Bunos
Bunos (qadimgi yunoncha: Βουνός), shuningdek, Bun — qadimgi yunon afsonalaridagi qahramonlardan biri. Germes va Alkidamey oʻgʻli. Korinfning afsonaviy qiroli.
Qadimgi yunon yozuvchisi Pausanias korinflik Eumelning bizgacha yetib kelmagan asariga (miloddan avvalgi VIII asr) tayangan holda shunday yozadi: Helios Asopiya mamlakatini bir oʻgʻli Aloega, Efirni boshqa oʻgʻli Eetga bergan. Eet Kolxlar yeriga borganida podshohlikning bir qismini Bunosga taqdim etadi. Bu holatda, Germesning oʻgʻli vaqtinchalik hukmdor boʻladi. Chunki u qonuniy qirol yoʻqligida qirollikni Eet yoki merosxoʻrlariga saqlash majburiyatini zimmasiga olgandi. Bunos vafot etgach, Efir yoki Etherea yerlari (keyinchalik, Korinf va shahar atrofidagi hududlar bilan uygʻunlashib ketgan) Aloyeyaning oʻgʻli Epopeus[1][2][3]ga oʻtgan.
Qadim davrlarda Korinfdan Akrokorinfga boradigan yoʻl boʻyidagi tepalikda Hera Bunai ibodatxonasi boʻlgan. Afsonalarga koʻra, uni Bunos oʻzining vaqtinchalik hukmronligi davrida qurdirgan[1].
Qadimshunoslar „tepalik“, „uyum“ maʼnolarini anglatuvchi „Βουνός“ soʻzi Yer xudosi sifatida bilingan Germesga ishora qiladi, degan tahminlarni ilgari surdilar. Shu maʼnoda bu nomni „togʻ xoʻjayini“ sifatida ham qabul qilish mumkin[2][3][4]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ 1,0 1,1 Павсаний 1996.
- ↑ 2,0 2,1 Wilisch & 1884—1890.
- ↑ 3,0 3,1 Escher 1897.
- ↑ Бунос // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Павсаний. Описание Эллады. СПб.: Алетейя, 1996. ISBN 5-89329-006-2.
- Escher. Bunos // Paulys Realencyclopädie der classischen Altertumswissenschaft. — 1897. — Bd. III, 1. — Kol. 1053.
- Wilisch „Bunos“,. Ausführliches Lexikon der griechischen und römischen Mythologie. Leipzig: Druck und Verlag von B. G. Teubner, 1884—1890.
 | Bu maqola birorta turkumga qoʻshilmagan. Iltimos, maqolaga aloqador turkumlar qoʻshib yordam qiling. (Aprel 2024) |