Sagil

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Sagil (yoki Sagill, boshqa S. Σάγυλος, lat. Sagylo, rege Scythiae)[1] — amazonlarning yaqin skiflarini qoʻllab-quvvatlaydigan afsonaviy skif qiroli.Bu haqdagi hikoya Pompeya Trogning tarixiy asarlarini tasvirlab beruvchi Yustinda[2] joylashgan. Afsonaning manbai, Efor Kimskiyning naqillari[3].

Amazonlar malikasi Oritiya, Gerkules va Teseyning amazonlarga qarshi yurishidan soʻng, yordam soʻrab skif qiroli Sagilga murojaat qiladi. Sagil (Yustin taʼkidlaganidek, oʻz xalqini ulugʻlashga harakat qiladi) oʻgʻli Panasagorni katta ot kuchiga yordamga joʻnatdi. Amazonlar va skiflar Attikaga bostirib kirishdilar, lekin skiflar bilan janjalashib qolishdi va skiflar jangda ishtirok etmadilar, ammo Amazonlarni oʻzlarining lagerlarida berkitib xavfsiz qaytishni taʼminladilar.

XVIII asrda tadqiqotchilar, aniq anaxronizmga[4] qaramasdan, skif  qiroli Partatua (Herodot prototi) bilan Sagilni bir xil[5] odam deb hisoblaydilar.

Indolog Aleksandr Kanning ham Sagilning ismini Sigal toponimi (qadimgi yunoncha: Σιγἀλ) bilan taqqoslaydi, Sakastan shaharida „Parfiyalik avtoturargoh“ tufayli mashhur boʻldi[6][7].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. в рус. пер. Деконского А. А. и Рижского М. И. принято написание с двумя «л»
  2. Марк Юниан Юстин. Epitoma Historiarum Philippicarum Pompei Trogi. II. 4. 27-28 // Юстин, Эпитома сочинения Помпея Трога «Historiae Philippicae» / Под ред. М. Е. Грабарь-Пассек, пер. с лат. А. А. Деконский, М. И. Рижский, с комм. К. В. Вержбицкий, М. М. Холод. — переизд. — : Издательство Санкт-Петербургского государственного университета, 2005. — 496 с. — 500 экз. — ISBN 5-288-03708-6.
  3. Klügmann A. Die Amazonen in der Attischen Literatur und Kunst: Eine archaeologische Abhandlung. — Stuttgart: Verlag von W. Spemann, 1875. — VI, [2], 98 s. — S. 80
  4. Poxod amazonok v Attiku sostoyalsya v XIII veke do n. e. (Soglasno Parosskomu mramoru, 20), a Partatua pravil nachinaya s ok. 673 do 654 god do n. e.
  5. An Universal history, from the earliest account of time. Compiled from original authors; and illustrated with maps, cuts, notes, &c. With a general index to the whole. — 3rd ed. — London: Printed for C. Bathurst, J. F. and C. Rivington, A. Hamilton, T. Payne, T. Longman, S. Crowder, B. Law, T. Becket, J. Robson, F. Newbery, G. Robinson, T. Cadell, J. and T. Bowles, S. Bladon, J. Murray, and W. Fox., 1779. — Vol. IV. — S. 370
  6. Isidori Characeni, Mansiones Parthicae // Müllerus C. Geographi Græci Minores, e codicibus recognovit, prolegomenis annotatione indicibus instruxit tabulis æri incisis illustravit. — Parisiis: Editore Ambrosio Firmin Didot, Instituti Franciae Typographi, 1855. — V. 1. — P. 253
  7. Исидор Харакский, Парфянские стоянки. Пер. с др. греч. Н. В. Журавлёвой // Антология источников по истории, культуре и религии Древней Греции. / Под ред. В. И. Кузищина. — : Алетейя, 2000. — 608 с. — С. 408—411. — 1500 экз. — (Античная библиотека. Античная история). — ISBN 5-89329-334-7