Avliyo Nikolay sobori

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Avliyo Nikolay sobori
ukraincha: Військовий Микільський собор

Avliyo Nikolay harbiy soborining XIX asr oxirlariga oid tasviri
Joylashuvi Kiyev
Turi pravoslav cherkovi
Meʼmor Osip Starsev
Avliyo Nikolay sobori

Avliyo Nikolay harbiy sobori (ukraincha: Вели́кий Мико́ла), Kiyevda 1696-yili meʼmor Osip Startsev boshchiligida getman Mazepa-Koledinskiy tashabbusi va mablagʻlari hisobidan ukrain barokko uslubida qurilgan Avliyo Nikolay monastirining pravoslav cherkovi[1].

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Sobor Avliyo Nikolay monastirining katolikoni boʻlgan. Katolikon Dneprdan yuqorida, Salut mehmonxonasi roʻparasida, hozirgi Ivan Mazepa koʻchasida joylashgan. XVIII asrning oʻrtalarida sobordan uzoqroqda qoʻngʻiroq minorasi oʻrnatilgan. Maʼbadning ichki qismi boʻyalmagan, ammo barokko uslubidagi 7 darajali qilib oʻyilgan ikonostaz bilan mashhur boʻlgan.

1831-yilda baland, yaxshi joylashgan, koʻzni qamashtiradigan ibodatxona harbiy soborga aylantiriladi, bu yerda harbiy yodgorliklar saqlanadi va gʻalabalar munosabati bilan ibodatlar oʻtkaziladi. Toʻplar sobor yaqinida baland joylarga oʻrnatiladi.

1919-yil 9-mayda ruhoniy V. Lipkovskiy soborda ukrain tilida birinchi marosimini oʻtkazgan.

1934-yilda maʼbad bolsheviklar tomonidan vayron qilingan: dastlab soborning gumbazlari vayron qilingan, keyin esa portlatilgan va qolgan xarobalar demontaj qilingan. 1962–1965-yillarda sobor oʻrnida N. Ostrovskiy nomidagi pionerlar va maktab oʻquvchilari saroyi qurilgan (hozirgi Kiyev bolalar va yoshlar saroyi).

2009-yil iyun oyida Prezident V. Yushchenko soborni asl holiga keltirish tarafdori boʻlib, hukumatga bu masala ustida ishlashni topshirgan[2].

Ibodat marosimlari ayni paytda ilgari qoʻngʻiroq minorasi turgan joyda – maʼbad joylashgan yerdan unchalik uzoq boʻlmagan hududda ochiq havoda oʻtkazilmoqda.

Galereya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Павленко С. Іван Мазепа як будівничий української культури. ВД «Києво-Могилянська академія», 2005.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]