Pandarey

Pandarey (qadimgi yunoncha: Πανδάρεος) — qadimgi yunon mifologiyasidagi qahramon. Asli Miletdan (yoki Kritdagi Milet shahridan), Merop va togʻ nimfasining (oreadalar) oʻgʻli, Garmofoyaning eri, Aedona, Kleofera va Meropaning otasi.

Kritdagi Zevsning ibodatxonasidan uning qoʻriqlanib kelinayotgan va saqlash uchun Tantal va Plutosga topshirilgan oltin iti oʻgʻrisi sifatida tanilgan. U Sipilga kelib, itni qaytarib berishlarini soʻraganida, Tantal Germesga uni olmaganman deb qasam ichdi.

Zevs oʻgʻirlangan itini qaytarib berishni talab qilganda, Pandarey Afinaga, soʻng u yerdan Sitsiliyaga qochib ketdi va oʻsha yerda xotini bilan halok boʻldi. Zevs Pandareyni toshga aylantirib qoʻydi.

Uning qizlari Kamiro va Klitiya (yoki Meropa va Kleodora) yetim qolgach, Afrodita tomonidan tarbiyalanishdi va Afina, Gera, Artemida va Afroditaning oʻzidan ilohiy qobiliyatlarga ega boʻlishdi. Ammo tabiat qonunlarini qayta tiklovchi Erinii goʻzallik va fazilatlarga ega boʻlgan qizlarga, ularni kuzatish uchun garpiylarni joʻnatdi va ular qizlarni to oʻlimigacha taʼqib qilishdi. Bu epizod Odisseyda (XX 66-78) aytib oʻtilgan, ammo unda ismlari aytilmagan. Delfidagi Polignotning rasmida tasvirlanishgan.

Shuningdek , Pandarey — Gomer asarida Aedonaning otasi deb, avvalgisi bilan tenglashtirilgan. Antonin Liberalning hikoyasiga koʻra, uning kelib chiqishi Efesdan. Rafiqasi Alkiona, Aedona va Helidonidaning otasi. Pandarey qizlari qushga aylangach, oʻzi dengiz burgutiga aylangan.

Adabiyotlar

• Пандарей // Энциклопедический словарь Брокгауза и Ефрона : в 86 т. (82 т. и 4 доп.). — СПб., 1890—1907.