Melwood bog'i

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Melwood Parki – bu tarixiy uy, Prince Jorj okrugidagi Upper Marlboro yaqinida joylashgan. Park 2 qavatli, Flamand bogʻi gʻishtli tuzilishga ega, gruzin detallari bilan qoplangan[1]. 2009-yildan boshlarida u keng qamrovli restavratsiya qilingan[2]. Bu noyob uyga Jorj Vashington bir necha bor tashrif buyurgan. Shuningdek, Britaniya armiyasi 1814-yilning avgust oyida Vashingtonga yurish paytida bu yerda qarorgoh tuzgan[1]. Melwood bogʻi 1976-yilda Milliy tarixiy joylar roʻyxatiga kiritilgan.

Egalik tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bu uyga dastlab quyidagilar egalik qilgan: Digges, Carroll va Li oilalari. Merilend mustamlakachi hayotining barcha bosqichlari eng koʻzga koʻringan odamlar uchun ahamiyatlidir. Uy dastlab Ignatius Digges (1707-1785) tomonidan qurilgan. 1750-yilda uning beva ayoli Mary Carroll Digges tomonidan ikkita hikoya yozilgan[1]. Va Melwood bogʻining tomida oʻtkazilgan soʻnggi dendroxronologiya ishlari oldingi qurilish sanasini aniqlab berdi. Bogʻning tomini qurishda qoʻllanilgan yogʻochdan foydalanishning aniqlangan sanasi 1713-yil qishi va 1714-yil bahoriga toʻgʻri keladi[2]. Oʻsha paytda Melwood bogʻi kichik Henry Darnellga (1682–1737) tegishli boʻlib, u qoʻshni 7000 gektar yerga egalik qilgan. Undan avval uning otasi (1645-1711) bogʻning yaqin atrofida „The Woodyard“ qurgan.

Melwood Parkning 1050 km² maydoni patentlangan edi, ammo ularning yarmi oxir-oqibat Digges oilasiga meros boʻlib oʻtdi. Mulkning yarmini meros qilib olgan William Digges 1729-yilda uy joylashgan yerni yarmini sotib oldi. Uilyamning oʻgʻli Ignatius Digges 1740-yilda otasidan Melwoodni meros qilib oldi. Ignatius Digges plantatsiyani rafiqasi Mary Carroll Diggesga qoldirdi, u 1785-yilda vafotidan keyin Melwood Parkida 40 yil yashadi[2].

Ignatius Diggesning nabirasi Ignatius Digges Li, Merilend gubernatori Tomas Sim Lining (1745-1819) rafiqasi boʻlgan qizi Meri (1745-1805) ning oʻgʻli Melwood Parkni meros qilib olishi kerak edi, ammo buvisidan oldin vafot etgan. Li va uning rafiqasi 1888-yilda Melwood bogʻida dafn etilgan keyinchalik yaqin atrofdagi katolik qabristoniga koʻchirilgan. Melwood bogʻi Mary vafotidan keyin taxminan 1825-yilda William Pumphreyga sotilgan[1].

Uning hozirgi tasischisi Melwood Foundation hisoblanadi. Melwood bogʻining ijrochi direktori – William C. Hendricks.

Qurilish tarixi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Tashqi koʻrinishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

1713-1714-yillardagi turar-joy taxminan 39 m yogʻochdan qurilgan. Bu birinchi turar joy boʻlib, bir yarim qavatli edi. U eman daraxtidan yasalgan, 17:12 nisbatda choʻzilgan tom qoplamasi bilan qoplangan. Asl inshootning chizmalari topilmagan va yer hujjatlarida bu binoga havolalar mavjud emas. Biroq, bu tuzilmaning dalillari bugungi kunda turar-joyda mavjud[2].

Tomning tuzilishida amalga oshirilgan keyingi dendroxronologiya ishlari shuni koʻrsatdiki, 1767–1768 – yillar orasida binoga sezilarli oʻzgarishlar kiritilgan. Ushbu oʻzgarishlar quyidagilarni oʻz ichiga oladi: sharqdagi uyni 6 m, gʻarbda 12 m, faqat janub boʻylab cherdakni toʻliq qavatga choʻzish, janubiy tomonni gʻishtli va shponli gʻisht bilan oʻrab, birinchi qavatning 16/16 panjarali derazalarini qoʻshib, ikkita tashqi yonbagʻriga moʻri qoʻshilishi va ikkinchi qavatda 9/9 qanotli derazalar oʻrnatilgan. Kengayish vaqtida shimol tarafga qarama-qarshilik oʻzgartirilmagan deb taxmin qilinadi, ammo binoning bu qismi 1897-yilda sodir boʻlgan keyingi taʼmirlashda olib tashlangan[2].

Ichki koʻrinishi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Melwood bogʻining ichki koʻrinishi tashqi koʻrinishi kabi maftunkordir. Ovqatlanish xonasi poldan shiftgacha yogʻoch bilan qoplangan, shunga oʻxshash detallar butun turar joy uchun ishlatilgan. Interyerning soʻnggi boʻyoq tahlillari shuni koʻrsatadiki, Ignatius Digges yangilangan interyerni yorugʻlikni aks ettirishga yordam bergan. Va oʻsha davr uchun odatiy boʻlgan qizil rangli boʻyoq bilan boʻyagan. Uning rafiqasi Mary 1785-yilda vafotidan soʻng koʻp oʻtmay interyerni qayta tiklagan va 1800-yildan keyin kosmetik oʻzgarishlarni yakunlagan. Keyingi boʻyoq tahlillari shuni koʻrsatdiki, turar-joy ichidagi yogʻoch ishiga qoʻllanilgan ikkinchi qoplama juda yorqin va rang-barang boʻlib, u oʻz davrining boylari uchun umumiy ranglarni tanlagan koʻrinadi, qaysiki, Verdigris va Prussiyaning koʻk boʻyoqlaridir[2]. Uyning markaziy va kirish zalidagi Verdigris rangi gʻayrioddiy tarzda qoʻllanilgan, 7 shaffof rang bilan boʻyalgan. Keyin u 3 qatlamli shaffof rangli lak bilan qoplangan. Uning effekti ajoyib va bugungi kunda uni takrorlash juda qiyin. Sharqiy zalda qoʻllanilgan Prussiya koʻk rangi baʼzan „ovqat xonasi“ deb atalgan. Boʻyoqqa pigmentni shaffofroq qiladigan kimyoviy modda qoʻshilganligi sababli 1800-yildan keyin paydo boʻlgan, bu kimyoviy modda aniqlanmagan, hattoki 1800-yilgacha AQShda mavjud boʻlmagan.

Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Margaret W. Cook. „National Register of Historic Places Registration: Melwood Park“. Maryland Historical Trust (2024-yil 6-may). Qaraldi: 2015-yil 1-avgust.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 „Melwood Parke Manor blog“. Bravenet Blog. Qaraldi: 2009-yil 14-mart.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Melwood Park, Prince Georgeʼs County, Inventory No.: PG:78-15, including photo in 1974, at Maryland Historical Trust website
  • Historic American Buildings Survey (HABS) No. MD-142, „Melwood Park, 11008 Old Marlboro Pike, Upper Marlboro, Prince Georgeʼs County, MD“, 18 photos, 17 data pages, 2 photo caption pages
  • „Darnall Circle“