Darya Zlatopolskaya
Darya Zlatopolskaya | |
---|---|
![]() Butunrossiya tadbirida „Kutubxona kechasi-2017“ Rossiya davlat bolalar kutubxonasida. 2017-yil 22-aprel | |
Tavalludi |
Darya Erikovna Galimova 1977-yil 24-aprel |
Fuqaroligi |
![]() |
Kasbi | jurnalist, teleboshlovchi |
Turmush oʻrtogʻi | Anton Zlatopolskiy |
Otasi | Erik Galimov |
Onasi | Galina Galimova |
Mukofotlari | Rossiya Federatsiyasi davlat mukofoti |
Darya Erikovna Zlatopolskaya (1977-yil 24-aprelda tugʻilgan, Moskva) — rossiyalik teleboshlovchi va jurnalist.
Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]
Geokimyogar Erik Galimov (1936-2020) va teatr tanqidchisi Galina Galimova oilasida tugʻilgan.
Bolaligida u balet, tarixni yaxshi koʻrardi, uy tomoshalarida qatnashgan, ingliz maxsus maktabida oʻqigan, olimpiya zaxiralari maktabida suzish bilan shugʻullangan va gitara saboqlari olgan. Oʻrta maktabda u AQSh axborot agentligi tomonidan tashkil etilgan „Ozodlikni qoʻllab-quvvatlash toʻgʻrisida“gi „Kelajak yetakchilari almashinuvi“ dasturi boʻyicha oʻqidi.
Eks-an-Provens shahrida (Fransiya) fransuz tilini oʻrgangan.
1999-yildan 2001-yilgacha u Office File[1] savdo jurnalining bosh muharriri boʻlgan.
2004-yilda M. V. Lomonosov nomidagi Moskva davlat universitetining „Televideniye“ ixtisosligi boʻyicha jurnalistika fakultetini tamomlagan.
Televizion martaba[tahrir | manbasini tahrirlash]
U televizorga 2002-yilda kelgan. Dastlab u 7TV sport kanalida ishlagan, u yerda „Harakat“ interaktiv dasturining boshlovchisi boʻlgan[2]. 2002-yildan 2004-yilgacha u NTV telekanalida ishlagan. U 2001—2003-yillarda kanalda namoyish etilgan Gordon dasturida ishlay boshladi. 2003—2004-yillarda u Mixail Baitman[3] bilan birgalikda NTVda tong dasturining boshlovchisi edi.
2004-yildan beri u Butunrossiya davlat teleradiokompaniyasida ishlaydi, „ Xayrli tong, Rossiya“ tong dasturining boshlovchisi boʻlgan. "(" Rossiya " telekanali): dastlab u Uzoq Sharqqa efirga uzatiladigan ertalabki chiziqli koʻrsatuvning boshlovchisi boʻlgan[4], keyin u dasturning mehmon studiyasining boshlovchisi boʻldi.
2009-yil 15-martdan 2016-yil 24-aprelgacha u birinchi marta Maksim Galkin[5] bilan, 2016-yilda Garik Martirosyan bilan juftlashgan „Yulduzlar bilan raqs“ loyihasining boshlovchisi boʻlgan. Keyinchalik u ushbu loyihaning hakamlar hay’ati aʼzolaridan biriga aylandi.
2010-yil 12-noyabrdan 18-dekabrgacha u Maksim Galkin bilan birgalikda „Stilyagi Show“ loyihasining boshlovchisi boʻlgan.
2011-yilda u 90 yildan ortiq yashagan odamlarga bagʻishlangan Ode to Joy hujjatli filmining muallifi va boshlovchisi edi[6].
2012-yil 11-fevraldan boshlab u " Kultura " telekanalidagi " Oq studiya " intervyu dasturining boshlovchisi boʻldi[7].
2014-yil oxirigacha u birinchi eri — Spiridonova[8][9] nomi bilan, 2015-yildan ikkinchi eri — Zlatopolskaya nomi bilan efirda ishlagan.
2015-yil 1-noyabrdan boshlab u yosh isteʼdodlar uchun „Moviy qush“ tanlovining boshlovchisi boʻlgan[10][11].
Shuningdek, u vaqti-vaqti bilan Rossiya-1[12] da efirga uzatiladigan konsertlarning boshlovchisiga aylanadi.
Mukofotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Lev Nikolaev Oltin medali (2016-yil 14-noyabr)[13][14] — taʼlim, fan va madaniyat yutuqlarini ommalashtirishga qoʻshgan katta hissasi uchun.
- Rossiya Federatsiyasi Hukumatining madaniyat sohasidagi mukofoti (2020-yil 2-mart) — "Moviy qush" yosh isteʼdodlar uchun ochiq Butunrossiya tanlovini tashkil etgani uchun[15].
Oilasi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Birinchi eri — Leonid Markovich Spiridonov — biznesmen, sport kompaniyasi rahbari[16].
Ikkinchi turmush oʻrtogʻi (2011-yildan)[8] — Anton Zlatopolskiy — rossiyalik media menejeri, kino va televidenie produseri, jamoat arbobi, Butunrossiya davlat teleradiokompaniyasi bosh direktorining birinchi oʻrinbosari, „Rossiya-1“ telekanali bosh direktori kanal[16]. Ularning Leo ismli oʻgʻli bor[16].
Bibliografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Muhim narsalar. Sevgi, muvaffaqiyat, erkinlik haqida dialoglar. — M.: Eksmo, 2019. — 320 b. — ISBN 978-5-04-097726-0.
- Hozirgi. Kuch, xarakter, umid haqida dialoglar. — M.: Eksmo, 2020. — 308 b. — ISBN 978-5-04-104984-3.
Bu kitoblar Zlatopolskayaning „Oq studiya“ dasturidagi ishi asosida yozilgan[17][18].
Filmografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]
Yil | Nomi | Rol | ||
---|---|---|---|---|
2005 | s | Fuqaro boshlig'i 2 (5 серия) | 'Italyan restoranida ofitsiant' | ру |
2011 | f | Shapito-shou[6] | ''teleboshlovchi (kameo) | ру |
2021 | f | Devyatayev | ''Faya", Mixail Devyatayevning xotini | ру |
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ „Бум в канцелярии“. Коммерсантъ. Деньги (14-noyabr 2001-yil). 27-may 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 23-dekabr 2019-yil.
- ↑ „Дарья Спиридонова“. Россия (10-mart 2005-yil). 10-mart 2005-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 4-iyul 2022-yil.
- ↑ „Телепрограмма на неделю 1 — 7 декабря 2003 г.“. «Комсомольская правда» (29-noyabr 2003-yil). 8-oktyabr 2013-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 5-oktyabr 2013-yil.
- ↑ „Доброе утро, Россия!“. Телеканал «РОССИЯ» (6-fevral 2005-yil). 6-fevral 2005-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 4-iyul 2022-yil.
- ↑ „Весна на “России”: меняем коньки на каблуки!“. Московский комсомолец (12-mart 2009-yil). 4-may 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 4-may 2021-yil.
- ↑ 6,0 6,1 „Дарья Спиридонова: «Интервью напоминает общение с младенцем»“. WomanHit.ru (2-may 2012-yil). 24-aprel 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 4-iyul 2022-yil.
- ↑ „Алло, вы скрываете таланты!“. Литературная газета (13-mart 2012-yil). 25-sentyabr 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 24-dekabr 2019-yil.
- ↑ 8,0 8,1 Сачкова, Дарья. „Ведущая шоу «Танцы со звездами» Дарья Спиридонова сменила фамилию“. StarHit (3-fevral 2015-yil). 23-iyul 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 9-fevral 2015-yil.
- ↑ Альперина, Сусанна. „Два крыла“. Российская газета — Столичный выпуск, № 6584 (13) (24-yanvar 2015-yil). Qaraldi: 9-fevral 2015-yil.
- ↑ Карев, Игорь. „«То, что мы делаем, противоречит принципам телеконкурсов»“. Газета.Ru (31-oktyabr 2015-yil). 3-may 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 1-noyabr 2015-yil.
- ↑ „На телеканале «Россия» начинается конкурс юных талантов «Синяя птица»“. Общероссийский государственный телеканал «Культура» (28-oktyabr 2015-yil). 23-sentyabr 2019-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 1-noyabr 2015-yil.
- ↑ „Рейтинг или жизнь? Студии дезинфицируют — шоу продолжаются“. Новая газета (16-aprel 2020-yil). 4-may 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 3-may 2021-yil.
- ↑ „Вручение Золотой медали имени Льва Николаева“. Государственная Третьяковская галерея (14-noyabr 2016-yil). 15-noyabr 2016-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 14-noyabr 2016-yil.
- ↑ „Дарья Златопольская получила медаль Льва Николаева“. Вести.Ru (14-noyabr 2016-yil). 20-fevral 2019-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 14-noyabr 2016-yil.
- ↑ „Распоряжение Правительства Российской Федерации от 2 марта 2020 года № 490-р «О присуждении премий Правительства Российской Федерации 2019 года в области культуры»“. 8-may 2020-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 5-mart 2020-yil.
- ↑ 16,0 16,1 16,2 „Дарья Спиридонова“. Журнал «7 дней». 4-avgust 2014-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 30-yanvar 2014-yil.
- ↑ „Дарья Златопольская: «Не тороплюсь делать из ребенка вундеркинда»“. Woman's Day (17-noyabr 2019-yil). 25-fevral 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 4-avgust 2020-yil.
- ↑ „В книжном магазине «Москва» состоится презентация книги «НАСТОЯЩЕЕ. Диалоги о силе, характере, надежде» Дарьи Златопольской“. АртМосковия (27-fevral 2020-yil). 11-aprel 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 11-aprel 2021-yil.
Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- „Дарья Златопольская“. vokrug.tv. 30-aprel 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 30-mart 2013-yil.
- „Дарья Златопольская“. afisha.ru. 26-iyul 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 30-mart 2013-yil.
- „Дарья Златопольская“. «Россия К». 30-aprel 2021-yilda asl nusxadan arxivlandi. Qaraldi: 9-fevral 2015-yil.