Gerasimov doktrinasi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Rossiya Qurolli kuchlari Bosh shtabi boshligʻi Valeriy Gerasimov

Gerasimov doktrinasi (inglizcha: Gerasimov Doctrine) — tashqi siyosat dasturi boʻlib, uning rivojlanishi Gʻarbda Rossiya harbiy rahbari V.I.Gerasimov[1][2][3] maxsus doktrinasi paydo boʻlishiga olib keldi.

Doktrina davlatlararo mojaroning zamonaviy kontsepsiyasini qayta koʻrib chiqdi va harbiy harakatlarni siyosiy, iqtisodiy, axborot, gumanitar va boshqa noharbiy hodisalar[4][5][6][7] bilan bir qatorga qoʻygan. Doktrina 2013-yilning fevralida eʼlon qilinganidan keyin maʼlum boʻldi va Rossiyaning Ukrainaga qarshi keyingi harakatlari ushbu doktrina qoidalariga toʻliq mos keladi[1]. Bir qator tadqiqotchilarning fikricha, Gerasimov taʼlimotining asosiy elementlari „yangi avlod urushi“ tushunchasiga asoslanadi[8]. Biroq, „gibrid urush“ Rossiya harbiy nazariyasiga begona degan fikrlar ham mavjud.

Tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

"Gerasimov doktrinasi" atamasi paydo boʻlishidan oldin, Rossiya Qurolli Kuchlari Bosh shtabi boshligʻi Valeriy Gerasimov 2013-yil fevral oyida Harbiy fanlar akademiyasida gibrid urush va asosiy xabarlar haqida hisobot eʼlon qilish uchun paydo boʻldi. Gerasimovning „Harbiy sanoat kuryeri“ gazetasidagi „Fanning bashoratliligi“ maqolasi[9] aniq keltirilgan. Ushbu maqola ingliz tilidagi Military Review jurnalida qayta nashr etilgan va keyinchalik Gʻarb matbuoti tomonidan qayta-qayta keltirilgan[8][10][11][12].

Doktrina[tahrir | manbasini tahrirlash]

Doktrinada harbiy boʻlmagan va harbiy harakatlar nisbati 4:1 koʻrsatilgan.

Harbiy harakatlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Strategik toʻxtatishning harbiy choralari.
  • Strategik joylashtirish.
  • Harbiy operatsiyalarni oʻtkazish.
  • Tinchlik operatsiyalari.

Harbiy boʻlmagan harakatlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Koalitsiya va ittifoqlarning tuzilishi.
  • Siyosiy va diplomatik bosim.
  • Iqtisodiy sanktsiyalar.
  • Iqtisodiy blokada.
  • Diplomatik munosabatlarning uzilishi.
  • Siyosiy muxolifatning shakllanishi.
  • Muxolifat kuchlarining harakati.
  • Rossiyaga qarshi boʻlgan mamlakat iqtisodiyotini harbiy asosga oʻtkazish.
  • Mojaroni hal qilish yoʻllarini qidiring.
  • Rossiyaga qarshi boʻlgan mamlakatning siyosiy rahbariyatining oʻzgarishi.
  • Siyosiy rahbariyat almashgandan keyin munosabatlardagi keskinlikni kamaytirish boʻyicha kompleks chora-tadbirlarni amalga oshirish.

Doktrinaning ekspertlar tomonidan baholanishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gerasimov taʼlimoti „rangli inqiloblar“ taʼlimotiga, xususan, „arab bahori“ voqealariga javobdir[13]. Baʼzi ekspertlarning fikriga koʻra, uning asosiy elementlari avvalgi Rossiya harbiy doktrinasining tarixiy ildizlariga asoslanadi, shu bilan birga 1999-yilda eʼlon qilingan Xitoy „cheklanmagan urush“ doktrinasi qoidalari bilan ajoyib oʻxshashlikni koʻrsatadi. Ushbu taʼlimotni zamonaviy rus harbiy terminologiyasida 21-asr haqiqatlarida „chiziqli boʻlmagan“ deb ataladigan noanʼanaviy harbiy harakatlar kontsepsiyasini qayta koʻrib chiqish sifatida koʻrish mumkin, deb ishoniladi. Ushbu gʻoyalar doirasida „chiziqli boʻlmagan harbiy harakatlar“ning asosiy maqsadi koʻzlangan strategik va geosiyosiy natijalarga keng koʻlamli noharbiy usullar va vositalar quyidagilar: ochiq va yashirin diplomatiya, iqtisodiy bosim, gʻalaba qozonish orqali erishishdan iborat. mahalliy aholining hamdardligi va boshqalar.

AQSh harbiylarining fikriga koʻra, Gerasimov doktrinasi strategik afzalliklarga erishish uchun milliy taʼsirning barcha imkoniyatlarining misli koʻrilmagan integratsiyasini namoyish qiluvchi yangi turdagi urushda rus harbiy tafakkurining soʻnggi yutuqlarining eng toʻliq timsolidir. L.Tolstoyning „Urush va tinchlik“ klassik romani tomonidan qoʻyilgan rus madaniyatidagi urush gʻoyasining diskretligi asosida „Gerasimov taʼlimoti“ qutblangan „urush“ va „tinchlik“ davlatlari oʻrtasidagi chegaralarni belgilab berdi va joriy etdi. Gʻarbning oraliq kontinuum yoki „kulrang zona“ gʻoyasiga oʻziga xos oʻxshashlik. Bundan tashqari, amerikalik tahlilchilarning taʼkidlashicha, rus harbiylari tomonidan yangi ishlanmalardan foydalanish Karl Klauzevits asarlarida tasvirlangan va asrlar davomida buzilmas deb hisoblangan qurolli mojaroning baʼzi fundamental paradigmalarini tubdan oʻzgartiradi. Masalan, Klauzevitsning urushga „siyosatning davomi, lekin boshqa yoʻllar bilan“ degan taʼrifi „Gerasimov doktrinasi“da endi qoʻllanilmaydi, chunki u urushni siyosatning emas, balki siyosatning davomi deb bilardi. Urushning davomi sifatida u samarali siyosat ishlab chiqish noharbiy vositalar va usullarning kengroq arsenalini talab qilishi mumkinligini taʼkidladi. Xuddi shu tarzda, Gerasimov doktrinasi bizni Klauzevits tomonidan kiritilgan harakatlarni qoʻllashning maʼlum bir asosiy nuqtasi boʻlgan „ogʻirlik markazi“ ning harbiy-nazariy kontseptsiyasi kabi bir qator boshqa muhim postulatlarni qayta koʻrib chiqishga majbur qiladi.

Gerasimovning rus doktrinasi qaror qabul qilishning oʻzaro nazorat va muvozanat tizimiga asoslangan, bir tomonlama tahlilni oʻz ichiga olgan Gʻarb tamoyilining zaif boʻgʻinlaridan foydalanishga yaqqol eʼtibor qaratilishi gʻarb ekspertlarini alohida tashvishga solgan edi. Aksincha, Gerasimov gʻoyalariga asoslangan boshqaruvning rus modeli barcha qudratli hokimiyat institutlarini bir butunga birlashtiradi va ular oʻrtasidagi muvofiqlashtirishni mutlaqo murakkablashtiradi. Bundan tashqari, ularning ishi oʻtib boʻlmaydigan sir bilan qoplangan va mavjud vositalar refleksli boshqaruv nazariyasining amaliy yutuqlaridan foydalanadi, bu esa Rossiya hukumatiga qattiq, moslashuvchan va tez, koʻp chalgʻitmasdan harakat qilish imkonini beradi.

Doktrinani qoʻllash[tahrir | manbasini tahrirlash]

Gerasimovning maʼruzasi eʼlon qilingan sanani va Rossiyaning keyingi harakatlarini hisobga olgan holda, koʻplab ekspertlar ushbu voqealarni bogʻlashga moyil boʻlib, toʻgʻridan-toʻgʻri Rossiyaning Ukraina[1][3][4] va AQShga nisbatan doktrinani qoʻllashiga ishora qiladilar[3].

Tanqid[tahrir | manbasini tahrirlash]

Baʼzi ekspertlar Gerasimov yangi hech narsa aytmagan deb hisoblashadi va bunday taʼlimotning mavjudligiga shubha qilishadi[14][15]. Misol uchun, sobiq SSSR qurolli kuchlari boʻyicha ekspert Rojer MakDermott ixtisoslashtirilgan jurnalda Gerasimov turli urushlar va qurolli toʻqnashuvlarni kontseptual jihatdan birlashtiruvchi omillarga ataylab eʼtibor bermasligini taʼkidlab, ularning har biri oʻziga xos kidlady xususiyatlariga ega ekanligini taʼkidladi. uning tarixi va rivojlanishi. R.Makdermottning fikricha, Gerasimov gʻoyalari kontekstida yaxlit taʼlimot sifatida qabul qilinishi mumkin boʻlgan u yoki bu umumlashtiruvchi modelni inkor etish Gʻarb ekspertlari tomonidan uning bayonotlariga biriktirilgan qadriyatlar bilan qoplanadi. R. Makdermottning soʻzlariga koʻra, Rossiya qurolli kuchlarida eng yangi va eng halokatli gibrid urush doktrinasi paydo boʻlishi haqidagi afsonalar Rossiya va NATO oʻrtasidagi qarama-qarshilikning eng xavfli jihatlaridan biridir.

Siyosatshunos Mark Galeotti jurnalda chop etilgan maqolasida Gʻarbda „zamonaviy urushning kengaytirilgan nazariyasi“ yoki hatto „urushning toʻliq tasviri“ sifatida tushunilgan mashhur Gerasimov taʼlimoti aslida mavjud emasligini taʼkidladi[16][17].

Shuningdek[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Dalles rejasi

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 Martin N. Murphy. Understanding Russiaʼs Concept for Total War in Europe // The Heritage Foundation, 12.09.2016.(ingl.)
  2. Max Fisher. In D.N.C. Hack, Echoes of Russiaʼs New Approach to Power // The New York Times, 25.07.2016
  3. 3,0 3,1 3,2 Molly K. McKew The Gerasimov Doctrine // Politico Magazine, September/October 2017.(ingl.)
  4. 4,0 4,1 Sam Jones. Ukraine: Russiaʼs new art of war // Financial Times, 28.08.2014.(ingl.)
  5. Can Kasapoglu. Rissiaʼs Renewed Military Thinking: Non-Linear Warfare and Reflexife Control[sayt ishlamaydi] // Research Division — Nato Defence Colledge, Rome. № 121, P. 3, November 2015.(ingl.)
  6. Yuri Drazdow Modern hybrid war, by Russiaʼs rules / The Minsk Herald, 03.11.2014.(ingl.)
  7. Tony Selhorst Russiaʼs Perception Warfare / Militaire Spectator 22.04.2016(ingl.)
  8. 8,0 8,1 Chambers J. „Countering Gray-Zone Hybrid Threats. An Analysis of Russia's 'New Generation Warfare' and implications for the US Army“ (en). Modern War Institute at West Point (2016-yil 18-oktyabr). 2017-yil 17-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 16-mart.
  9. Gerasimov V. V. Tsennost nauki v predvidenii (Wayback Machine saytida 2017-08-20 sanasida arxivlangan) // Voenno-promishlenniy kurer. 2013. № 8(476). 27 fevr.
  10. Bērziņš J.. Russia’s New Generation Warfare in Ukraine: Implications for Latvian Defense Policy. Center for Security and Strategic Research: National Defence Academy of Latvia, 2014.  (Wayback Machine saytida 2018-10-18 sanasida arxivlangan) „Архивированная копия“. 2018-yil 18-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 30-mart.
  11. Tony Balasevicius. „Russia’s “New Generation War” and Its Implications for the Arctic“ (en). The Mackenzie Institute (2015-yil 10-noyabr). 2017-yil 20-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2017-yil 15-mart.
  12. Radin A.. Hybrid Warfare in the Baltics. Threats and Potential Responses, Project Air Force. RAND Corporation, 2017. ISBN 978-0-8330-9558-9. 
  13. Eerik-Niiles Kross. Putinʼs war of smoke and mirrors(ingl.) // Politico, 09.04.2016.
  14. Kofman Maykl. Gibridnaya voyna, kotoroy net // Vedomosti, 20.04.2016.
  15. Plexanov I. „Doktrina Gerasimova“ i pugalo „gibridnoy voyni“ Rossii // RIA Novosti, 28.06.2017.
  16. „Британский политолог: прошу прощения за создание «доктрины Герасимова»“. ИноТВ. Qaraldi: 2018-yil 6-mart.
  17. „I'm Sorry for Creating the ʻGerasimov Doctrine’“ (en). Foreign Policy. Qaraldi: 2018-yil 6-mart.

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Chivvis C. Understanding Russian „Hybrid Warfare“. And What Can Be Done About it (angl.) // RAND Corporation. — 2017. — 1 marta.
  • Henry Foy. Valery Gerasimov, the general with a doctrine for Russia (angl.) // Faynenshl Tayms. — 2017. — 1-sentabrya.
  • Bartles, Charles K. Getting Gerasimov Right Arxivnaya kopiya ot 5-fevralya 2019 na Wayback Machine // Military Review. 96.1 (2016): 30—37.(Inglizcha)
  • Hoffman, Frank G; Mattis, James N.. Future Warfare: The Rise of Hybrid Wars Proceedings. United States Naval Institute, 2005 — 18—19 bet. 
  • Monaghan A. The 'War' in Rusianʼs 'Hybrid Warfareʼ (angl.) // Parameters : jurnal. — 2015—2016. — Winter (t. 45, № 4). — S. 65—74. Arxivirovano 15 dekabrya 2017 goda.