Xodi Zarifov

Xadi Tillaevich Zarifov
Tavalludi	1900-yil 20-mart; Toshkent, Rossiya imperiyasi
Vafoti	1972-yil 13-yanvar (71 yoshda) ; Toshkent, SSSR
Fuqaroligi	SSSR
Sohasi	Folklorshunoslik, Adabiyot
Ilmiy darajasi	Filologiya fanlari doktori

Xodi Tillaevich Zarifov (20.03.1900, Toshkent — 1972.1.13, Toshkent) — oʻzbek sovet adabiyotshunosi va folklorshunosi. Filologiya fanlari doktori. Oʻzbekiston SSRda xizmat koʻrsatgan fan arbobi.

Tarjimai holi[tahrir | manbasini tahrirlash]

1900-yil 20-martda Toshkentda tugʻilgan. Oʻzbekiston SSRda xizmat koʻrsatgan fan arbobi (1967), filologiya fanlari doktori (1965), professor (1967). U anʼanaviy va yangi usuldagi maktablarda tahsil olgan. Bokudagi oʻqituvchilar institutini tugatgan (1923—1926). Oʻzbekiston SSR taʼlim va madaniyat tizimida mehnat qilgan. 1931—1934-yillar Madaniy qurilish institutida etnografiya boʻlimini boshqargan shuningdek, 1934-yilda Oʻzbekiston Respublikasi Fanlar akademiyasi filologiya boʻlimi negizida tashkil etilgan Til va adabiyot institutida va Madaniy qurilish ilmiy-tadqiqot institutida ishlagan (1931—1933). 1939-yilda institut Til, adabiyot va tarix instituti sifatida qayta tashkil etilgan. 1944—1948-yillarda direktor, rahbar (1956-1965; 1960-1972), direktor oʻrinbosari (1955—1962) boʻlib ishladi. A. Navoiy nomidagi Adabiyot muzeyining birinchi direktori.

Xodi Tillaevich xalq ogʻzaki ijodga, ayniqsa dostonlarga alohida eʼtibor qaratgan, shuningdek ularni toʻplash, nashr ettirish hamda asl holicha kelajak avlodga yetkazishda alohida urgʻu bergan. QOlaversa, Oʻzbek xalq ogʻzaki ijodiga oid toʻplagan manbalarini tizimlashtirdi. V. M. Jirmunskiy bilan hammualliflikda oʻzbek xalqi epik ijodining rivojlanish tarixiga bagʻishlangan „Oʻzbek xalq qahramonlik eposi“ (1947) kitobini nashrdan chiqardi^[1].

V. M. Jirmunskiy va X. T. Zarifovlarning „Oʻzbek xalq qahramonlik eposi“ asari oʻzbek xalq ogʻzaki ijodining asosiy debochasi va poydevori edi. Olimlar Oʻzbekistonning Bulungʻur, Qoʻrgʻon, Xorazm, Sherobod va boshqa viloyat va mahallalarda oʻziga xos hikoyachilar maktablari mavjudligini aniqlashga muvaffaq boʻlishgan.

Abu Rayhon al-Beruniy nomidagi Davlat mukofoti laureati (1973).

1972-yilda Toshkentda vafot etgan.