Xorazmiycha turkiy til[1], nom variantlari: qarluq-xorazmiy, sharqiy turkiy, oʻrta turkiy, oʻgʻuz-qipchoq, oltin oʻrdacha yoki xorazm-oltin oʻrdacha (XIII-XIV asrlar davri uchun) — turk tillarining janubi-sharqiy guruhiga kiruvchi oʻrta asrlar adabiy tili, shu bilan birga bir qator fonetik va morfologik xususiyatlari boʻyicha shimoli-sharqiy guruhga kiruvchi qoraxoniy-uygʻur tili bilan merosiy aloqalarni saqlagan.
