Jizzaxning olinishi
| Jizzaxning olinishi | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
| Qoʻmondonlar | |||||||
| N. A. Krijanovskiy
D. I. Romanovskiy |
Ma'lum emas | ||||||
| Kuchlar | |||||||
| 2000 | 11000 | ||||||
Jizzaxning bosib olinishi — 1866-yil oktyabrda Oʻrta Osiyoni bosib olish chogʻida general Krijanovskiy qoʻmondonligida rus qoʻshinlari tomonidan Jizzax Buxoro qalʼasining bosib olinishi. Qal’aning egallab olinishi rus armiyasining 1866-yilgi yurishidagi hal qiluvchi muvaffaqiyati edi.
Tarixdan oldin[tahrir | manbasini tahrirlash]
1866-yil bahorgi yurishida rus qoʻshinlari Yerjar yaqinida Buxoro amirini magʻlubiyatga uchratdi, lekin Buxoroga yurishni davom ettirmadi va may oyida Qoʻqon qalʼasi Xoʻjandni egallab oldi.
Buxoro amiri Rossiya bilan bundan buyon ham kurash olib borishning iloji yoʻqligini tushunib, kamtarlik bildirgan boʻlsa-da, lekin mohiyatan oʻsha yilning yozida ham oʻzini qurollantirishda davom etib, ruslarga nisbatan tajovuzkorlik qilgan. Shuning uchun ham koʻplab ogohlantirish va ogohlantirishlardan soʻng, rus hukumati general Romanovskiy tashabbusi va uning rejasiga koʻra kuzda Oʻrta Osiyoga yanada chuqurroq koʻchib oʻtishga qaror qildi va oʻsha paytdagi ruslar orasida joylashgan hududni Rossiyaga qoʻshib olishni rejalashtirdi va Buxoro-Qoʻqon mulklari; Buxoro amiri uchun yerning bu hududi ikki qal’a — Oʻra-Tepa va Jizzax bilan mustahkamlangan mulkimiz tomonidagi soʻnggi qoʻrgʻon edi. 2-oktyabr kuni ruslar qonli hujum paytida Oʻra-Tepani egallab olishdi. General Romanovskiy tomonidan Buxoro amiri qoʻlida Oʻra-Tepa qalʼasi egallab olingandan soʻng, 1866-yilning kuziga kelib, Sirdaryoning Jizzax vodiysida atigi bir nuqta qolgan[1].
Olinishi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Jizzax qalʼasi kuchli mustahkamlangan va qurollangan boʻlgani uchun u yerlardagi eng jiddiy qalʼa hisoblangan. Jizzax beklari yoz oxirida Buxoro amiridan 53 ta yirik kalibrli qurollar bilan oʻn ming saralangan qoʻshindan qoʻshimcha kuch olib, qattiq qarshilik koʻrsatishga shaylandi.
6-oktyabrda Oʻra-Tyubadan yarim yoʻlda joylashgan kichik Zomin qoʻrgʻoniga olib boruvchi yoʻlga kolonna yuborildi. Buxoro qoʻshinlari qochib ketishdi va qal’a jangsiz olindi. 10-oktyabrda qolgan rus boʻlinmalari Jizzaxga yaqinlashdi. 12-oktyabr kuni 16,5 rotadan iborat rus qoʻshinlari, besh yuz kazak 20 qurol bilan qal’aga yaqinlashdi. 13-oktyabrda general Romanovskiy razvedka oʻtkazdi, keyin qamal ishlari boshlandi. 14-oktyabrda 2500-3000 nafar buxorolik otliq askar Ilon-Oʻtti[sayt ishlamaydi] darasiga, u yerda qolgan qorovul otryadiga qarshi yurish qildi. Daraga yuborilgan ikkita miltiq rotasi va kazaklar agʻdarilib, hujumchilarni orqaga tashladilar. Ayni vaqtda qal’adan kelgan buxoriylar qal’a devorlari oldidagi qoplarni egallab olgan uchta otryadga kuchli zarba berdilar, ammo qaytarildi. Bu paytga kelib amir Samarqanddan Jizzaxgacha kuchli qoʻshimcha kuchlarni ilgari surgani maʼlum boʻldi, buning natijasida harakatlarni tezlashtirish va qalʼani bostirib kirishga qaror qilindi. 15-oktyabrda Oʻra-Tepa va Samarqand darvozalariga qarshi qurilgan ikkita batareya (10 ta qurol va 4 ta minomyot) qurollanishi boshlandi. Garnizon ikkita jang qildi, ammo muvaffaqiyatga erishmadi va 16-kuni ertalab batareyalar oʻt ochdi. 17-18-oktyabr kunlari ruslar qalʼani oʻqqa tutdi
18-oktyabr soat 12 da qal’aga umumiy hujum boshlandi. Tongda hujumni kutgan buxoriylar buni ertaga qoldirishga qaror qildilar va hujumga tayyor emasdilar. Kapitan Mixaylovskiy va podpolkovnik Grigoryevning ustunlari (jami 8 ta piyoda askarlari, 10 ta qurol va 4 ta minomyot bilan) hujumga oʻtdi. Hujumni kutmagan dushman ularni oʻt bilan kutib olishga ulgurmadi va koʻchkilarni himoya qilishga oshiqdi, ammo bunday qarshilik uzoq davom eta olmadi. Jasoratli „Oʻra“ tez orada himoyachilarni orqaga chekinishga majbur qildi, soʻngra butun garnizonning toʻliq magʻlubiyati bilan yarim soatdan koʻp boʻlmagan umidsiz, tartibsiz parvozga oʻtdi. Boʻronchilar boʻshliqni oʻzlashtirib, bir necha ustunlarga boʻlinib, qisman devorlar boʻylab, qisman qal’a tomon yoʻl olishdi. Kengaytirilgan ustunlar ortidan zaxiralarning qismlari ham kirdi. Buxoriylar 6000 ga yaqin odamni yoʻqotib, qochib ketishdi. Qal’adan 16 ta bayroq, 12 ta mis va 41 ta choʻyan qurollar olindi. 18 bekdan 16 nafari halok boʻlgan, 12 nafari qoʻl jangida halok boʻlgan.
Peshindan keyin soat toʻrtda general Krijanovskiy asosiy zaxira bilan qal’aga kirdi. Gʻalaba toʻliq boʻldi. Amir tomonidan yana Buxorodan yuborilgan besh verst narida paydo boʻlgan 2500 kishilik 18 qurolli yangi kolonna oʻziga qaratilayotgan oʻtni sezib, Jizzax taqdiridan xabar topib, qoʻriqxonadan qochib, unga bosim oʻtkazdi.
Ruslar uch mingdan ortiq asirlarni, koʻplab bayroqlar, miltiqlar, toʻpponchalarni olib ketishdi.
Natija[tahrir | manbasini tahrirlash]
General Romanovskiyning 1866-yildagi yurishi tor-mor edi. 8-mayda Irjarda buxoro qoʻshinlarini magʻlub etdi, 24-da Xoʻjayotni, 20-iyulda Oʻra-Tepani bostirib oldi, 18-oktyabrda toʻsatdan shafqatsiz hujum bilan Jizzaxni egalladi. Ushbu uchta shafqatsiz hujumda rus qoʻshinlari 500 kishini yoʻqotib, 12000 osiyoliklarni joyiga qoʻyishdi. Yerjar yaqinida 1000 ta buxoroliklar oʻldirildi, 6 ta qurol olindi. Xojandga bostirib kirishda 3500 kishi halok boʻldi, ruslarning yoʻqotishlari 137 kishi. Oʻra-Tepada 2000 kishi oʻldirildi, 4 ta banner, 32 ta qurol olindi, ruslarning yoʻqotishlari 227 kishini tashkil etdi. Nihoyat, eng qonli jinoyatda Jizzaxda 11 ming buxorolikdan 6 ming nafari yiqilib, 2 ming rusdan atigi 98 nafari halok boʻldi.11 bayroq va 43 qurol olib qoʻyildi[2].
Jizzaxni boy bergan buxoroliklar Samarqandga qochib, tinchlik muzokaralariga kirishishga shoshildilar. Butun 1867-yil natijasiz muzokaralar bilan oʻtdi. Buxoriylar ularni ataylab sudrab chiqib, vaqt yutishga va yangi qoʻshin toʻplashga urindilar. General Krijanovskiy Jizzaxni egallab olgani uchun 1866-yil 26-noyabrda Sankt-Peterburg ordeni bilan taqdirlangan.
| “ | 1866-yilda Buxoroliklaga qarshi ishda ko'rsatilgan zo'r mehnat va jasorat uchun mukofot sifatida | ” |
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ ANDRYeYeVSKIY Ye. K. IZ ZAPISOK ZA SOROK SYeM LYeT „Istoricheskiy Vestnik“, t. SXXX, str. 37. Andoza:Wayback 2)
- ↑ Kersnovskiy A. A. Istoriya Russkoy armii T. 2. — M.: Golos, 1993.—336 s., il. — ISBN 5-7117-0058-8; ISBN 5-7117-0059-6. — 100 000 ekz.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Djizak // Voennaya ensiklopediya : [v 18 t.] / pod red. V. F. Novitskogo … [i dr.]. — SPb. ; [M.] : Tip. t-va I. D. Sitina, 1911—1915.
- Djizak // Ensiklopedicheskiy slovar Brokgauza i Yefrona : v 86 t. (82 t. i 4 dop.). — SPb., 1890—1907.
- Zaysev V. N. Istoriya 4-go Turkestanskogo lineynogo batalona, s kartoy, za period s 1771 po 1882 god, kak material k opisaniyu dvijeniya russkix v Srednyuyu Aziyu. 1882. 283 s.
- Zinovev M. A. Osada Ura-Tyube i Djizaga. Vospominaniya ob osenney ekspeditsii 1866 goda v Turkestanskoy oblasti // Russkiy vestnik. T. 74-75, 1868, № 3, 4, 5, 6
- Traktat Axmada Donisha „Istoriya mangitskoy dinastii“. Perevod, predislovie i primechaniya I. A. Nadjafovoy. Dushanbe,1967.
- Terentev M. A. Istoriya zavoevaniya Sredney Azii. T. 1-3. SPb., 1903
- Serebryannikov A. G. Sbornik materialov dlya istorii zavoevaniya Turkestanskogo kraya. — Tashkent, 1908, T. 17,s.201-202.
- Grebner A. Osadi i shturmi sredneaziatskix krepostey i naselennix punktov // Injenerniy jurnal. — SPb, 1897.- № 1-2. — S. 8.