Jaklin Vev
| Jaklin Vev | |
|---|---|
| Tavalludi |
Jaklin Reber 1930-yil 29-yanvar Payerne, Shveytsariya |
| Vafoti |
18-aprel 2013-yil (83 yoshda) Bourg-en-Lavaux, Shveytsariya |
| Fuqaroligi | Shveytsariyalik |
| Kasbi | Hujjatli rejissyor va etnolog |
| Turmush oʻrtogʻi | Leopold Vev |
| Bolalari | 2 |
| Otasi | Moris Reber |
| Onasi | Ivon Reymond |
Jaklin Vev(1930 yil 29 yanvar - 2013 yil 18 aprel) - "etnografik kino" bilan tanilgan shveytsariyalik kinorejissyor. U "Shveysariya hujjatli filmining buyuk xonimi" deb atalgan[1]. U 2013 yil Shveysariya kino mukofoti tomonidan bir umrlik muvaffaqiyat mukofotiga sazovor bo'lgan[2].
Hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]
Jaklin Reber 1930 yilda Shveysariyaning Payern shahrida Moris Reber va Ivon Reymond oilasida tug‘ilgan[3].
Lozannada oʻqiganidan soʻng Jenevadagi kutubxona va axborot fanlari maktabida oʻqidi (1952–1953)[3] Veuve diplom ishi ustida ishlash uchun Parijga boradi va 1955 yilda muzeyda fransuz kinorejissori va etnologi Jan Rush bilan uchrashdi[3].
U o'zining birinchi qisqa metrajli "Le Panier à viande" filmini 1966 yilda shveytsariyalik rejissyor Iv Yersin bilan birga suratga oldi. 1970-yillarning boshlarida u Massachusets texnologiya institutida britaniyalik hujjatli film rejissyori Richard Likok bilan ishlash uchun keladi va u yerda bo'lgan vaqtlarida Qo'shma Shtatlardagi ayollar harakati haqida ikkita qisqa metrajli film suratga oldi[4] .
1974 yilda Vev Lozannada o'zining Aquarius Films kino ishlab chiqarish kompaniyasiga asos soldi. Uning ba'zi filmlari buyurtma qilingan, boshqalari esa frilanserlik asosida suratga olingan. Uning birinchi toʻliq metrajli “La Mort du grand-père ou Le Sommeil du juste” (“Boboning oʻlimi yoki: Adolatning uyqusi”) hujjatli filmi 1978 yilda Lokarno kinofestivalida namoyish etilgan[4].
Uning Vibrato deb nomlangan soʻnggi hujjatli filmi 2012-yilda namoyish etilgan. Bu Sent-Mishel kollejining Fribourg qo'shiq kuylovchi xo'ri haqida edi[5].
Jaklin Vev jami 14 ta toʻliq metrajli filmlar, jumladan, baʼzi badiiy filmlarni(Parti sans laisser d'address 1982; L'Evanouie 1992) suratga oldi[4].U butun umri davomida “60 dan ortiq qisqa metrajli va badiiy hujjatli filmlarni butun dunyo boʻylab festivallarda namoyish etgan va xalqaro mukofotlarga sazovor boʻlgan”[6]
Shaxsiy hayoti[tahrir | manbasini tahrirlash]
Jaklin Vev 1956 yilda Leopold Vevga turmushga chiqdi va ikki farzandli bo'ldi[5].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Visions du Réel tribute (Wayback Machine saytida 2014-11-12 sanasida arxivlangan)
- ↑ Swiss Film Award site (Wayback Machine saytida 2014-11-06 sanasida arxivlangan)
- ↑ 3,0 3,1 3,2 „Veuve, Jacqueline“ (de). hls-dhs-dss.ch. Qaraldi: 2021-yil 19-iyul.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 Maire, Frédéric „Jacqueline Veuve: «Ein kleines Rädchen im Erinnerungswerk»“ (de). www.woz.ch (2013-yil 23-aprel). Qaraldi: 2021-yil 20-iyul.
- ↑ 5,0 5,1 Egger, Christoph „Jacqueline Veuve gestorben | NZZ“ (de). Neue Zürcher Zeitung. Qaraldi: 2021-yil 19-iyul.
- ↑ „Jacqueline Veuve est décédée | La Liberté“. archive.wikiwix.com. Qaraldi: 2021-yil 20-iyul.