Nisibis tinchlik shartnomasi (363)

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Nisibis tinchlik shartnomasi (363) — rimliklar va forslar oʻrtasida 363-yilda tuzilgan tinchlik shartnomasi.

Tarix[tahrir | manbasini tahrirlash]

363-yil bahorida Rim imperatori Yulian II Murtad kuchli qoʻshin bilan Antioxiyadan yoʻlga chiqdi va koʻp oʻtmay qolgan qoʻshinlar bilan qoʻshilib, Yevfratdan oʻtdi. Uning maqsadi uzoq vaqt davomida Rim imperiyasining Sharqiy chegaralarini halokatli fors hujumlaridan himoya qilish edi. Oʻzidan oldingi Konstansiy II dan farqli oʻlaroq, u akalari, oʻgʻirchilar va keyinchalik nemislar bilan toʻqnashuvlar tufayli sharqda taraqqiyotni taʼminlay olmagan, Yulian buning uchun barcha resurslarga ega edi. Dastlab yurish muvaffaqiyatli boʻldi: bir nechta qal’alarni zabt etishga va kichik fors otryadlarini magʻlub etishga muvaffaq boʻlishdi. Lekin Ktesifon, fors poytaxtida, vaziyat oʻzgardi. Yulian kuchli mustahkam shaharni olishga qodir emas edi, lekin u harakat qilishga qaror qildi. Forslar rimliklarning davlatning ichki hududiga kirib kelishiga yoʻl qoʻymaslik uchun hamma narsani qildilar va shuning uchun ular Rim qoʻshinlari oʻtishi kerak boʻlgan hududlardagi dashtlarga, don ekinlariga va qishloqlarga oʻt qoʻydilar; Bu Fors otliqlarining doimiy hujumlari bilan toʻldirildi. Natijada, rimliklar yoqib yuborilgan mamlakat oʻrtasida oziq-ovqatsiz qoldi.

Yoʻlbarsning qirgʻoqlariga qaratilgan Rim-arman armiyasi Yulian armiyasiga yordamga kelmaganli vaziyatni yanada kuchaytirdi. Marangada jang boʻlib oʻtdi, unda Yulianning oʻzi vafot etdi. Dagalayf, Nevitta, Arinfeya va Viktordan tashkil topgan harbiy rahbarlar kengashi imperator Iovianni saylashga qaror qildi. Orqaga qaytish boshlandi. Koʻp oʻtmay, Rim armiyasi yoʻlbarsning qirgʻogʻida joylashgan Dura shahriga yetib bordi, ammo Shapur II boshchiligidagi Fors qoʻshini tomonidan oʻrab olingan holda oldinga siljiy olmadi. Shimolga koʻchib oʻtishga, Shimolga koʻchib oʻtish yoki yoʻlbarsning oʻng tomoniga oʻtish yoki oziq-ovqat mahsulotlarini toʻldirish imkoniga ega boʻlmagan rimliklar juda ogʻir ahvolga tushib qolishdi. Iovian va uning anday vaziyatga tushib qolganini bilgan Shapur II  elchilarni muzokaralar taklifi bilan imperatorga joʻnatdi.

Shartnoma shartlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Natijada, forslar Iovianga rimliklar uchun oʻta zararli boʻlgan tinchlik shartnomasini oʻrnatishga muvaffaq boʻlishdi, bu ikki asosiy shartga ega edi:

1) Yuqori Mesopotamiyadagi beshta Rim hududini (Arzanes, Moxoene, Zabdisen, Rejimena, Korduene) oʻtkazish, u yerda joylashgan qal’alar, shuningdek Nisibis, Singara va Mavrlar lagerlari bilan Forsga; 2) Rimning Armanistonni qoʻllab-quvvatlashdan bosh tortishi. Rim aholisi ham quvib chiqarildi. Shartnoma 30 yilga imzolangan va har ikki tomonning olijanob garovga olinganlar tomonidan qoʻllab-quvvatlangan. Nisibis va Singaraning yoʻqolishi Rim uchun juda sezilarli edi, chunki ular sharqiy viloyatlarni Rim mudofaasining asosiy elementlari edi. Shundan keyin rimliklar chekinishni davom ettirdilar. Rimliklar va forslar oʻrtasidagi urushlar bir necha asrlar davomida davom etdi.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Evangelos Chrysos: Räumung und Aufgabe von Reichsterritorien. Der Vertrag von 363. In: Bonner Jahrbücher. 193, 1993, Andoza:ISSN, S. 165—202.
  • Alexander Demandt: Geschichte der Spätantike. Das Römische Reich von Diocletian bis Justinian 284—565 n. Chr. C. H. Beck, München 1998, ISBN 3-406-44107-6, (Beck’s historische Bibliothek — Alte Geschichte), S. 86 f.
  • Geoffrey B. Greatrex, Samuel N.C. Lieu (Hrsg.): The Roman Eastern Frontier and the Persian Wars. Part 2: AD 363—630. A narrative sourcebook. Routledge, London u. a. 2002, ISBN 0-415-14687-9, S. 1 ff. (Quellenauszüge in englischer Übersetzung und mit einem knappen Kommentar versehen).
  • Klaus Rosen: Julian. Kaiser, Gott und Christenhasser. Klett-Cotta, Stuttgart 2006, ISBN 3-608-94296-3, S. 366 ff.
  • Engelbert Winter, Beate Dignas: Rom und das Perserreich. Zwei Weltmächte zwischen Konfrontation und Koexistenz. Akademie Verlag, Berlin 2001, ISBN 3-05-003451-3, (Studienbücher Geschichte und Kultur der Alten Welt), S. 155 ff.