Kirena

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Kirena (boshqa Κυρννη) — qadimgi yunon mifologiyasining qahramoni. Gipseyning[1] qizi, Peneyning[2] nabirasi yoki qizi, Aristeyning onasi. U Ftiyada (salon), Peney daryosi yaqinida yashagan[3][4].

Apollon uni Pelionda oʻsganida yaxshi koʻrib qolgan va Liviyaga olib ketdi, u yerda keyinchalik uning ismi bilan atalgan Kirena[5] shaharni qurdi (yoki Pelion togʻida ov qilayotganida oʻgʻirlab ketgan). Ferekid va Ariettning soʻzlariga koʻra, u peliondan oqqushlar oqqushlar tortgan oltin aravada olib ketgan[6]. Kirena bilan turmush qurgach, u boʻriga aylandi[7][8].

Liviyada u mahalliy Qirol Yevripilning buqalarini yoʻq qilgan sherni oʻldirdi[9]. Kamonchi, Nonna doimiy ravishda „Arslon qotili“ deb nomlanadi[10]. Artemis tomonidan taqdim etilgan itlaridan biri Peliyadagi[10] oʻyinlarda gʻalaba qozondi. Apollondan Nomiya, Aristeya, Autuha va Agreyani[11] dunyoga keltirdi.

Delfidagi haykaltaroshlik guruhida birinchi Kiren qiroli Battning aravasida haydovchi tasvirlangan[12].

Kirenning sharafiga 1873-yilda ochilgan  asteroid Kirena (133) deb nomlangan[13].

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Gigin. Mifi 161
  2. Gigin. Mifi 161
  3. Gesiod. Perechen jenщin, fr.215 M.-U.
  4. Аристей // Энциклопедический лексикон — СПб.: 1835. — Т. 3. — С. 48.
  5. Diodor Sitsiliyskiy. Istoricheskaya biblioteka IV 81, 1
  6. Sxolii k Apolloniyu Rodosskomu. Argonavtika II 498 // Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. M., 1996. S.314-315
  7. Losev A. F. Mifologiya grekov i rimlyan. M., 1996. S.320
  8. Аристей // Энциклопедический словарь / под ред. И. Е. Андреевский — СПб.: Брокгауз — Ефрон, 1890. — Т. II. — С. 80—81.
  9. Kallimax. Gimni II 92
  10. 10,0 10,1 Nonn. Deyaniya Dionisa V 292; XXIX 183 i dr.
  11. Yustin. Epitoma Pompeya Troga XIII 7, 7
  12. Pavsaniy. Opisanie Elladi X 15, 6
  13. Любкер Ф. Aristaeus // Реальный словарь классических древностей по Любкеру / под ред. Ф. Ф. Зелинский, А. И. Георгиевский, М. С. Куторга, Ф. Гельбке, П. В. Никитин, В. А. Канский, пер. А. Д. Вейсман, Ф. Гельбке, Л. А. Георгиевский, А. И. Давиденков, В. А. Канский, П. В. Никитин, И. А. Смирнов, Э. А. Верт, О. Ю. Клеменчич, Н. В. Рубинский — СПб.: Общество классической филологии и педагогики, 1885. — С. 147.