Kontent qismiga oʻtish

Jin sauer

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Jin sauer — jin va limon sharbati asosidagi sauer kokteyl[1].

Kokteyl bevosita 1620-1630-yillarda taxminan spirtning taʼmini sitrus sharbati qoʻshib yaxshilagan dengizchilar tomonidan ixtiro qilingan punshdan kelib chiqqan. XIX-asrning oʻrtalariga kelib, punchning koʻplab mahalliy navlari paydo boʻldi, uni tayyorlash va katta umumiy idishda tortish toʻxtatildi, balki alohida pishirilib, servirovka qilina boshlandi[2].

Piter Dann 1898 kitobida mister Duli uni buyuk (uning taxminiga koʻra — amerika) ixtirosi: Men Amerikani Atlantikadan Tinch okeangacha koʻrdim… Va uning ixtirolarini — parovoz, bosma uskuna, kotton jin, jin sauer, velosiped, samolyot, musiqa avtomati, siyosiy mashina, gazli ichimliklar sotish uchun avtomat va — rivoshlanimiz toji — chiq-chiq — kassa apparati.

1940-yillarda, Amerika tarixchisi Kevin Starr jin sauerni har biri oʻz davrini belgilaydigan (jin sauer, viski sauer, jin riki, Tom Kollinz, Pink ledi va Old feshen kabi ichimliklar qatoriga qoʻshadi[3].

Yonson kitobining 1882-yil nashri kokteyl uchun quyidagi kompozitsiyani taklif qiladi[4]:

  • Jin 3/4;
  • Limon sharbati 1/4;
  • 1 choy qoshiq shakar siropi (original — shakar va selter);
  • Apelsin boʻlagi;
  • 1-2 olcha.

Sheykerda tayyorlangan. Muz qatqalogʻi boʻlgan bir sauer ryumkada muzsiz tortiladi. Kokteylni bir boʻlak apelsin va olcha bilan bezaladi. Gazlangan suv qoʻshilishi jinni sauer Jin Fizga aylantiradi.

  1. David Wondrich «История напитков моряков» Imbibe magazine, 2013.
  2. Jacques Barzun, 2001 (reprint), Mr. Dooley in Peace and in War, University of Illinois, ISBN 0-252-07029-1. Originally published by Small, Maynard and Co., 1898. Collected from newspaper columns. Online sources cite 1897 as the year of this particular quotation.
  3. Kevin Starr, 2002, «Embattled Dreams: California in War and Peace, 1940—1950 (Americans and the California Dream)», Oxford University Press, ISBN 0-19-512437-5, A9 page image
  4. Harry Johnson’s new and improved bartender’s manual; стр. 55 (1882), библиотека Конгресса США.