Kontent qismiga oʻtish

Reovirus: Versiyalar orasidagi farq

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Keyingi tahrir →
Kontent oʻchirildi Kontent qoʻshildi
VizualVikimatn
Ikromova Guli (munozara | hissa)
14 520 edits
„Reoviridae“ sahifasi tarjima qilib yaratildi
(Farq yoʻq)

17-Iyun 2022, 06:01 dagi koʻrinishi

Reoviridae - ikki zanjirli RNK viruslari oilasiga mansub . A'zo viruslar umurtqalilar, umurtqasizlar, o'simliklar, protistlar va qo'ziqorinlarda parazitlik qiladi . [1] Ularda lipid konvertlari yo'q va ularning segmentlangan genomlari ko'p qatlamli kapsidlar ichida to'planadi. Lipid konvertining yo'qligi bu yirik murakkab viruslarning uch o'lchovli tuzilmalarini (diametri ~60-100 nm ) olishga imkon berdi, bu bakteriofagning sistoviruslar oilasi bilan tizimli va ehtimol evolyutsion aloqalarni ochib berdi. [2] Hozirgi vaqtda bu oilada 97 tur mavjud bo'lib, ular ikkita kichik oilada 15 avlodga bo'lingan. [3] Reoviruslar oshqozon- ichak tizimiga (masalan, rotaviruslar ) va nafas olish yo'llariga ta'sir qilishi mumkin. [4] "Reo-" nomi "respirator enterik orfan " viruslarining qisqartmasi hisoblanadi . [5] " Yetim virusi " atamasi ushbu viruslarning ba'zilari hech qanday kasallik bilan aloqasi bo'lmagan holatlari kuzatilganligini anglatadi. Reoviridae oilasidagi viruslar yaqinda boshqa kasalliklarda aniqlangan bo'lsa ham, asl nomi hali ham qo'llaniladi.

Reovirus infektsiyalari ko'pincha odamlarda uchraydi, aksariyat hollarda engil yoki subklinikdir. Rotaviruslar bolalarda og'ir diareya va ichak og'rig'iga olib kelishi mumkin va sichqonlarda o'tkazilgan laboratoriya tadqiqotlari oldindan joylashtirilgan odamlarda coeliac kasalligining namoyon bo'lishida ortoreoviruslarni aniqladi . [6] Virusni najasda osongina aniqlash mumkin, shuningdek, faringeal yoki burun sekretsiyasi, siydik, miya suyuqligi va qondan aniqlanishi mumkin. Klinik namunalarda reoviruslarni topish juda oson.

Ushbu oilaning ba'zi viruslari, masalan, fitoreoviruslar va oryzaviruslar o'simliklarni kasallantiradi. O'simliklarga yuquvchi reoviruslarning aksariyati o'simliklar o'rtasida hasharotlar vektorlari yuqadi. Viruslar o'simlikda ham, hasharotlarda ham ko'payadi, odatda o'simlikda kasallik qo'zg'atadi, lekin zararlangan hasharotga juda oz yoki umuman zarar etkazmaydi. [7] :148

Tuzilishi

Reovirusning tuzilishi

Reoviruslar konvertsiz va tashqi ( T = 13) va ichki (T = 2) oqsil qobig'idan tashkil topgan ikoseadr kapsidga ega. [1] [8] Ultrastruktura tadqiqotlari shuni ko'rsatadiki, virion kapsidlari avlodga qarab ikki yoki uchta alohida qatlamdan iborat. Eng ichki qavat (yadro) T=1 ikosahedral simmetriyaga ega va 60 xil turdagi strukturaviy oqsillardan tashkil topgan. Yadro genom segmentlarini o'z ichiga oladi, ularning har biri transkripsiya uchun zarur bo'lgan turli xil ferment tuzilishini kodlaydi. Yadro kapsid qavati T=13 ikosahedral simmetriya bilan qoplangan. Reoviruslar o'ziga xos tuzilishga ega bo'lib, uning yuzasida glikolizatsiyalangan boshoqli oqsil mavjud. [9]

Genom

Reoviridae oilasidagi viruslarning genomlari 10-12 segmentni o'z ichiga oladi, ular o'zlarining o'lchamlariga ko'ra uchta toifaga birlashtirilgan: L (katta), M (o'rta) va S (kichik). Segmentlar taxminan 0,2 dan 3 gacha kbp va har bir segment 1-3 oqsilni kodlaydi (jami 10-14 oqsil [1] ). Reoviridae oilasidagi viruslar oqsillari u tarjima qilingan segmentga mos keladigan yunoncha belgi bilan belgilanadi (L segmenti l oqsillarini, M segmenti m oqsillarini va S segmenti s oqsillarini kodlaydi). [8]

Hayot davrasi

Reovirusning hayot aylanishi

Reoviridae oilasidagi viruslar segmentlangan, ikki zanjirli RNK (dsRNK) dan iborat genomlarga ega. [4] Shu sababli replikatsiya faqat sitoplazmada sodir bo'ladi va virus replikatsiya va sRNK genomini ijobiy ma'noli RNKlarga aylantirish uchun zarur bo'lgan bir nechta oqsillarni kodlaydi. [10]

Virus hujayra yuzasida joylashgan retseptor orqali hujayrasiga kirishi mumkin. Retseptor noma'lum, ammo sialik kislota va birikma yopishish molekulalarini (JAM) o'z ichiga oladi. [10] Virus endolizosomadagi proteazlar bilan qisman qoplanmagan bo'lib, u erda hujayraning keyingi kirishiga imkon berish uchun kapsid qisman hazm qilinadi. Keyin yadro zarrasi sitoplazmaga hali noma'lum jarayon orqali kiradi, bu erda genom konservativ tarzda transkripsiyalanadi va bu salbiy ma'noli iplarni sintez qilish uchun messenjer RNK shablonlari sifatida qo'llaniladigan ijobiy ma'noli zanjirlarning ortiqcha ko'payishiga olib keladi. [10]

Rotavirusning genomi 11 segmentga bo'lingan. Ushbu segmentlar RNK sintezi uchun mas'ul bo'lgan VP1 molekulasi bilan bog'liq. Dastlabki hodisalarda 11 xil RNK segmentlarining kirishi hujayraga o'tishi uchun tanlash jarayoni sodir bo'ladi. Ushbu protsedura yangi sintez qilingan RNKlar tomonidan amalga oshiriladi. Bu hodisa 11 xil RNK segmentlarining har birida bittadan olinishini ta'minlaydi. Kechki hodisalarda transkripsiya jarayoni yana sodir bo'ladi, lekin bu vaqt dastlabki voqealardan farqli ravishda cheklanmaydi. Virus uchun turli xil miqdordagi RNKlar talab qilinadi, shuning uchun translatsiya bosqichida nazorat mexanizmi mavjud. RNK segmentlarining miqdori bir xil, ammo oqsillarning miqdori har xil. Buning sababi RNK segmentlarining bir xil tezlikda tarjima qilinmasligidir. [7]

Virusli zarralar infektsiyadan 6-7 soat o'tgach sitoplazmada to'plana boshlaydi. Tarjima sızıntılı skanerlash, tugatishni bostirish va ribosomalarni o'tkazib yuborish orqali amalga oshiriladi. Virus mezbon hujayradan monopartitli kanalchasiz boshqariladigan virus harakati, hujayradan hujayraga o'tishi va hujayra o'lganidan keyin okklyuzion tanalarda mavjud bo'lib, boshqa xost topgunga qadar yuqumli bo'lib qoladi. [1]

Ko'plikni qayta faollashtirish

Ko'plikni qayta faollashtirish (MR) - bu ikki yoki undan ortiq virus genomlari, har birida inaktivatsiya qiluvchi genom shikastlanishi mavjud bo'lib, infektsiyalangan hujayra ichida tirik virus genomini hosil qilish uchun o'zaro ta'sir qilishi mumkin. McClain va Spendlove [11] ultrabinafsha nurlanish ta'siridan keyin uch turdagi reovirus uchun MRni ko'rsatdi. Ularning tajribalarida reovirus zarralari bitta infektsiyada halokatli bo'lgan ultrabinafsha nurlanish dozalariga ta'sir qilishdi. Biroq, ikki yoki undan ko'p faollashtirilgan viruslarning individual xost hujayralarini yuqtirishiga ruxsat berilganda, MR paydo bo'ldi va tirik nasl paydo bo'ldi. Ular ta'kidlaganidek, ta'rif bo'yicha ko'plikni qayta faollashtirish qandaydir ta'mirlashni o'z ichiga oladi. Michod va boshqalar. [12] turli viruslardagi MRning ko'plab misollarini ko'rib chiqdi va MR viruslarda jinsiy o'zaro ta'sirning keng tarqalgan shakli bo'lib, genom shikastlanishlarini rekombinatsion tiklash foydasini ta'minlaydi.

Taksonomiya

Reoviridae oilasi ichki kapsidda "turret" oqsili mavjudligiga ko'ra ikkita kichik oilaga [13] bo'linadi. [14] [15] ICTV kommunikatsiyalaridan: " Spinareovirinae nomi tikilgan yoki turretli viruslarni o'z ichiga olgan kichik oilani aniqlash uchun ishlatiladi va" reovirus" va lotincha "spina" so'zidan kelib chiqqan bo'lib, boshoq yoki minoralar mavjudligini bildiruvchi boshoq degan ma'noni anglatadi. yadro zarralari yuzasida. "Spiked" atamasi "turreted" so'ziga muqobil bo'lib, u zarrachaning tuzilishini, xususan, sipoviruslarni tasvirlash uchun dastlabki tadqiqotlarda ishlatilgan. Sedoreovirinae nomi turretlanmagan virus avlodini o'z ichiga olgan subfamilani aniqlash uchun ishlatiladi va "reovirus" va lotincha "sedo" so'zidan olingan bo'lib, silliq degan ma'noni anglatadi, bu viruslarning asosiy zarralarida tikanlar yoki minoralar yo'qligini bildiradi., nisbatan silliq morfologiyaga ega." [16]

Reoviridae oilasining filogenetik daraxti, kesik chiziq Sedoreovirinae va Spinareovirinae kenja oilalarini ajratadi.

Reoviridae oilasi quyidagi kenja oilalar va avlodlarga bo'linadi:  Sedoreovirinae Cardoreovirus Mimoreovirus Orbivirus Phytoreovirus Rotavirus Seadornavirus Spinareovirinae Aquareovirus Coltivirus Cypovirus Dinovernavirus Fijivirus Idnoreovirus Mycoreovirus Orthoreovirus Oryzavirus

Terapevtik ilovalar

Odamlarda reoviruslar asosan patogen bo'lmasa-da, bu viruslar virus patogenezini o'rganish uchun juda samarali eksperimental modellar bo'lib xizmat qildi. [17] Yangi tug'ilgan sichqonlar reovirus infektsiyalariga juda sezgir va reovirus patogenezini o'rganish uchun afzal qilingan eksperimental tizim sifatida ishlatilgan. [2]

Reoviruslar onkolitik (saratonni o'ldiradigan) xususiyatlarga ega ekanligi isbotlangan, bu saraton kasalligini davolash uchun reovirusga asoslangan davolash usullarini ishlab chiqishni rag'batlantiradi. [18] [19] [20]

Reolizin - bu reovirus ( Sutemizuvchilar ortoreovirusi serotipi 3-dearing shtammi [21] ) ning formulasi bo'lib, u hozirda turli xil saraton kasalliklarini davolash uchun klinik sinovlarda [22], jumladan, hozirda Reolizinning boshqa immunoterapiyalar bilan birgalikda rolini o'rganish uchun ishlab chiqilgan tadqiqotlar. [21]

Shuningdek qarang

  • Ikki zanjirli RNK viruslari
  • Onkolitik virus
  • Yetim virus1.
  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 „Viral Zone“. ExPASy. Qaraldi: 2015-yil 15-iyun.
  2. ↑ 2,0 2,1 Guglielmi, KM; Johnson, EM; Stehle, T; Dermody, TS (2006). "Attachment and Cell Entry of Mammalian Orthoreovirus". Curr Top Microbiol Immunol. Current Topics in Microbiology and Immunology 309: 1–38. doi:10.1007/3-540-30773-7_1. ISBN 978-3-540-30772-3. PMID 16909895. 
  3. ↑ „Virus Taxonomy: 2019 Release“. talk.ictvonline.org. International Committee on Taxonomy of Viruses. Qaraldi: 2020-yil 11-may.
  4. ↑ 4,0 4,1 Segmented Double-stranded RNA Viruses: Structure and Molecular Biology Patton JT: . Caister Academic Press, 2008. ISBN 978-1-904455-21-9. 
  5. ↑ Fenner, F (June 1976). "The classification and nomenclature of viruses. Summary of results of meetings of the International Committee on Taxonomy of Viruses in Madrid, September 1975". Virology 71 (2): 371–8. doi:10.1016/0042-6822(76)90364-0. PMID 820065. PMC 7131526. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=7131526. 
  6. ↑ Bouziat, R (April 7, 2017). "Reovirus infection triggers inflammatory responses to dietary antigens and development of celiac disease". Science 356 (6333): 44–50. doi:10.1126/science.aah5298. PMID 28386004. PMC 5506690. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=5506690. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Carter, John. Virology: Principles and Applications. West Sussex: Wiley, 2007. ISBN 978-0-470-02386-0. 
  8. ↑ 8,0 8,1 „Reoviruses“. MicrobiologyBytes. 2015-yil 21-mayda asl nusxadan arxivlangan.
  9. ↑ "Family Reoviridae". Viruses: 219–226. 2017. doi:10.1016/B978-0-12-803109-4.00026-X. ISBN 9780128031094. 
  10. ↑ 10,0 10,1 10,2 Barton, ES; Forrest, JC; Connolly, JL; Chappell, JD; Liu, Y; Schnell, FJ; Nusrat, A; Parkos, CA et al. (February 9, 2001). "Junction adhesion molecule is a receptor for reovirus.". Cell 104 (3): 441–51. doi:10.1016/S0092-8674(01)00231-8. PMID 11239401. 
  11. ↑ "Multiplicity reactivation of reovirus particles after exposure to ultraviolet light". J. Bacteriol. 92 (5): 1422–9. November 1966. doi:10.1128/JB.92.5.1422-1429.1966. PMID 5924273. PMC 276440. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=276440. 
  12. ↑ Michod, R. E.; Bernstein, H.; Nedelcu, A. M. (2008). "Adaptive value of sex in microbial pathogens". Infection, Genetics and Evolution 8 (3): 267–285. doi:10.1016/j.meegid.2008.01.002. PMID 18295550. 
  13. ↑ Carstens, E. B. (January 2010). "Ratification vote on taxonomic proposals to the International Committee on Taxonomy of Viruses (2009)". Archives of Virology 155 (1): 133–146. doi:10.1007/s00705-009-0547-x. PMID 19960211. PMC 7086975. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=7086975. 
  14. ↑ Hill, Claire; Booth T et al. (1999). "The structure of a cypovirus and the functional organization of dsRNA viruses". Nature Structural Biology 6 (6): 565–9. doi:10.1038/9347. PMID 10360362. 
  15. ↑ Knipe, David. Fields Virology. Philadelphia, Pa.: Wolters Kluwer, Lippincott Williams & Wilkins, 2006 — 1855 bet. ISBN 978-0-7817-6060-7. 
  16. ↑ Attoui. „Template for Taxonomic Proposal to the ICTV Executive Committee To create a new SubFamily in an existing Family“. International Committee on Taxonomy of Viruses 1–9.
  17. ↑ Acheson, Nicholas H. Fundamentals of Molecular Virology. John Wiley and Sons (2011). p.234
  18. ↑ Kanai, Yuta; Kobayashi, Takeshi (29 September 2021). "FAST Proteins: Development and Use of Reverse Genetics Systems for Reoviridae Viruses". Annual Review of Virology 8 (1): 515–536. doi:10.1146/annurev-virology-091919-070225. ISSN 2327-056X. PMID 34586868. 
  19. ↑ "Reovirus: Rationale and clinical trial update". Curr. Opin. Mol. Ther. 11 (5): 532–9. October 2009. PMID 19806501. 
  20. ↑ Kelland, K.. „Cold virus hitches a ride to kill cancer: study“. Reuters (2012-yil 13-iyun). Qaraldi: 2012-yil 17-iyun.
  21. ↑ 21,0 21,1 Babiker, H.M.; Riaz, I.B.; Husnain, M.; Borad, M.J. (February 2017). "Oncolytic virotherapy including Rigvir and standard therapies in malignant melanoma". Oncolytic Virotherapy (Dovepress, New Zealand NLM) 6: 11–18. doi:10.2147/OV.S100072. 101629828. ISSN 2253-1572. PMID 28224120. PMC 5308590. //www.pubmedcentral.nih.gov/articlerender.fcgi?tool=pmcentrez&artid=5308590. 
  22. ↑ „Oncolytic viral therapy using reovirus“,Gene Therapy of Cancer, Methods in Molecular Biology, 2009 — 607–34 bet. DOI:10.1007/978-1-59745-561-9_31. ISBN 978-1-934115-85-5. 

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC276440

2.https://en.m.wikipedia.org/wiki/Reoviridae#cite_ref-Gugliemi_2-1 3.https://doi.org/10.1016%2FS0092-8674%2801%2900231-8 4. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC276440 5. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC5506690

Tashqi havolalar

"https://uz.wikipedia.org/w/index.php?title=Reovirus&oldid=2635863" dan olindi