Kontent qismiga oʻtish

Arnold diffuziyasi: Versiyalar orasidagi farq

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
Arnold diffusion“ sahifasi tarjima qilib yaratildi
(Farq yoʻq)

30-Iyul 2023, 13:06 dagi koʻrinishi

Amaliy matematikada Arnold diffuziyasi integrallanuvchi Gamilton tizimlarining beqarorligi hodisasidir. Bu hodisa 1964 yilda ushbu sohada birinchi bo'lib natijani e'lon qilgan Vladimir Arnold sharafiga nomlangan [1] [2] Aniqrog'i, Arnold diffuziyasi harakat o'zgaruvchilarida sezilarli o'zgarishlarni ko'rsatadigan deyarli integrallanadigan Gamilton tizimlariga yechimlar mavjudligini tasdiqlovchi natijalarni anglatadi.

Arnold diffuziyasi Gamilton sistemalarida har qanday cheklovlar bilan bog'lanmagan ( ya'ni harakat doimiylaridan kelib chiqadigan Lagrangian tori bilan chegaralanmagan) faza fazosining bir qismida ergodik teorema tufayli traektoriyalarning tarqalishini tasvirlaydi. Bu erkinlik darajasi N =2 dan ortiq bo'lgan tizimlarda sodir bo'ladi, chunki N o'lchovli o'zgarmas tori 2 N -1 o'lchovli fazali fazoni endi ajratmaydi. Shunday qilib, o'zboshimchalik bilan kichik tebranish bir qator traektoriyalarni vayron qilingan tori tomonidan qoldirilgan faza bo'shlig'ining butun qismi bo'ylab psevdo-tasodifiy yurishiga olib kelishi mumkin.

Kelib chiqishi va bayonot

Integratsiyalanadigan tizimlar uchun harakat o'zgaruvchilari saqlanishi mavjud. KAM teoremasiga ko'ra, agar biz integral bo'ladigan tizimni biroz bezovta qilsak, unda ko'pchilik, garchi hamma bo'lmasa ham, bezovtalanuvchi tizimning yechimlari doimo buzilmagan tizimga yaqin bo'ladi. Xususan, harakat o'zgaruvchilari dastlab saqlanib qolganligi sababli, teorema bizga bezovtalanuvchi tizimning ko'plab yechimlari uchun harakatda faqat kichik o'zgarishlar mavjudligini aytadi.

Biroq, Arnoldning maqolasida birinchi bo'lib ta'kidlanganidek, [1] deyarli integrallanadigan tizimlar mavjud bo'lib, ular uchun harakat o'zgaruvchilarida o'zboshimchalik bilan katta o'sishni ko'rsatadigan echimlar mavjud. Aniqrog'i, Arnold Gamiltonian bilan deyarli integrallanadigan Gamilton tizimi misolini ko'rib chiqdi.

Ushbu Gamiltonianning dastlabki uchta sharti rotator-maatnik tizimini tavsiflaydi. Arnold ushbu tizim uchun har qanday tanlov uchun ekanligini ko'rsatdi , va uchun , qaysi tizimga yechim bor

bir muddat

Uning isboti "mo'ylovli" torining "o'tish zanjirlari" mavjudligiga, ya'ni o'tish dinamikasiga ega bo'lgan tori ketma-ketligiga tayanadi, shundayki, bu torilardan birining beqaror kollektori (mo'ylovi) keyingisining barqaror kollektori (mo'ylovi) bilan ko'ndalang kesishadi. bitta. Arnold [1] “bizning misolimizdagi beqarorlik umumiy holatga (masalan, uchta jism muammosiga) ham tegishli ekanligini kafolatlaydigan “oʻtish zanjirlari” mexanizmi” deb taxmin qildi.

KAM teoremasi boʻyicha maʼlumotni [3] da va fizikadan olingan maʼlumotlarga ega boʻlgan qatʼiy matematik natijalar toʻplamini [4] da topish mumkin.

Umumiy holat

Arnold modelida bezovtalanish atamasi alohida turga ega. Arnoldning diffuziya muammosining umumiy holati shakllardan birining Gamilton tizimlariga tegishli.

(1)

bu yerda , , va rotator-maatnik tizimini tasvirlaydi, yoki

(2)

bu yerda ,

(1) dagi kabi tizimlar uchun bezovtalanmagan Gamiltonian giperbolik barqaror va beqaror manifoldlarga ega bo'lgan invariant torilarning silliq oilalariga ega; bunday tizimlar a priori beqaror deb ataladi. (2) dagi kabi sistema uchun buzilmagan Gamiltonianning faza fazosi Lagranj invariant tori bilan qoplangan; bunday tizimlar a priori barqaror deb ataladi. Ikkala holatda ham Arnold diffuziya muammosi "umumiy" tizimlar uchun mavjudligini tasdiqlaydi. har bir kishi uchun shunday etarlicha kichik bo'lgan eritma egri chiziqlari mavjud

bir muddat Aprior beqaror va aprior barqaror tizim kontekstida mumkin bo'lgan generiklik shartlarining aniq formulalarini mos ravishda [5] [6] da topish mumkin. Norasmiy ravishda, Arnold diffuziya muammosi, kichik buzilishlar katta effektlarga to'planishi mumkinligini aytadi.

Apriori beqaror holatda so'nggi natijalarga, [7] [8] [9] [10] [11] va a priori barqaror holatda kiradi. [12] [13]

Cheklangan uch jismli muammo kontekstida Arnold diffuziyasini shunday talqin qilish mumkinki, massiv jismlarning elliptik orbitalarining eksantrikligining barcha etarlicha kichik, nolga teng bo'lmagan qiymatlari uchun energiya bo'ylab echimlar mavjud. ahamiyatsiz massa ekssentriklikdan mustaqil bo'lgan miqdorga o'zgaradi. [14] [15] [16]

  1. 1,0 1,1 1,2 Arnold, Vladimir I. (1964). "Instability of dynamical systems with several degrees of freedom". Soviet Mathematics 5: 581–585. http://mi.mathnet.ru/eng/dan/v156/i1/p9.  Manba xatosi: Invalid <ref> tag; name "Arnold 1964 581–585" defined multiple times with different content
  2. Florin Diacu. Celestial Encounters: The Origins of Chaos and Stability. Princeton University Press, 1996 — 193 bet. ISBN 0-691-00545-1. 
  3. Henk W. Broer, Mikhail B. Sevryuk (2007) KAM Theory: quasi-periodicity in dynamical systems In: H.W. Broer, B. Hasselblatt and F. Takens (eds.), Handbook of Dynamical Systems Vol. 3, North-Holland, 2010
  4. Pierre Lochak, (1999) Arnold diffusion; a compendium of remarks and questions In "Hamiltonian Systems with Three or More Degrees of Freedom" (S’Agar´o, 1995), C. Sim´o, ed, NATO ASI Series C: Math. Phys. Sci., Vol. 533, Kluwer Academic, Dordrecht (1999), 168–183.
  5. Chen, Qinbo; de la Llave, Rafael (2022-03-09). "Analytic genericity of diffusing orbits in a priori unstable Hamiltonian systems". Nonlinearity (IOP Publishing) 35 (4): 1986–2019. doi:10.1088/1361-6544/ac50bb. ISSN 0951-7715. 
  6. Mather, John N. „Arnold Diffusion by Variational Methods“,. Essays in Mathematics and its Applications. Springer Berlin Heidelberg, 2012 — 271–285 bet. DOI:10.1007/978-3-642-28821-0_11. ISBN 978-3-642-28820-3. 
  7. Bolotin, S; Treschev, D (1999-01-01). "Unbounded growth of energy in nonautonomous Hamiltonian systems". Nonlinearity (IOP Publishing) 12 (2): 365–388. doi:10.1088/0951-7715/12/2/013. ISSN 0951-7715. 
  8. Cheng, Chong-Qing; Yan, Jun (2004-07-01). "Existence of Diffusion Orbits in a priori Unstable Hamiltonian Systems". Journal of Differential Geometry (International Press of Boston) 67 (3). doi:10.4310/jdg/1102091356. ISSN 0022-040X. 
  9. Delshams, Amadeu; de la Llave, Rafael; M-Seara, Tere (2006). "A geometric mechanism for diffusion in Hamiltonian systems overcoming in the large gap problem: Heuristics and rigorous verification on a model". Mem. Am. Math. Soc. 179 (844). doi:10.1090/memo/0844. 
  10. Gelfreich, Vassili; Turaev, Dmitry (2017-04-24). "Arnold Diffusion in A Priori Chaotic Symplectic Maps". Communications in Mathematical Physics (Springer Science and Business Media LLC) 353 (2): 507–547. doi:10.1007/s00220-017-2867-0. ISSN 0010-3616. 
  11. Gidea, Marian; Llave, Rafael; M‐Seara, Tere (2019-07-24). "A General Mechanism of Diffusion in Hamiltonian Systems: Qualitative Results". Communications on Pure and Applied Mathematics (Wiley) 73 (1): 150–209. doi:10.1002/cpa.21856. ISSN 0010-3640. 
  12. Cheng, Chong-Qing (2019). "The genericity of Arnold diffusion in nearly integrable Hamiltonian systems". Asian Journal of Mathematics (International Press of Boston) 23 (3): 401–438. doi:10.4310/ajm.2019.v23.n3.a3. ISSN 1093-6106. 
  13. Kaloshin, Vadim. Arnold Diffusion for Smooth Systems of Two and a Half Degrees of Freedom. Princeton University Press, 2020-11-12. DOI:10.1515/9780691204932. ISBN 978-0-691-20493-2. 
  14. Xia, Zhihong (1993). "Arnold diffusion in the elliptic restricted three-body problem". Journal of Dynamics and Differential Equations (Springer Science and Business Media LLC) 5 (2): 219–240. doi:10.1007/bf01053161. ISSN 1040-7294. 
  15. Delshams, Amadeu; Kaloshin, Vadim; de la Rosa, Abraham; Seara, Tere M. (2018-09-05). "Global Instability in the Restricted Planar Elliptic Three Body Problem". Communications in Mathematical Physics (Springer Science and Business Media LLC) 366 (3): 1173–1228. doi:10.1007/s00220-018-3248-z. ISSN 0010-3616. 
  16. Capiński, Maciej; Gidea, Marian (2021). "A general mechanism of instability in Hamiltonian systems: skipping along a normally hyperbolic invariant manifold". Communications on Pure and Applied Mathematics. doi:10.1002/cpa.22014.