Melanf

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Melanf (qadimgi yunoncha: Μέλανθος) — qadimgi yunon mifologiyasidagi personaj[1][2]. Messeniya, keyin Afina va Attika shohi[3]. Andropomp va Genioxaning oʻgʻli, Borning nabirasi, Penfilning evarasi, Periklimenning chevarasi[4]. Kodrning otasi[5][6]. Afinaning oʻn oltinchi shohi[7][8].

Ehtimol, bunday nom Miken matnlarida uchrashi mumkin: me-ra-to (Melanf?)[9][10][11].

Doriyliklar tomonidan Messendan quvib chiqarilib, Attikaga boradi va u yerda beotiyaliklarga qarshi kurashda qatnashadi. Koʻp Pilianlar u bilan birga koʻchib ketishdi[12]. Pifiya unga stolda bosh va oyoqlar beriladigan joyga joylashishi kerakligini bashorat qiladi, bu Elevsinda sodir boʻladi[13]. Egeyning[14] oxirgi avlodi Fimetdan keyin Afina qiroli boʻlib saylandi. Beotiyaliklar qiroli Ksanfni yakkama-yakka jangda oʻldiradi[15] va Apaturiya bayramini oʻrnatadi[16] Dionis ziyoratgohini qurdi va uning sharafiga bayram oʻrnatadi. Uning hukmronligi davrida ionliklar Attikada qabul qilingan[17]. Melanfning avlodlari — Medontidlar[18].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Mifi narodov mira. V 2 t. M., 1991. T.2. S.134
  2. Lyubker F. Realniy slovar klassicheskix drevnostey. M., 2001. V 3 t. T.2. S.371-373
  3. Strabon. Geografiya VIII 4, 1 (str.359)
  4. Pavsaniy II 18, 8
  5. Pavsaniy. Opisanie Elladi I 19, 5
  6. Кодр, мифический царь Аттики // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
  7. Avgustin. O grade Bojiem XVIII 19
  8. Любкер Ф. Melanthus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 849.
  9. Predmetno-ponyatiyniy slovar grecheskogo yazika. Mikenskiy period. L., 1986. S.150
  10. Любкер Ф. Codrus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 307.
  11. Codrus // Реальный словарь классических древностей / авт.-сост. Ф. Любкер ; Под редакцией членов Общества классической филологии и педагогики Ф. Гельбке, Л. Георгиевского, Ф. Зелинского, В. Канского, М. Куторги и П. Никитина. — СПб., 1885.
  12. Strabon. Geografiya XIV 1, 3
  13. Afiney. Pir mudresov III 50, 96d-e, ssilka na istorika Demona
  14. Gerodot. Istoriya V 65; Pavsaniy. Opisanie Elladi II 18, 9
  15. Strabon. Geografiya IX 1, 7 (str.393)
  16. Polien. Strategemi I 19
  17. Pavsaniy. Opisanie Elladi VII 1, 9
  18. Pavsaniy. Opisanie Elladi IV 5, 10