Ayman - Sholpan (pyesa)

"Ayman — Sholpan" dramatik komediya. „Ayman — Sholpan“ qoʻshigʻining sanʼat boʻyida goʻzal hazil bor. Bu xususiyatni chuqur anglagan Avezov xalq qoʻshigʻining materialin komediya yozish uchun bir zumda foydalangan.

Qozoqning birinchi musiqali teatrining pardasi „Ayman — Sholpan“ komediyasi bilan ochildi. Pyesadagi syujeti sheʼr syujetining asosidan chiqmaydi. Dramaturg tortushuvni chuqurlashtirib, obrazlarni oydinlashtirib, gʻoyani keskinlashtirib, yangi ranglar, shunga naqshlar qoʻshgan. Pyesadagi 17 obrazning yettisi sheʼrda bor, qolganlari muallifning tasavvuri, ijodiy maqsadi yaratilgan. Qoʻshiqdagi tortishuv Maman bilan Koʻtibarning dabdabali uyga tortishishidan boshlanadi, pyesadagi tortishuv Alibek, Maman boylarning Koʻtibarni inson sifatida qoʻshmay, kamsitishi bilan boshlaydi. Sheʼrda yoʻq, dramaturg tasavvuridan tugʻilgan qahramon — Jaras barcha kulgili vaziyatlarning naqd oʻrtasida yuradi. Komediyada Avezov obraz, tomosha tip yaratish bilan birga, mahoratning yuksak darajasiga erishganligini, xalq ogʻzaki ijodi bilan mumtoz anʼanani chuqur uygʻunlashtira bilgan yangicha ijodkor ekanligini koʻrsatdi. Xalq qoʻshiqlarida faqat xomaki shaklda namoyon boʻlgan obrazlar komediyada chuqurlashib, oʻziga xos individual xususiyatlarni topdi. Ayniqsa, Ayman va Sholpan obrazlari oʻrtasidagi farq dramaturg mahoratini koʻrsatadi.

Qahramonlari

• Ayman — jiddiy, hushyor, aqlli.
• Sholpon — erkalik, badjahl, hazilkash, oʻtkir tilli.
• Asarda shoir timsolida toʻliq ochilgan, yangi ranglar bilan toʻldirilgan obrazlardan biri Ariston namoyon boʻladi.
• Ayyorlik va zukkolik bilan chambarchas bogʻlangan ziddiyat hal etilganda sahnaga dono va tafakkurli shoir Ariston chiqadi. Shuning uchun bu ikki tasvir bir-birini toʻldiradi. Alibekning Ayman, Aristonning Sholpan olishi tasodif emas, qonun.

Ayman — Sholpon sheʼri bilan komediyasining farq

Sheʼr asosidan oʻn bir boʻgʻinli qora misra, 7-8 boʻgʻinli sheʼr oʻchami bilan tursa, komediyada oq sheʼr, qora soʻz aralash keladi. Qoʻshiqdagi yakka iboralar, trop turlari pyesada keng qoʻllanilgan. Qoʻshiq bilan komediya oʻrtasidagi asosiy oʻxshashlik — syujet, kompozitsiya, gʻoya darajasidagi pafosdagi oʻxshashlik. Avezov ijodiy kamolot darajasiga kelganda, avvallari yozgan koʻplab asarlariga qaytib, yangi nusqalar, tahrirlar yaratdi. Shu maqsad bilan 1956-yili muallif „Ayman — Sholpan“ning ikkinchi nashrini yaratdi. Birinchi, oʻzbek savdogar, zodagon, raqqosa, qoʻshiqchi rus ayoli kabi ikkinchi darajali obrazlar badiiy maqsad xizmat qilmaganlikdan, qisqalik va lakonizm shartlari hisobga olinib, ikkinchi nusqada qisqarib qoldi. Uslub talablaridan kelib chiqib, qora soʻz butun sheʼrga koʻchirildi. Komediyaning 1-qismi yangi yozilgan. Qizni koʻrgani kelgan yigitlar oʻrtasidagi ziddiyat sheʼrda ham, birinchi variantda ham yoʻq. Va Shömekeyning toʻyi 2-perdaga koʻchdi. Shaxsiy sahnalar koʻchirildi. Jantiq va Balpik shoirlar bahsiga Alibek va Ariston turli soʻzlarni qoʻshib, ziddiyatni kuchaytiradi. Alohida satrlar monologga birlashtirilgan misollar mavjud. Birinchi versiyada ikkinchi darajali belgi, uning yonida yuradigan arzimas paraplegik Kotibar ikkinchi variantda individuallik bilan xalq vakili qiyofasida namoyon boʻladi. Komediya finalida Kotibar dalaga yugurib chiqib, osmonga miltiq otib, sahroga qochadi. Kun oʻtgan davr vakili yangi yoshlar toʻlqiniga qanday qarshilik koʻrsatadi? Beixtiyor kulgiga aylanadi. Komediya qozoq teatri sahnasini hech qachon tark etmagan klassik asarlardan biri boʻlib qolmoqda. Sahna qarori, aktyorlik haqida juda koʻp sharhlar yozildi.

„Ayman — Sholpan“ komediyasini 1934-yili J.Shanin sahnaga chiqarsa, oxirgi spektakllar ichida rejissyor A.Mambetovning mehnati alohida. Komediya 1934-yilda alohida kitob holida nashr etilgan, 1937-yilda " Adabiyot maydoni " jurnalining 5-sonida bosilgan, keyinchalik Auezovning 6 jildlik, 12 jildlik asarlar toʻplamiga kiritilgan.

Spektaklning ijrosi

1934-yili 13-yanvarda bastakor I.B.Kotsixning tahrir bilan koʻplab xalq qoʻshiqlari va kuylari kiritilib, „Ayman — Sholpan“ musiqiy komediya namunasida qoʻyildi. J.Shanin bilan Q.Jandarbekovning xalq sanʼatining ajoyib namunalarini topib, mohirona qoʻllashi tufayli spektakl qozoq xalqining milliy oʻziga xosligini keng namoyon etgan badiiy olamga aylandi. Qoʻshiqlar va sheʼrlar, raqslar va xorlar, sheʼrlar va boshqalar. bir bosqichli kanalda birlashdi va sintetik sanʼatning badiiy shartlariga toʻliq javob berdi. Spektakl premyerasi drama teatri uyida boʻlib oʻtdi. Qozoq musiqali teatri shunday tugʻilgan. „Ayman-Shoʻlpan“ 30-yillarning oʻrtalarida tashkil etila boshlagan viloyat qozoq teatrlari repertuaridan mustahkam oʻrin oldi.

1935-yili O.Bekov va Sh.Gʻataulin Semeyda komediyani sahnaga chiqardi. Spektaklning musiqiy tomoniga yetakchilik qilgan kompozitor L.Hamidiy qoʻshiqlarin qayta koʻrib, baʼzilarin ixchamlab, qiziqarli va taʼsirliroq qilishga harakat qildi. Qozoq akademik drama teatrining sahnasiga birinchi marta 1960-yili qoʻyildi. Rejissiyor A.Mambetov hayotiy tabiati va qahramonlar obrazlarin ataylab effekt namunasi bilan hal qilgan. Xalq oʻyinlari, turmush manzaralari ham qoʻllanilib, A.Jubanovning ohangdor musiqasi spektaklining mazmunini chuqurlashtirilib tushgan. 1958-yili Semey teatrining Olmaotadagi spektaklida xalq oʻyinlari va raqslari muvaffaqiyatli namoyish etildi va taniqli qoʻshiqlar tomoshabinlarga yaxshi tanish edi. Baʼzi teatrlar oʻzlariga yaqin va oʻrganish oson komediya tomondan keladi. Qaragʻanda jamoasida Ayman va Sholpan rolida A.. Abylaeva va R. Omarxonova dramatik mahoratidan tashqari aktyorlik mahorati bilan ham spektakl ruhini koʻtardi. Toʻrgʻay va Jetisay teatrlari qoʻshiq, raqs va xorga eʼtibor qaratgan. Koʻp asarlarda noaniq boʻlgan Jaras obrazi toʻrgʻayliklar sahnasida real shaklda namoyon boʻldi. Jambil teatri (1973, rejissyor A. Quldanov) spektakli boshqacha sahnalashtirilgan. Sahna pardasi ochilishidan oldingi qoʻshiq va musiqa, raqs va xor oʻzgacha taassurot uygʻotadi. Milliy liboslar kiyib, xalqning qadimiy buyumlari bilan bezatilgan aktyorlar tomoshabinlarni goʻzal qoʻshiq, ajoyib altikabokan oʻyini, shodlik kayfiyati bilan kutib olishdi — spektaklni butun bir sanʼat bayramiga aylantirdi.

Komediyaga qaytadigan qaytganda, uning xalqning ildizlarin uzoqga ketib, tajribaga borishi — baʼzi teatrlarni barbod boʻlishiga olib keldi. 1980-yillari teatrlarda eski musiqiy yoʻnalish qayta tiklanib, 1985-yili Semeyda (rej. E.Obayev), Pavlodarda (1991, rej. E.Tapenov), Aqtoʻbeda (1992, rej. M.Baqitjanov) shaharlarida musiqiy spektakllar qoʻyildi.) tomoshabinlar tomonidan yuqori baholandi. Oqilona rejissyorlik qarorlari bilan bir qatorda qoʻshiq va raqs, xor, ariya va duetlar spektakllarning asosiy tarkibiy qismlari boʻldi. Aktyorlar dramatik mahorati va ajoyib qoʻshiqchilik mahorati bilan ajralib turishdi. 1995-yilda Misrda oʻtkazilgan festivalda Pavlodar teatri spektakli yuqori baholanib, Sharq olami buyuk Auezov isteʼdodiga hurmat bajo keltirdi.

Ostona yoshlar teatrining „Ayman-Sholpa“ni

Ostona yoshlar teatrida Nurqanat Jaqipboy ijrosidagi „Asauga tusau“ va „Revizor“ mumtoz asarlari tomoshabinlar tomonidan katta qiziqish bilan kutib olindi. „Ayman-Sholpan“ esa qozoq tomoshabinlari uchun alohida spektakldir. Bu yerda qozoq maishiy unsurlari sanʼat orqali goʻzal ifodalanib, butun bir davrning ijtimoiy, ijtimoiy, kerak boʻlsa, siyosiy hayotining mazmun-mohiyatini ochib beradi.

„Ayman-Sholpan“ni qoʻygan teatr yagona Ostona yoshlar teatri emas. Rejissyor Nurqonat Jaqibboy bu asarni birinchi marta sahnalashtirmayapti. Faqat oʻtgan yilning noyabr oyida N.Rimova nomidagi Toldiqoʻrgʻon drama teatrida ham Jaqipbay Biken oʻz chiqishlarini namoyish etdi.

Parda ochilib, spektakl Ayman va Sholpan boshchiligidagi qizlarning raqsi bilan boshlanadi. Aytganimdek, tomoshabinni darhol oʻziga rom etib, koʻzni quvontirgan minglab aylanayotgan qizlarning goʻzal raqsigina emas, balki koʻzni qamashtiruvchi uygʻun tasvirlar, milliy uslubdagi liboslar, sahna bezaklari hamdir.

Yana qarang

• Ayman — Sholpon operasi