Kontent qismiga oʻtish

Inta Čaklā

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Inta Chakla (latv latishcha: Inta Čaklā, nee Zarinya, latishcha: Zariņa[1] — latviyalik adabiyotshunos. 1941-yil 6-yanvarda Latviyaning Riga shahrida tavallud topgan. 2016-yil 18-fevralda vafot etgan.

1964-yilda Latviya universitetining filologiya va tarix fakultetini tamomlagan. Oʻqishni tugatgandan soʻng, u Jan Rainis nomidagi Adabiyot va sanʼat tarixi muzeyida xodim sifatida ish faoliyatini olib bordi.

1976—1987-yillarda. „Literatūra un Māksla“ gazetasida ishlagan, muntazam ravishda taqriz va maqolalar chop etib kelgan. 1987—1994-yillarda Liesma nashriyoti muharriri, Nordik va Tapals[1] nashriyotlarida oʻz ish faoliyatini olib bordi.

1999-yilda u eng yaxshi adabiy-tanqidiy nashr uchun " Karogs " jurnalining mukofotini bilan taqdirlandi. 2004-yilda u butun umri davomidagi ishlari uchun yil adabiyotshunosi mukofotini bilan taqdirlandi[1].

Adabiy faoliyat

[tahrir | manbasini tahrirlash]

1967-yilda u oʻzining birinchi toʻplamini nashr etdi. Unda Latviyaning yetakchi shoirlari ijodi haqida yozilgan edi.

Frisis Barda (1990-yil, ikki jildda), Vizma Belshevitsa (1999-2002, toʻrt jildda), Knut Skuenieks (2002-2008, sakkiz jildda), shuningdek u Imants Ziedonisning ikki sheʼr kitobini tuzib chiqgan edi[2].

U " Sovet yoshlari " („Padomju Jaunatne“), " Diena ", „Kultūras forums“, " Karogs ", " Literary Lithuania ", „Latvju Teksti“ kabi nashrlar bilan hamkorlik qilgan.

Bibliografiya

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Kas dzivo vardos: raksti par literatūru. Riga: LU LFMI, 2013-yil.

Kitob toʻplamlari

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Frisis Barda. Raksti. 2 sējumi. Riga: Liesma, 1990-yil.

Vizma Belsevica. Raksti. 4 sējumi. Riga: Jumava, 1999-2002.

Knuts Skujenieks. Raksti. 8 sējumi. Riga: Nordik, 2002-2008.

Kro-Kro: Knuta un Intas Skujenieku vēstules 1963-1969. Riga: Vesta-LK, 2012-yil

Davriy nashrlarda

[tahrir | manbasini tahrirlash]

Ogʻir vaqtlar: 1980-yillardagi Latviya sheʼriyatining sharhi / Tarjimada. rus tiliga // " Daugava " jurnali, № 2, 1989. — 116-124-betlar.