Egogeniya va Ergotogeniya
Egogeniya[tahrir | manbasini tahrirlash]
Egogeniya — bemorning oʻz-oʻzini gipnozi hisoblanib, uning kasallikka tushib qolishi, (shifokor, hamshira) eʼtiborini koʻproq tortish uchun ongsiz ravishda bemor holatini oʻzgarishi. Bu holat psixogen holat boʻlib, bemor koʻproq eʼtiborni tortishni hohlaydi.
Ommabop yoki ilmiy tibbiy adabiyotlardan olingan maʼlumotlarga koʻra, oilada egogeniyaga oʻxshash kasalligi mavjud odamning boʻlishi, zamonaviy tibbiyotga nisbatan notoʻgʻri qarashlar tufayli egoogenlikning kelib chiqishiga sabab boʻladi.
Egogeniyaning oldini olish, shubhasiz, aholini tibbiy savodxonligini oshirish va sogʻliqni saqlashning barcha darajalarini yaxshilashdan iborat boʻladi[1].
Ergotogeniya[tahrir | manbasini tahrirlash]
Egrotogeniyalar — bu boshqa bemorlarning notoʻgʻri munosabati natijasida yuzaga keladigan bemorlarning salbiy psixogen holati.
Egrotogeniyalarning paydo boʻlishi va intensivligi koʻp jihatdan shifoxonaning profiliga, yashash sharoitini darajasiga, bemorlarning umumiy madaniyatiga va ularning individual xususiyatlariga (temperament, xarakter) bogʻliq boʻladi[2].
Tajriba[tahrir | manbasini tahrirlash]
Eksperiment (lotincha: eksperimentum — sinov, tajriba) — ob’ektiv qonuniyatlarni tushunish uchun tabiatga faol taʼsir qilish yoki uning turli hodisalarini sunʼiy ravishda amalga oshirishdan iborat. Tajriba — kuzatishlar va toʻplangan bilimlar asosida inson tomonidan yaratilgan nazariy tuzilmalar, usullar va texnologiyalarni amaliy tekshirib koʻrish shakllaridan biri hisoblanadi[3].