O‘z mahbubining qo‘shig‘ini kuylayotgan shoir

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Oʻz mahbubining qoʻshigʻini kuylayotgan shoir“ ― ilgari Bakx va Ariadna  (nemischa Bacchus und Ariadne)deb nomlangan italyan haykaltaroshi Tullio Lombardo (1455-1532) tomonidan yaratilgan saʼat asari boʻlib;marmardan yasalgan baland relyefdir. 1505-1510- yillar atrofida yaratilgan. Vena Sanʼat tarixi muzeyidagi Kunstkamerada saqlanadi (Buyuk Britaniya № 7471).

Baland relyefda boshlarini bir-biriga egib, nigohlarini uzoqlarga qaratgan yosh er-xotin tasvirlangan. Ogʻzi yarim ochiq va  Odam otaning olmasi tomon harakatlanayotgan bola shoir sifatida tasvirlangan, qiz esa uni  tinglamoqda. Shoirning sheʼriy gulchambar bargi qizning peshonasiga yengil tegadi — uning fikrlari qizni ilhomlantiradi. Jiorjiona (1477-1510) yoki Titianning (1488/90-1576) sheʼriy rasmlarida boʻlgani kabi, mavzu lirik sheʼriy qoʻshiqning sehrli taʼsiriga oʻxshaydi.

Yuqoridagi relyef Venetsiya Uygʻonish davrining eng yaxshi haykallaridan biri va 1500-yilda Venetsiyada etakchi haykaltarosh boʻlgan Lombardoning durdona asari hisoblanadi.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]