Kontent qismiga oʻtish

Yahyo II al-Vosiq

Vikipediya, erkin ensiklopediya
Yahyo II al-Vosiq
أبو زكريا يحيى الواثق
Hafsiylar Sultonligining 4-sultoni
Saltanat 1277–1279
Oʻtmishdoshi Muhammad I al-Mustansir
Davomchisi Abu Isʼhoq Ibrohim I
Vafoti 1279
Sulola Hafsiylar
Dini Islom

Abu Zakariyo Yahyo II (arabcha: أبو زكريا يحيى الواثق‎), shuningdek, Yahyo II yoki al-Vosiq nomi bilan tanilgan, Abu Abdulloh Muhammad al-Mustansirning oʻgʻli va vorisi. 1277–1279-yillarda Ifriqiyada hukmronlik qilgan Tunisning toʻrtinchi Hafsiy sultoni[1][2].

Yahyo II ning hukmronligi davrida Tunis shahrining qadimiy mudofaa devoriga Bob Jedid nomli yangi kirish qismi qoʻshilgan[3].

1278-yilda Béjaïa viloyatida al-Andaluslik kansler Ibn al-Habbabarga qarshi qoʻzgʻolon koʻtarildi. U Muvahhidlarga nisbatan dushmanlik ruhida boʻlgan. Tarixchi Ibn Chamâa tomonidan Ibn al-Habbabar Tunisning asl hukmdori sifatida tasvirlangan. Tarixchi Ibn Xaldunning yozishicha, kansler oʻz ukasi Abu al-Ala Idrisni shaharning moliyaviy ishlarini yuritish uchun Béjaïaga yuborgan, u yerda Muvahhidlar hokimi Muhammad ibn Abu Hilol al-Hintatiy bilan birga faoliyat olib borgan. 1278-yilda hokim kanslerni oʻldirgach, uning oʻrniga Tunisda kanslerni tayinlagan markaziy hokimiyatning oʻrnini bosa oladigan boshqa kuchni qidirishga majbur boʻldi[4].

Shu sababdan al-Hintatiy sultonning amakisi Abu Is’hoq Ibrohimni qoʻzgʻolonga chorlagan. Abu Is’hoq ilgari ham akasi Abu Abdulloh Muhammad al-Mustansirga (yaʼni Abu Zakariyo Yahyo II ning otasiga) qarshi bosh koʻtargan va al-Andalusga, soʻngra Tlemcenga qochib ketgan edi. U, shuningdek, Aragon qiroli Pedro III ning koʻmagiga ham ega edi[5]. Béjaïa hokimi Muhammad ibn Abu Hilol al-Hintatiy va shaharning obroʻli kishilari uni xursandchilik bilan kutib oldilar. Natijada, u 1279-yilning aprelida Béjaïani egallab oldi va shu yilning avgust oyida Tunisga kirib, u yerda sulton sifatida tan olindi. U taxtni tinch yoʻl bilan egalladi, chunki lashkarboshilar uni yangi sulton sifatida tan olishga rozi boʻlishgan edi[6].

Abu Zakariyo Yahyo taxtni amakisiga topshirdi, biroq hokimiyatni qoʻlga olishi bilanoq Ibrohim oʻzidan avvalgi hukmdorni va uning uch farzandini qatl etishga buyruq berdi. Faqatgina marhumning vafotidan keyin tugʻilgan oʻgʻli Abu Osida Muhammad II gina bu qatldan qutulib qoldi va keyinchalik oltinchi Hafsiy sultoniga aylandi.

  1. Muzaffar Husain Syed. Concise History of Islam. Vij Books India Pvt Ltd, 2011-09-14 — 148-bet. ISBN 978-93-82573-47-0. 
  2. Hsain Ilahiane. Historical Dictionary of the Berbers (Imazighen). Scarecrow Press, 2006-07-17 — 156-bet. ISBN 978-0-8108-6490-0. 
  3. „Tunis UNESCO world heritage sites“. aeo1us.com. Qaraldi: 2020-yil 30-dekabr.
  4. Jamil M. Abun-Nasr. A History of the Maghrib in the Islamic Period. Cambridge University Press, 1987-08-20 — 123-bet. ISBN 978-1-316-58334-0. 
  5. Joseph F. O'Callaghan. A History of Medieval Spain. Cornell University Press, 2013-11-12 — 491-bet. ISBN 978-0-8014-6871-1. 
  6. Jamil M. Abun-Nasr. A History of the Maghrib in the Islamic Period. Cambridge University Press, 1987-08-20 — 123-bet. ISBN 978-1-316-58334-0. 
Oʻtmishdoshi:
Muhammad I al-Mustansir
Hafsiylar sulolasi
1277–1279
Vorisi:
Abu Isʼhoq Ibrohim I