Mary Wollstonecraft

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Meri Uolstonkraft (inglizcha: Mary Wollstonecraft;1759-yil 27-aprel-1797-yil 10-sentabr)-ingliz yozuvchisi,faylasufi va XVIII asr feministi. Romanlar, risolalar, maktublar, Buyuk Fransiya inqilobi tarixiga oid kitob, ta'lim va bolalar kitoblari muallifi. Uolstonkraft oʻzining “Ayollar huquqlarini himoya qilish” (1792) essesi bilan mashhur boʻlib, unda u ayollar erkaklarnikidan kam rivojlangan emas, balki ular kam ma’lumotli koʻrinishini ta’kidlaydi. U erkaklar va ayollarni teng darajada aqlli mavjudotlar deb hisoblashni taklif qiladi va aqlga asoslangan ijtimoiy tizimni taklif qiladi.

Ko'pchilik,ayniqsa feministlar orasida,Uolstonkraftning shaxsiy hayoti haqidagi hikoyalar uning o'ziga xosligi va qarama-qarshiligi tufayli uning asarlaridan ko'ra ko'proq mashhur bo'ldi.Genri Fuzeli va Gilbert Imley bilan inglizcha: Gilbert Imlay) faylasuf va anarxistik harakatning kashshofi Uilyam Godvinga uylandi.Ularning qizi Meri Shelli “Frankenshteyn” romani muallifi sifatida tanilgan.Uolstonkraft o'ttiz sakkiz yoshida tug'ish paytida vafot etdi va bir nechta tugallanmagan qo'lyozmalarni qoldirdi.

Yozuvchi oʻlimidan soʻng,Godvin 1798-yilda rafiqasi haqidagi xotiralarni nashr etadi va bu Uolstonkraftni obroʻsizlantiradi.Biroq,XX asr boshlarida feministik harakatning kuchayishi bilan Uolstonkraftning ayollar huquqlari va an'anaviy ayollik g'oyasi haqidagi qarashlarini tanqid qilish muhim bo'ldi.Bugungi kunda Uolstonkraft birinchi feministik faylasuflardan biri hisoblanadi va uning hayoti va faoliyati ko'plab feministlarga katta ta'sir ko'rsatdi.

Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Uolstonkraft 1759-yil 27-aprelda Londonning Spitalfild hududida tug'ilgan.Uning otasi turli olib-sotish bilan shug'ullangan,oilaviy mulkini vayron qilgan va moliyaviy qiyinchiliklar tufayli Valstonkraft oilasi bilan ko'chib o'tishga majbur bo'lgan.[1]Maryamning otasi uni balog'at yoshiga yetganida oladigan merosdan o'z ulushidan voz kechishga majbur qildi.Otasi ham spirtli ichimlik ichib,xotinini kaltaklagan. Yoshligida Meri onasini otasidan himoya qilish uchun yotoqxonasida eshik yonida uxlab yotgan.[2] U opasi Everina va Elizaga kuchli ta'sir ko'rsatdi. Misol uchun, 1784-yilda, bola tug'ilgandan so'ng, Eliza bolasini va erini tashlab ketishga ko'ndirgan. Ommabop e'tiqodga qaramasdan, u singlisining uydan qochishini uyushtirgan. Bu voqeadan soʻng Eliza pul topish uchun arzimagan pulga ishlashga majbur boʻldi.[3]

Yoshligida Uolstonkraft ikki ayol bilan do'st edi.Birinchisi-Jeyn Arden (inglizcha: Jane Arden) Beverli shahridan.Ular tez-tez o'z-o'zini o'qitgan faylasuf Ardenning otasi bilan birga darslarga qatnashgan.Uolstonkraft Ardenlar oilasining intellektual muhitini yaxshi ko'rardi,uning Jeyn bilan do'stligini qadrlardi va hatto uning do'sti ham bor edi.U Jeynga shunday deb yozgan edi: "Menda do'stlik haqida romantik tushuncha paydo bo'ldi... Sevgi va do'stlik haqidagi fikrlarim biroz boshqacha;Men birinchi yoki oxirgi bo'lishim kerak."[4]Ba'zi maktublar Maryamning hissiy beqarorlik va ruhiy tushkunlik uchun umrbod tashvishini aniq ko'rsatadi.[5]

Meri Uolstonkraftning so'zlariga ko'ra,ikkinchi va eng muhimi,uning ufqlarini kengaytirishga yordam bergan Fanni Blood bilan do'stlik edi ({{lang-en|Fanny Blood).Uolstonkraft uchun qiyin fe'l-atvorli ayolga xizmat qilish oson bo'lmadi,ammo keyingi tajriba tufayli "Qizlarning ta'limi haqida fikrlar" (Qizlar tarbiyasi haqidagi fikrlar) (1787). 1780-yilda Meri onasini parvarish qilish uchun uyiga qaytib keldi[6] va onasi vafotidan keyin u iste'foga chiqdi va Bloodga ko'chib o'tdi.Blooddagi ikki yil davomida Uolstonkraft an'anaviy feminist Fanni nimani ideallashtirganini tushundi.Ammo Uolstonkraft har doim Fanni va uning oilasiga sodiq bo'lgan.[7]

Qonda u "ayol utopiyasida " yashashni orzu qilgan:qizlar birgalikda xonalarni ijaraga olishni va bir-birlarini hissiy va moddiy jihatdan qo'llab-quvvatlashni rejalashtirishgan,ammo mablag' etishmasligi tufayli bu mumkin emas edi.Pul topish uchun Uolstonkraft,uning opa-singillari va Fanni Blod Nyuington Grindagi dissertatsiya kommunasida maktab tashkil qilishdi.Tez orada Blood turmushga chiqdi va turmushga chiqqanidan keyin eri Xyu Skiz uni davolash uchun Yevropaga olib ketdi.[8]Biroq,homiladorlikdan keyin sog'lig'i yomonlashishda davom etdi.1785-yilda Uolstonkraft maktabni tashlab,unga qarash uchun do'stining oldiga bordi,ammo tez orada Fanni vafot etdi.[9]Meri ketganidan keyin Nyuington Grindagi maktab yopildi.[10]Bladning o'limi Uolstonkraftga katta ta'sir ko'rsatdi va birinchi "Meri romanga ilhom bergan.[11]

1791-yilda Uilyam Bleyk tomonidan o'yib yozilgan "Original Tales of Action" nashrining oldingi qismi.

"Yangi turdagi birinchi"[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bloodning o'limidan so'ng,Uolstonkraftning do'stlari unga Irlandiyaning Kingsboro shahridagi ingliz-irlandiyalik oilaning qizlari uchun menejer bo'lishga yordam berishdi.Uolstonkraftning Ledi Kingsboro bilan munosabatlari rivojlanmadi[12],lekin qizlar o'z ma'murini yaxshi ko'rishardi.Margaret King keyinchalik Uolstonkraft uni "barcha salbiy izohlardan ozod qilganini" aytdi.[13]Uning Kingsboro oilasida ishlagan taassurotlari Uolstonkraftning “Haqiqatdan asl hikoyalar” (1788) bolalar kitobiga kiritilgan.[14]

O'sha paytda jamiyatda ayollarning cheklangan tanlovidan hafsalasi pir bo'lgan Meri gubernatorlik faoliyatini tashlab,o'z faoliyatini yozuvchi sifatida boshlagan.Bu juda dadil qadam edi,chunki oʻsha paytlarda ayol kishining yozish bilan pul topishi qiyin edi.Meri 1787-yilda singlisi Everainega yozganidek,u "yangi turning birinchisi" bo'lishga harakat qildi.[15]Liberal noshir Jozef Jonson yordamida Uolstonkraft Londonda boshpana va ish topdi.[16]Jonson Meri uchun shunchaki do'st emas,balki ancha yaqin odam edi-u o'z maktublarida uni otasi va akasi bilan tenglashtirdi.[17]Uolstonkraft fransuz va nemis tilini oʻrgangach,tarjima qilishni boshladi[18],ulardan Jak Nekerning “Diniy tafakkurning ahamiyati toʻgʻrisida” va Kristian Gottilf Salzmanning “Bolalar uchun odob-axloq elementlari” asarlari eng ommabop.Shuningdek,u Jonson's Analytical Review uchun romanlarni ko'rib chiqdi.Uning dunyoqarashi nafaqat tanqidchi ijodi uchun zarur boʻlgan tayyorgarlik, balki uning atrofidagi odamlar tufayli ham kengaydi. Uolstonkraft Jonsonning mashhur kechki ovqatida qatnashdi va u erda radikal pamfletist Tomas Peyn va faylasuf Uilyam Godvin bilan uchrashdi. Birinchi uchrashuvdan so'ng Godvin va Uolstonkraftning hafsalasi pir bo'ldi: Godvin Peynni tinglash uchun kelgan edi, ammo Uolstonkraft u bilan hech qanday masalada rozi bo'lmadi.

Londonda Uolstonkraft rassom Genri Fusli bilan ishqiy munosabatda bo'lgan.Uning donoligidan,“ruhining goʻzalligidan,jonli ongi va jozibasidan” hayratda qolganini yozgan.[19]Fusli turmush qurgan erkak edi va Uolstonkraft unga va uning rafiqasiga platonik triadani taklif qildi.Fuslining rafiqasi taklifdan hayratda qoldi va Fuslining o'zi Uolstonkraft bilan barcha aloqalarini uzdi.[20]Shundan soʻng u fojiani unutish uchun Fransiyaga joʻnab ketdi va u ham “Inson huquqlarini himoya qilish” (1790-yil)dagi soʻnggi inqilobiy voqealarda qatnashmoqchi boʻldi.Bu insho Edmund Burkning “Fransuz inqilobi haqidagi fikrlari” asaridagi Fransuz inqilobining konservativ tanqidiy tahliliga javob sifatida yozilgan va birdaniga yozuvchini mashhur qildi. U Jozef Pristli va Tomas Peyn kabi yetakchi ilohiyotshunoslar va voizlar bilan taqqoslangan,ularning kitoblari "Inson huquqlari" (1791-yil) Burkning o'pkasiga eng mashhur javob bo'lgan.Peynning "inson huquqlari" haqidagi g'oyalari Uolstonkraftning eng mashhur asari "Ayollar huquqlarini himoya qilish" (1792) da ishlab chiqilgan.[21]

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. ↑ Tomalin, 9, 17, 24, 27; Sunstein, 11
  2. ↑ Todd, 11; Tomalin, 19; Wardle, 6; Sunstein, 16
  3. ↑ Todd, 45-57; Tomalin, 34-43; Wardle, 27-30; Sunstein, 80-91
  4. ↑ Цитата из книги Todd, 16
  5. ↑ Todd, 72-75; Tomalin, 18-21; Sunstein, 22-33
  6. ↑ Wardle, 12-18; Sunstein 51-57
  7. ↑ Wardle, 20; Sunstein, 73-76
  8. ↑ Todd, 62; Wardle, 30-32; Sunstein, 92-102
  9. ↑ Todd, 68-69; Tomalin, 52 и след.; Wardle, 43-45; Sunstein, 103—106
  10. ↑ Tomalin, 54-57
  11. ↑ См. у Wardle, глава 2, для автобиографические элементы романа «Мэри», см. также у Sunstein, глава 7
  12. ↑ См., например, у Todd, 106-7; Tomalin, 66; 79-80; Sunstein, 127-28
  13. ↑ Todd, 116.
  14. ↑ Tomalin, 64-88; Wardle, 60 и след.; Sunstein, 160-61.
  15. ↑ Wollstonecraft, «The Collected Letters», 139; см. также у Sunstein, 154
  16. ↑ Todd, 123; Tomalin, 91-92; Wardle, 80-82; Sunstein, 151-55.
  17. ↑ Tomalin, 89-109; Wardle, 92-94; 128; Sunstein, 171-75.
  18. ↑ Todd, 134-35.
  19. ↑ Цитата из книги Todd, 153.
  20. ↑ Todd, 197-98; Tomalin 151-52; Wardle, 171-73; 76-77; Sunstein, 220-22.
  21. ↑ Tomalin, 144—155; Wardle, 115 и след.; Sunstein, 192—202. 
"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Mary_Wollstonecraft&oldid=4078090" dan olindi