Vicky Leandros

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Vasiliki Papathanasiou — qoʻshiqchi(grekcha: Βασιλική Παπαθανασίου 1949-yil 23-avgustda tug‘ilgan)[1] , odatda Vicky Leandros (grekcha: Βίκυ Λέανδρος nomi bilan tanilgan), Germaniyada yashovchi yunon qoʻshiqchisi. U qoʻshiqchi, musiqachi va bastakor Leandros Papatanasiuning (Leo Leandros va Mario Panas nomi bilan ham tanilgan) qizidir. 1967-yilda u butun dunyo boʻylab hitga aylangan „L’amour est bleu“ qoʻshigʻi bilan Evrovidenie qoʻshiq tanlovida Luxembourg mamlakati uchun toʻrtinchi oʻrinni egallaganidan keyin jahon miqyosida shuhrat qozonadi. U yana Luxembourg vakili boʻlgan „Après Toi“ qoʻshigʻi bilan 1972-yilda Evrovidenie qoʻshiq tanlovida gʻalaba qozonib, oʻz faoliyatini mustahkamlab oladi.

Avvalgi faoliyati[tahrir | manbasini tahrirlash]

Leandros Vasiliki sifatida Corfuning Palaiokastritsa shahrida tugʻilgan. Uning otasi oʻz faoliyatini kengaytirmoqchi boʻlib, sakkiz yoshigacha buvisining uyida oʻsganida Gʻarbiy Germaniyaga joʻnab ketadi. 1958-yilda ota-onasi uni Gʻarbiy Germaniyaga olib ketishdi va u yerda ota-onasi ajrashgandan keyin doimiy ravishda otasi bilan qoladi. U yoshligida gitara, musiqa, raqs, balet va ovoz darslarida qatnashib, o‘z isteʼdodini ochib bergan edi. 

1970-yillar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Vicky Leandros 1973-yilda Amsterdamning Schiphol aeroportida

1970-yilda uning birinchi "Ich Bin" telekoʻrsatuvi Yevropaning 13 mamlakatida namoyish etildi. U oʻzining oʻziga xosligi va oʻylantiruvchi zamonaviy grafikasi uchun koʻplab mukofotlarga sazovor boʻlgan, shu jumladan 1971-yilda dunyoga mashhur „Bronza Rose of Montreux“ nomli mukofotni olgan. Bundan tashqari, Vicky birinchi marta otasi bilan bir xil familiyadan foydalangan (aslida uning haqiqiy nasroniy ismi boʻlgan) va oʻsha paytdan boshlab Vicky Leandros 1960-yillarda Vicky sifatida tanilgan. Mehmonlar Julien Clerc va Deep Purple edi. Koʻrgazma yillar davomida takrorlanib kelinmoqda va oʻsha davrni juda taʼsirli klassik asar sifatida koʻriladi, lekin dastlab qoʻshiqlar uchun vizual tasvirlar bilan birga boʻlmagan davrda hayratlanarli boʻlgan edi, hatto hayratlanarli tasvirlari tufayli u marketing maqsadlar sababli hamma joylarda yaxshi qabul qilinmagan. 1970-yillar davomida taniqli kinoijodkorlarning boshqa kino portretlari butun dunyoda qiziqish uygʻotadi. Keyinchalik u Buyuk Britaniyada BBC uchun "Musiqa mening yoʻlim" nomli teleserialni olib bordi[2].

Xit qoʻshiqlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

1972-yilda u ikkinchi marta „Evrovision“ da Luxembourgni himoya qildi va „Après Toi“ qoʻshigʻi bilan tanlovda gʻolib chiqadi[2]. Ingliz tiliga „Come What May“ deb tarjima qilingan, shuningdek, Buyuk Britaniyada hit boʻlib , UK Singles Chartda 2-oʻrinni egalladi[3]. Qoʻshiq Avstraliyada 23-oʻrinni egallaydi[4]. Dunyo miqyosida u olti milliondan ortiq nusxada sotilgan va oltin disk bilan taqdirlangan[5]. Leandros qoʻshiqni yetti tilda yozib oldi. Yilning oʻzida u Theodorakis kompozitsiyasining „Ey Kaymos (Gamgʻus, yunoncha: Damucus) (Koʻzlaringdagi sevgi)“ kompozitsiyasini oʻzining versiyasini chiqardi, u turli tillarda butun dunyo boʻylab xitga aylandi. U Buyuk Britaniyaning Singles Chart-da 40-oʻrinni egalladi[3]. 1973-yilda „When Bouzoukis Played“ bir necha tillarda yana bir ommaviy sotilgan jahon hitiga aylandi, Buyuk Britaniya chartida 44-oʻrinni egalladi[3]va Avstraliyada 45[4], 1974-yilda u Germaniyada 1-xit boʻlgan „Theo, wir fahr’n nach Lodz“ qoʻshigʻini yozadi. U 1970-yillarda Janubiy Afrikada ham katta muvaffaqiyatlarga erishga edi.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. „Vicky Leandros — Biografie WHOʻS WHO“. whoswho.de.
  2. 2,0 2,1 Seeking out more about the 1972 contest?, Eurovision.tv, Retrieved 22 August 2016
  3. 3,0 3,1 3,2 Roberts, David. British Hit Singles & Albums, 19th, London: Guinness World Records Limited, 2006 — 315 bet. ISBN 1-904994-10-5. 
  4. 4,0 4,1 Kent, David. Australian Chart Book 1970–1992, illustrated, St Ives, N.S.W.: Australian Chart Book, 1993 — 175 bet. ISBN 0-646-11917-6. 
  5. Murrells, Joseph. The Book of Golden Discs, 2nd, London: Barrie and Jenkins Ltd, 1978 — 315 bet. ISBN 0-214-20512-6. 

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]