Mandulis

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Mandulis (Marul, Malul; Misr Mrwl)[1] — Nubiya quyosh xudosi, Kalabsha ibodatxonasi unga bagʻishlangan. Lochin xudosi Horus va Ra bilan aniqlangan. Mandulisga sigʻinish Misrda, Philae orolida ham boʻlgan.

Rasm[tahrir | manbasini tahrirlash]

Mandulis koʻpincha qoʻchqorning shoxlaridan tashkil topgan murakkab toj bilan tasvirlangan, uchta toj Atef, ikkala tomonida ikkita pat bor va ikkita kobra osilgan. Tojning patlari quyosh disklari bilan qoplangan. Baʼzan u Atefning murakkab tojiga oʻralgan inson boshi bilan Falkon shaklida tasvirlangan.

Lochin Fir’avnning timsoli hisoblangan va quyoshga bagʻishlangan boʻlib, erkaklar printsipi, kuchi, ruhi[2] ramzi sifatida xizmat qilgan.

Vaygallning fikricha, Mandulis xudolashtirilgan shaxsdir, chunki Malul ismidan keyin Misr belgilovchisi xudoga emas, balki shaxsga mos keladi. Osiris — inson sifatida qayta tugʻilgan xudo — Mandulis bilan aniqlanishi mumkin edi[3].

Kult[tahrir | manbasini tahrirlash]

Strabon, fillar orolida efiopiyaliklar va misrliklar birgalikda yashayotganligini yozadi. Bu yerda, maʼbuda ISISning asosiy ibodatxonasida „ Korsun deb nomlangan qushning sigʻimi bor, garchi mening fikrimcha, u bizning yoki Misr korsunlari bilan hech qanday aloqasi yoʻq, lekin ularning kattaligidan kattaroq va patlarining rangi juda farq qiladi. Bu Efiopiya qushidir…“[4].

Ismet-Ahom yozuvida Marul Horusning oʻgʻli[5] deb ataladi.

Kalabscheʼda Ibodatxonasining old zalida, Ibodatxonaning asoschisi sifatida Minu xudosi va Mandulisning[6] mahalliy xudosiga Amenhotep II sharob keltiradigan tasviri tushirilgan. Mandulislarga xizmat qilish marosimi Shimoliy Nubiyadagi Rim askarlari dinining ajralmas qismiga aylandi[7].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Lorna Oakes. Pyramids, Temples and Tombs of Ancient Egypt: An Illustrated Atlas of the Land of the Pharaohs. Hermes House:Anness Publishing Ltd, 2003 — 209 bet. 
  2. Владимир Топоров. Мифология. Статьи для мифологических энциклопедий.. М.: Языки славянской культуры, 2014 — 523 bet. ISBN 9785457890671. 
  3. Маргарет Мюррей „37“,. Калабша, Египетские храмы. Жилища таинственных богов, Центрполиграф, 2008. ISBN 5457029255. 
  4. Страбон. „49“,. География. Книга XVII. М.: Ладомир, 1994 — 818 bet. 
  5. Frank R. Trombley. Hellenic Religion and Christianization: C. 370-529. BRILL, 1995. ISBN 9004096914. 
  6. Всеволод Игоревич Авдиев. Военная история Древнего Египта: Период крупных войн в передней Азии и Нубии в XVI-XV вв. до н.э. Советская наука, 1959 — 164 bet. 
  7. Исидор Саввич Кацнельсон. Мероэ: История, история культуры, язык древнего Судана. Наука, 1977 — 164 bet. 

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Minkovskaya E.E. Xudo Mandulis // VDI. — 1974. — V. 4. — S. 111-124. Hans Bonnet. Lexikon der ägyptischen Religionsgeschichte. — 3. unveranderte Auflage. — Gamburg: Nikol-Verlag, 2000. — ISBN 3-937872-08-6.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]