Okin buryatlari
Okin buryatlari (bur.Axin Buryaaduud) — buryat etnik guruhi tarkibiga kiruvchi hududiy guruh.
Ular Sharqiy Sayanning janubi-sharqiy qismida, Buryatiyaning Okin tumanida yashaydilar. Ular Oka va uning irmoqlarining yuqori oqimidagi vodiylarda, Sensa , Tissa , Dibi , Xoyto-Oka va boshqalarda joylarda yashaydilar.[1]
Qabila tarkibi[tahrir | manbasini tahrirlash]
Okin buryatlari tarkibiga boʻldoy,[2] shurthu, shuranxon, mootongo, teret, dalancha, shooshxoy, noyod, doloonguud, dongod, xoyxo (hoigo, hoiho), horshod (horchid), sagan, bulga, murten, shonorg, maxarog, ulaaba, soyot, irkit, haasut, onxot kabi mayda qabilalar kiradi.. Okin tertelari quyidagi urugʻlarni oʻz ichiga oladi: dalansha, doloonguud, noyod, shooshxoy, dongoyd (dongod)[3].
Okin buryatlarining asosini yirik xongodor qabilasining qismi boʻlmagan tunkin-zakamenskiy qabilalarining boʻlaklari tashkil qiladi. Boʻldoy, shurthu, shuranxon, mootongo xongodor urugʻlari — okin buryatlari orasidagi etnik jamoa hisoblanadi[4]..
19-asrda ikki tilli boʻlgan va buryat tili bilan bir qatorda turkiy sayan shevalarini ishlatgan qabilalar — soyotlar, irkitlar, xaasutlar va onxotlar bir-biridan ajralib turadi. 2002-yilgi aholini roʻyxatga olishda soyotlar birinchi marta alohida etnik guruh sifatida aniqlangan. 2006-yilda Rossiya Federatsiyasi hukumatining buyrugʻi bilan ular Rossiyaning tub aholisi roʻyxatiga kiritilgan.
Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Нанзатов Б. З. Этногенез западных бурят (VI-XIX вв.) (Wayback Machine saytida 2021-11-12 sanasida arxivlangan). — Иркутск, 2005. — 160 с. — ISBN 5-93219-054-6.
- ↑ Нанзатов Б. З. Племенной состав бурят в XIX веке. — 2003. —
С. 15–27.Bu maqola ayni damda Mirishkorlik (munozara) tomonidan faol tahrirlanyapti. Iltimos, mazkur ogohlantirish xabari sahifadan olib tashlanmagunga qadar sahifaga oʻzgartirishlar kiritmay turing. Aks holda, tahrirlar toʻqnashuvi yuz berishi mumkin.
Bu sahifa oxirgi marta 07:32, 28-May 2023 (UTC) (11 oy avval) da tahrir qilingan. - ↑ Дугаров Б. С. К происхождению рода хурхут (по фольклорным данным) // Россия и монгольский мир: вектор на сближение. — 2016. —
С. 117—120. Архивировано 16 may 2021 года.Bu maqola ayni damda Mirishkorlik (munozara) tomonidan faol tahrirlanyapti. Iltimos, mazkur ogohlantirish xabari sahifadan olib tashlanmagunga qadar sahifaga oʻzgartirishlar kiritmay turing. Aks holda, tahrirlar toʻqnashuvi yuz berishi mumkin.
Bu sahifa oxirgi marta 07:32, 28-May 2023 (UTC) (11 oy avval) da tahrir qilingan. - ↑ Этнические и историко-культурные связи монгольских народов. БФ СО АН СССР, 1983 — 93 bet.
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Nimaev D. D., Nanzatov B. Z. 17—19-asrlarda buryatlarning urugʻ-qabila va etnohududiy guruhlari. // Buryatlar. M., Nauka, 2004. — S. 54.
- Dugarov D.S. Turk-moʻgʻul xalqlarining ayollar kostyumi bezakidagi oqqush // SE. 1983. No 5 — S. 90-100.
- Pavlinskaya L.R. Moviy togʻlarning koʻchmanchilari. — SPB., 2002. — S. 35-40.
- Baldaev S.P. Buryatlarning genealogik anʼanalari va afsonalari. 1-qism. Bulagatlar va ekhiritlar. — Ulan-Ude, 1970. — 362 p.
- Tsydendambaev T. B. Buryat tarixiy yilnomalari va nasabnomalari buryatlar tarixiga oid manbalar sifatida. — Ulan-Ude: Rep. tip., 2001. — 255 b.
- Nanzatov B. Z. XIX asrda buryatlarning qabilaviy tarkibi // Sibir xalqlari va madaniyatlari. Oʻzaro taʼsir shakllanish va modernizatsiya omili sifatida: Maqolalar toʻplami. — Irkutsk, 2003. — S. 15-27.
- Nanzatov B. Z. Gʻarbiy buryatlarning etnogenezi (VI-XIX asrlar). — Irkutsk, 2005. — 160 p.