“Nomaʼlum-1” maqbarasi (ustoz Olim Nasafiy asarlari)

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
«No‘Malum -1» Maqbarasi (yaratgan ustо Olim Nasafiy)
Joylashuv Samarqand
Material pishgan g'isht
Meʼmoriy uslubi Qadimiy islom
Qurila boshlagan XIV asrning 90-yillari
Xarita

"Nomaʼlum-1" maqbarasi (usto Olim Nasafiy asarlari) – Samarqanddagi meʼmoriy yodgorlik, Shohi Zinda ansambli tarkibiga kiradi[1].

Tarixiy kesish[tahrir | manbasini tahrirlash]

Nemtseva kitobidan N. B., Shaxi-Zinda ansambli: XI-XXI asrlar tarixi-arxeologiya-arxitekturasi. Samarqand. 2019.

XIV asrning 90-yillarida. Shoxi-Zinda ansamblining „oʻrta guruhi“ning butun gʻarbiy tomoni nihoyat Afrosiyob qishlogʻi qalʼa devori ichida qurilgan. Bu vaqtga kelib XI-XII asrlarga oid binolar qoldiqlari butunlay vayron boʻlgan. Qusamiya madrasasi hududida uchta portal-gumbazli qabrlar: „Nomsiz-1“ maqbarasi (usto Olim Nasafiy asarlari), „Nomsiz-2“ va amir Burunduq qurilgan.

XIV asrning 90-yillaridagi uchta maqbara ham bir-biridan bir necha metr masofada kengaytmasiz holatda edi. Qazishmalar natijasida ular orasida XIV-XV asrlarda boshqa qabrlar boʻlmaganligi aniqlangan. Muhandislik inshootlarining evolyutsiyasi jarayoni binolarda aniq ifodalangan. Kub asosi qirrali barabanlarda qoʻsh ichki va tashqi gumbaz bilan qoplangan. Maqbara oʻzining meʼmoriy shakllari va bezaklarida ilk temuriylar maktabi taraqqiyotini sarhisob qilgandek koʻrinadi. Agar binoning yuqori qismini hisobga oladigan boʻlsak, u holda bizgacha faqat tashqi gumbazning poydevori va sakkiz burchakli baraban yetib kelgan. Markazning bu shaklidagi ramkasi XIV asrning dastlabki qabrlarida boʻlgani kabi tor bezak chiziqlaridan iborat emas, balki choʻzilgan sakkiz qirrali yulduzlar va xochlar naqshini tashkil etuvchi bir-biriga bogʻlangan lentalarning keng yoʻli girixlari bilan mashhur.

Maqbara tavsifi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Maqbara „Shohi-Zinda“ ansambli uchun anʼanaviy portal-gumbaz tipida qurilgan.

Tashqarisi 8,1×9,8 m

Ichkarisi 6,5x6,4 m

Balandligi 13,5-14 m

Maqbarining asosiy qismi bu kirish qismi. Bu yerda oʻyilgan devoriy tasvir butunlay almashtirilgan. Pilonlarning dekorativ bezaklari butunlay yangi kompozitsiyalarni oʻz ichiga oladi. Barabanning chetlari gʻisht toʻplamiga taqlid qilib, oʻymakorlik bilan qilingan, koʻk va toʻq koʻk rangli plitkalardan geometrik naqshli plitalar bilan qoplangan. Naqsh geometrizlashtirilgan kufiy youvini ifodalaydi, bu yerda „Muhammad“ soʻzini oʻqish mumkin. Maqbaraning yon va orqa jabhalari koʻk rangli „kamonlar“ bilan almashinadigan juftlangan sayqallangan gʻishtlar bilan qoplangan. Fasadlarning tagida alohida toʻrtburchaklar va kvadrat panellar mavjud.

Maqbaraning ichki qismi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Maqbaraning ichki qismi boʻyalgan sopol mayolika bilan qoplangan. Maqbaraning sakkiz qirrali gumbaz osti qismining ichki burchaklari boʻylab stalaktit gulchambarlari bilan toʻldirilgan arklar joylashgan. Ichki gumbaz 11-12-asrlardan sharqda keng tarqalgan ochiq ish taassurotini yaratgan mayolika qoplamali relef qovurgʻalarining yulduz shaklidagi geometrik naqshlari bilan qoplangan. (V.L.Voronina tomonidan XIV asrda tadqiq qilingan). Ushbu dekorativ dizayn anʼanasi va ayni paytda gumbazning strukturaviy barqarorligi (qovurgʻalar skufiya bilan mustahkamlangan) Shohi-Zinda ansamblining deyarli barcha maqbaralarida ishlatilgan[2].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Немцева Н. Б. Ансамбль Шахи-Зинда: история — археология — архитектура XI—XXI вв, Самарканд, 2019 — 310 bet. 30-sentabr 2023-yilda qaraldi. 
  2. Бабаджанов Б., Рустамов У. Эпиграфика комплекса Шахи-Зинда (тексты, переводы). Самарканд 2015.