Latin Silviy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Latin Silviy (lotincha: Latinus Silvius) — Alba Longaning afsonaviy qiroli. Bir manbaga koʻra, Lavinium shahrining eponimi.

Tarjimai hol[tahrir | manbasini tahrirlash]

Rim mifologiyasida Latin Silviyning Eneyning avlodi va Alba Longaning toʻrtinchi qiroli edi. Uning otasi Aeneas Silviyning oʻrnini egallaydi. Latinning oʻrniga uning oʻgʻli Alba Silviy keladi[1]. Galikarnaslik Dionisiyning soʻzlariga koʻra, Latin Silviy 51-yil hukmronlik qilgan, bu alban qirollari orasida uzoq vaqt hukmronlik qilgan. Antikchi Roland Laroche bu raqamni sunʼiy deb hisoblagan. Uning vorisi hukmronligi asosida — 39-yil, ularning umumiy hukmronligi 90-yil davom etadi, bu oʻttiz yillik roppa-rosa uch avlod. Tadqiqotchining fikricha, bu saltanat hukmronlik muddatidagi gal-ma gallikni buzadi, unga koʻra ikki hukmdor jami 60-yil hukmronlik qiladi. 21 raqami koʻproq maʼqulroq. Ammo Roland Laroshning taʼkidlashicha, Latina Silviy hukmronligining muqobil sanalari manbalardan nomaʼlum[2].

Roland Laroche Latina Silviyning va Alba Silviyga mos ravishda Laviniya va Alba Longaning eponimlari deb hisoblaydi. Alba Silviyning Latina Silviya merosxoʻrligi Lotin Ittifoqi poytaxtining Laviniumdan Alba Longaga koʻchirilishi haqidagi afsonaning aksidir[2].

Robin Hard Latina Silviyni, Aeneas Silviy va Romulus Silvius bilan birga, ularning koʻproq mashhur nomlarining „soyasi“ deb hisobladi[1].

Diodorning fikricha, Lotin ichki ishlarda ham, urush davrida ham kuchli hukmdor edi. Afsonalarga koʻra, qirol koʻplab shaharlarning asoschisi, jumladan: Tibur, Praeneste, Gabiya, Tuskul , Kora, Pometiya, Lanuvium, Labiki, Skaptiya, Satrik, Arikiya, Tellene, Crustumerium, Tsenina, Fregella, Cameria, Medullia va Boil.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 Hard 2004.
  2. 2,0 2,1 Laroche 1982.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Дионисий Галикарнасский. Римские древности / Перевод с древнегреческого Н. Г. Майоровой (гл. I—IX), И. Л. Маяк (гл. X—XC). Ответственный редактор И. Л. Маяк. — Москва : Издательский дом «Рубежи XXI», 2005. — Т. I.
  • Alexandre Grandazzi. Chapitre X. Les Rois d’Albe : analyse d’une tradition // Alba Longa, histoire d'une légende. Recherches sur l'archéologie, la religion, les traditions de l'ancien Latium : [фр.]. — École française de Rome, 2008. — P. 731—890. — 988 p. — ISBN 9782728308323.
  • Robin Hard, H. J. Rose. Aeneas, Romulus and the origins of Rome // The Routledge Handbook of Greek Mythology: Based on H.J. Rose's "Handbook of Greek Mythology" : [англ.]. — Psychology Press, 2004. — 753 p. — ISBN 9780415186360.
  • Roland A. Laroche. The Alban King-List in Dionysius I, 70-71: A Numerical Analysis : [англ.] // Historia: Zeitschrift für Alte Geschichte. — 1982. — Т. 31, № 1. — С. 112—120. — JSTOR 4435792.
  • William Smith. ALBA LONGA // Dictionary of Greek and Roman Geography : [англ.]. — Walton & Maberly, 1854. — Vol. 1. — P. 87—89.
  • Conrad Trieber. Zur Kritik des Eusebios. I. Die Königstafel von Alba Longa : [нем.] // Hermes. — 1894. — Т. 29, № 1. — С. 124—142. — JSTOR 4472427.