Grigoriy Britskiy
| Grigoriy Yakovlevich Britskiy | |
|---|---|
| Tavalludi |
1870-yil 16—fevral Bessarabiya viloyati, Xotin tumani Klishkivtsi qishlog‘i |
| Vafoti |
1951-yil 14-iyun Toshkent |
| Fuqaroligi | Rossiya Imperiyasi va SSSR |
| Turmush oʻrtogʻi | Yekaterina Vasilevna Baxvalovna |
| Mukofotlari | Avliyo Vladimir ordeni (Rossiya imperiyasi) |
Grigoriy Yakovlevich Britskiy (1870-yil 16—fevral, Bessarabiya viloyati, Xotin tumani Klishkivtsi qishlogʻi, 1951—yil 14—iyun Toshkent) – Oʻrta Osiyo yeparxiyasini boshqargan (1943—194), Toshkentdagi Aleksandr Nevskiy cherkovi rektori.
Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]
1870—yil 4—fevralda Xotin tumani Klishkivtsi qishlogʻida tugʻilgan[1].
Yedinet teologik maktabini tamomlagan. 1891-yilda Kishinyov diniy seminariyasini bitirgan. 1892-yilda Kishinyov va Xotin yepiskopi Isaak (Polozhenskiy) tomonidan Soroka tumanida joylashgan qishloqdagi 2-missionerlik okrugida missionerlik lavozimiga tayinlangan[1].
1896-yilda Bessarabiya viloyatining Xotin shahridagi Nikolay cherkovining rektori etib tayinlandi. 1901-yilda 1-Toshkent xotin-qizlar gimnaziyasiga Xudo qonuni oʻqituvchisi va „Shafoat uyi“ cherkovi rektori etib tayinlanadi[1]. 1917-yilda Petrogradda boʻlib oʻtgan Butunrossiya huquq oʻqituvchilarining qurultoyida qatnashdi. 1918—yilda Sovet hokimiyati tomonidan gimnaziya yopilgach, Toshkent va Turkiston arxiyepiskopi Innokentiy (Pustinskiy) Britskiyni Toshkentdagi Olga cherkoviga rektor etib tayinladi[2].
1922-yilda renovatsion boʻlinish pasayib ketdi. 1928-yilda protopresviter darajasiga koʻtarildi. 1932-yil 7-dekabrda unga ibodat paytida tayoqchadan foydalanish huquqi berildi[3]. 1924-yildan 1933-yilgacha Panteleimon kasalxonasi cherkovining rektori boʻlgan.
1944-yil 22-martda u Kuybishev arxiyepiskopi Aleksiy (Palitsin) oldida tavba qildi[3] va yana pravoslav cherkoviga qoʻshildi va Toshkentdagi Aleksandr Nevskiy cherkovining rektori etib tayinlandi. U Oʻzbekistondagi Din ishlari boʻyicha komissar A. I. Stepanov bilan yaxshi tanish boʻlgan va hukumatdagilar bilan mustahkam aloqalarga ega edi[2].
1945-yil mart oyida Toshkent va Oʻzbekiston yeparxiyasi kengashining raisi etib tayinlandi. 1946-yil 18-martda u Aleksandr Nevskiy cherkovi rektorligidan chetlashtirildi va lavozim Aleksiy Pankovga topshirdi[2]. 1946-yil 18-dekabrda rektor lavozimiga tiklandi.
1951-yil 14-iyun kuni Toshkentda pnevmoniya sababli vafot etdi. Botkin qabristonida Aleksandr Nevskiy cherkovi devorlari yaqinida dafn etilgan.
Mukofotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- 2-darajali Muqaddas Anna ordeni (Turkiston Bosh hukumati oʻquv okrugi boshligʻi tavsiyasiga koʻra mukofotlangan)
- 4-darajali Muqaddas Vladimir ordeni („1916—yilda Mogilev viloyatidagi 10-chi kasalxonada cherkov tashkil etganligi uchun“)
- Oliy rahnamo I. V. Stalin va Oʻzbekiston SSR Vazirlar Soveti Raisining vatanparvarligi va mehnati uchun.
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Павлов Дмитрий Владимирович. „«Ныне я приношу искреннее раскаяние своё…»: повороты судьбы в жизни протоиерея Григория Брицкого. Часть 1: Уход в обновленчество и возвращение в Патриаршую Церковь“. bogoslov.ru. Богослов.ru (2022-yil 12-sentyabr). Qaraldi: 2023-yil 17-avgust.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Павлов Дмитрий Владимирович. „«Ныне я приношу искреннее раскаяние свое…»: повороты судьбы в жизни протоиерея Григория Брицкого. Часть 2: Служение в Ташкенте“. bogoslov.ru. Богослов.ru (2022-yil 7-oktyabr). Qaraldi: 2023-yil 17-avgust.
- ↑ 3,0 3,1 Лавринов 2016.