Darya Zlatopolskaya
Darya Zlatopolskaya | |
---|---|
Tavalludi |
Darya Erikovna Galimova 1977-yil 24-aprel |
Fuqaroligi | Rossiya |
Kasbi | jurnalist, teleboshlovchi |
Turmush oʻrtogʻi | Anton Zlatopolskiy |
Otasi | Erik Galimov |
Onasi | Galina Galimova |
Mukofotlari | Rossiya Federatsiyasi davlat mukofoti |
Darya Erikovna Zlatopolskaya (1977-yil 24-aprelda tugʻilgan, Moskva) — rossiyalik teleboshlovchi va jurnalist.
Biografiya
[tahrir | manbasini tahrirlash]Geokimyogar Erik Galimov (1936-2020) va teatr tanqidchisi Galina Galimova oilasida tugʻilgan.
Bolaligida u balet, tarixni yaxshi koʻrardi, uy tomoshalarida qatnashgan, ingliz maxsus maktabida oʻqigan, olimpiya zaxiralari maktabida suzish bilan shugʻullangan va gitara saboqlari olgan. Oʻrta maktabda u AQSh axborot agentligi tomonidan tashkil etilgan „Ozodlikni qoʻllab-quvvatlash toʻgʻrisida“gi „Kelajak yetakchilari almashinuvi“ dasturi boʻyicha oʻqidi.
Eks-an-Provens shahrida (Fransiya) fransuz tilini oʻrgangan.
1999-yildan 2001-yilgacha u Office File[1] savdo jurnalining bosh muharriri boʻlgan.
2004-yilda M. V. Lomonosov nomidagi Moskva davlat universitetining „Televideniye“ ixtisosligi boʻyicha jurnalistika fakultetini tamomlagan.
Televizion martaba
[tahrir | manbasini tahrirlash]U televizorga 2002-yilda kelgan. Dastlab u 7TV sport kanalida ishlagan, u yerda „Harakat“ interaktiv dasturining boshlovchisi boʻlgan[2]. 2002-yildan 2004-yilgacha u NTV telekanalida ishlagan. U 2001—2003-yillarda kanalda namoyish etilgan Gordon dasturida ishlay boshladi. 2003—2004-yillarda u Mixail Baitman[3] bilan birgalikda NTVda tong dasturining boshlovchisi edi.
2004-yildan beri u Butunrossiya davlat teleradiokompaniyasida ishlaydi, „ Xayrli tong, Rossiya“ tong dasturining boshlovchisi boʻlgan. "(" Rossiya " telekanali): dastlab u Uzoq Sharqqa efirga uzatiladigan ertalabki chiziqli koʻrsatuvning boshlovchisi boʻlgan[4], keyin u dasturning mehmon studiyasining boshlovchisi boʻldi.
2009-yil 15-martdan 2016-yil 24-aprelgacha u birinchi marta Maksim Galkin[5] bilan, 2016-yilda Garik Martirosyan bilan juftlashgan „Yulduzlar bilan raqs“ loyihasining boshlovchisi boʻlgan. Keyinchalik u ushbu loyihaning hakamlar hay’ati aʼzolaridan biriga aylandi.
2010-yil 12-noyabrdan 18-dekabrgacha u Maksim Galkin bilan birgalikda „Stilyagi Show“ loyihasining boshlovchisi boʻlgan.
2011-yilda u 90 yildan ortiq yashagan odamlarga bagʻishlangan Ode to Joy hujjatli filmining muallifi va boshlovchisi edi[6].
2012-yil 11-fevraldan boshlab u " Kultura " telekanalidagi " Oq studiya " intervyu dasturining boshlovchisi boʻldi[7].
2014-yil oxirigacha u birinchi eri — Spiridonova[8][9] nomi bilan, 2015-yildan ikkinchi eri — Zlatopolskaya nomi bilan efirda ishlagan.
2015-yil 1-noyabrdan boshlab u yosh isteʼdodlar uchun „Moviy qush“ tanlovining boshlovchisi boʻlgan[10][11].
Shuningdek, u vaqti-vaqti bilan Rossiya-1[12] da efirga uzatiladigan konsertlarning boshlovchisiga aylanadi.
Mukofotlar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Lev Nikolaev Oltin medali (2016-yil 14-noyabr)[13][14] — taʼlim, fan va madaniyat yutuqlarini ommalashtirishga qoʻshgan katta hissasi uchun.
- Rossiya Federatsiyasi Hukumatining madaniyat sohasidagi mukofoti (2020-yil 2-mart) — "Moviy qush" yosh isteʼdodlar uchun ochiq Butunrossiya tanlovini tashkil etgani uchun[15].
Oilasi
[tahrir | manbasini tahrirlash]Birinchi eri — Leonid Markovich Spiridonov — biznesmen, sport kompaniyasi rahbari[16].
Ikkinchi turmush oʻrtogʻi (2011-yildan)[8] — Anton Zlatopolskiy — rossiyalik media menejeri, kino va televidenie produseri, jamoat arbobi, Butunrossiya davlat teleradiokompaniyasi bosh direktorining birinchi oʻrinbosari, „Rossiya-1“ telekanali bosh direktori kanal[16]. Ularning Leo ismli oʻgʻli bor[16].
Bibliografiya
[tahrir | manbasini tahrirlash]- Muhim narsalar. Sevgi, muvaffaqiyat, erkinlik haqida dialoglar. — M.: Eksmo, 2019. — 320 b. — ISBN 978-5-04-097726-0.
- Hozirgi. Kuch, xarakter, umid haqida dialoglar. — M.: Eksmo, 2020. — 308 b. — ISBN 978-5-04-104984-3.
Bu kitoblar Zlatopolskayaning „Oq studiya“ dasturidagi ishi asosida yozilgan[17][18].
Filmografiya
[tahrir | manbasini tahrirlash]Yil | Nomi | Rol | ||
---|---|---|---|---|
2005 | s | Fuqaro boshlig'i 2 (5 серия) | 'Italyan restoranida ofitsiant' | ру |
2011 | f | Shapito-shou[6] | ''teleboshlovchi (kameo) | ру |
2021 | f | Devyatayev | ''Faya", Mixail Devyatayevning xotini | ру |
Manbalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- ↑ „Бум в канцелярии“. Коммерсантъ. Деньги (2001-yil 14-noyabr). 2020-yil 27-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 23-dekabr.
- ↑ „Дарья Спиридонова“. Россия (2005-yil 10-mart). 2005-yil 10-martda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 4-iyul.
- ↑ „Телепрограмма на неделю 1 — 7 декабря 2003 г.“. «Комсомольская правда» (2003-yil 29-noyabr). 2013-yil 8-oktyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 5-oktyabr.
- ↑ „Доброе утро, Россия!“. Телеканал «РОССИЯ» (2005-yil 6-fevral). 2005-yil 6-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 4-iyul.
- ↑ „Весна на “России”: меняем коньки на каблуки!“. Московский комсомолец (2009-yil 12-mart). 2021-yil 4-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 4-may.
- ↑ 6,0 6,1 „Дарья Спиридонова: «Интервью напоминает общение с младенцем»“. WomanHit.ru (2012-yil 2-may). 2021-yil 24-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 4-iyul.
- ↑ „Алло, вы скрываете таланты!“. Литературная газета (2012-yil 13-mart). 2020-yil 25-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2019-yil 24-dekabr.
- ↑ 8,0 8,1 Сачкова, Дарья. „Ведущая шоу «Танцы со звездами» Дарья Спиридонова сменила фамилию“. StarHit (2015-yil 3-fevral). 2020-yil 23-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 9-fevral.
- ↑ Альперина, Сусанна. „Два крыла“. Российская газета — Столичный выпуск, № 6584 (13) (2015-yil 24-yanvar). 2019-yil 22-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 9-fevral.
- ↑ Карев, Игорь. „«То, что мы делаем, противоречит принципам телеконкурсов»“. Газета.Ru (2015-yil 31-oktyabr). 2020-yil 3-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 1-noyabr.
- ↑ „На телеканале «Россия» начинается конкурс юных талантов «Синяя птица»“. Общероссийский государственный телеканал «Культура» (2015-yil 28-oktyabr). 2019-yil 23-sentyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 1-noyabr.
- ↑ „Рейтинг или жизнь? Студии дезинфицируют — шоу продолжаются“. Новая газета (2020-yil 16-aprel). 2021-yil 4-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 3-may.
- ↑ „Вручение Золотой медали имени Льва Николаева“. Государственная Третьяковская галерея (2016-yil 14-noyabr). 2016-yil 15-noyabrda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 14-noyabr.
- ↑ „Дарья Златопольская получила медаль Льва Николаева“. Вести.Ru (2016-yil 14-noyabr). 2019-yil 20-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2016-yil 14-noyabr.
- ↑ „Распоряжение Правительства Российской Федерации от 2 марта 2020 года № 490-р «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2019 года в области культуры»“. 2020-yil 8-mayda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 5-mart.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 „Дарья Спиридонова“. Журнал «7 дней». 2014-yil 4-avgustda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2014-yil 30-yanvar.
- ↑ „Дарья Златопольская: «Не тороплюсь делать из ребенка вундеркинда»“. Woman's Day (2019-yil 17-noyabr). 2021-yil 25-fevralda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2020-yil 4-avgust.
- ↑ „В книжном магазине «Москва» состоится презентация книги «НАСТОЯЩЕЕ. Диалоги о силе, характере, надежде» Дарьи Златопольской“. АртМосковия (2020-yil 27-fevral). 2021-yil 11-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2021-yil 11-aprel.
Havolalar
[tahrir | manbasini tahrirlash]- „Дарья Златопольская“. vokrug.tv. 2021-yil 30-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 30-mart.
- „Дарья Златопольская“. afisha.ru. 2021-yil 26-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2013-yil 30-mart.
- „Дарья Златопольская“. «Россия К». 2021-yil 30-aprelda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2015-yil 9-fevral.