действий по дезинформации с НКИД.“. Архив Александра Н. Яковлева. 2020-yil 27-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 27-mart.
  4. {{{заглавие}}}.
  5. Лубянка. Сталин и ВЧК-ГПУ-ОГПУ-НКВД. Январь 1922 — декабрь 1936, Международный фонд "Демократия", Россия XX век. Документы, 2003 — 72-73 bet. ISBN 5-85646-087-1. 
  6. „Доклад начразведупра Штаба РККА Я.К. Берзина о работе по дезинформации председателю Реввоенсовета СССР М.В. Фрунзе“. Архив Александра Н. Яковлева. 2018-yil 19-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 27-mart.