Gertrude Abercrombie

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Gertrude Abercrombie

Abercrombie in 1951
Tavalludi 17-fevral 1909-yil
Vafoti 3-iyul 1977-yil(1977-07-03)
(68 yoshda)
Chicago, Illinois, United States
Millati American
Ta'limi University of Illinois
Art Institute of Chicago

Gertrude Abercrombie (1909-yil 17-fevral - 1977yil 3-iyul) amerikalik rassom edi. „Bohem sanʼatkorlarining malikasi“ deb atalgan Aberkrombi Chikagodagi jazz sahnasida ishtirok etgan va Dizzy Gillespi, Charli Parker va Sara Vogan kabi musiqachilar bilan doʻst boʻlgan, ularning musiqasi oʻz ijodiy ishlarini ilhomlantirgan.[1]

Yoshligi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Aberkrombi 1909-yilning 17-fevralida Texasning Ostin shahrida tugʻilgan .[2] Uning ota-onasi, Tom va Lula Jeyns Aberkrombi, Gertruda tugʻilgan kuni tasodifan Ostinda boʻlgan sayohatchi opera qoʻshiqchilari edi. Oila 1913-yilda onasining karerasini oshirish uchun Berlinda yashagan, biroq Birinchi jahon urushining boshlanishi oilaning Qoʻshma Shtatlarga qaytishiga sabab boʻlgan.[3] Qaytib kelgach, oila 1916-yilda Chikagodagi Xayd Parkga joylashishdan oldin Illinoys shtatining Aledo shahrida yashadi. U uyda qattiq xristian olimlari muhitida tarbiyalangan.

U 1929-yilda Urbana-Champaigndagi Illinoys universitetida roman tillari boʻyicha ilmiy darajaga ega boʻlgan[4] Chikagodagi sanʼat institutida qisqacha rasm chizish boʻyicha oʻqiganidan soʻng, u Chikagodagi Amerika sanʼat akademiyasida tijorat sanʼati boʻyicha bir yillik kursni oʻtab, Mesirow univermagi reklamalari uchun qoʻlqop chizish boʻyicha birinchi ishini boshladi. U qisqa vaqt Sears uchun rassom sifatida ishlagan.[3]

  1. Warren, Lynn, Art in Chicago 1945-1995, Thames & Hudson, 1996 ISBN 978-0-500-23728-1
  2. Sparks, Esther. A Biographical Dictionary of Painters and Sculptors in Illinois 1808-1945. Chicago: Northwestern University, 1971 — 235 bet. 
  3. 3,0 3,1 „Finding Aid“. Gertrude Abercrombie Papers. Archives of American Art (2011). Qaraldi: 15-iyun 2011-yil. Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name "AAA1" defined multiple times with different content
  4. Weininger and Smith 1991, p. 12.