Velocisaurus
| † Velocisaurus | |
|---|---|
 Velocisaurus unicus rekonstruktsiyasi | |
Ilmiy tasniflash | |
| Olam: | Eukariotlar |
| Tip: | Xordalilar |
| Sinf: | Dinozavrlar |
| Turkum: | Kaltakesaklar |
| Oila: | † Noasaurids |
| Urugʻ: | † Velocisaurus |
| Xalqaro ilmiy nomi | |
| Velocisaurus Bonapart, 1991 | |
Yagona ko'rinish
| |
Santoniya yoshi
| |
Velocisaurus (lat.) — seratozavrlar sinfining noazavrlar oilasiga mansub teropodli dinozavrlar jinsi (infraorder). Gʻarbiy Gondvana (hozirgi Argentina)[1][2] hududida yuqori boʻr davrining santon davrida yashagan. Oddiy va yagona turlarini oʻz ichiga oladi, Velocisaurus unicus.
Yangi jins va turlar Xose Bonapart tomonidan 1991-yilda Santon daryosi deltasidan qumtoshda topilgan MUCPv-41 (holotip) namunasidan tasvirlangan. Namuna tibia, talus va toʻliq boʻlmagan oyoq bilan ifodalanadi[3].
Molina-Peres va Larramendi tomonidan 2019-yilgi hisob-kitoblarga koʻra, Velocisaurus uzunligi 1,5 m, son balandligi 41 sm va massasi 4,7 kg ga yetgan.
Tasniflash[tahrir | manbasini tahrirlash]
Xose Bonapart dastlab Velocisaurus jinsini oʻzining Velocisauridae oilasiga bergan. 2003-yilda F. L. Agnolin teropodlarning qarindoshligi boʻyicha oʻtkazilgan tadqiqot Velocisaurus kichik seratozavr Masiakasaurus[4] ning yaqin qarindoshi ekanligini koʻrsatdi. 2004-yilda F. E. Novas va hammualliflar ikkala taksonni Noasauridae oilasidagi Velocisaurinae subfamilasiga tayinladilar[5]. O. V. M. Rauhuta va M. T. Karrano (2016) tomonidan filogenetik tahlil shuni koʻrsatdiki, Velocisaurus, Noasaurus va Masiakasaurus politomiya tashkil qiladi, bu ularni Noasaurinae subfamilasiga birlashtirishga imkon berdi (quyida kladogrammaga qarang)[6].
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ Velocisaurus (angl.) informatsiya na sayte Paleobiology Database. (Data obraщeniya: 19 avgusta 2021).
- ↑ Molina-Pérez R., Larramendi A. Dinosaur Facts and Figures: The Theropods and Other Dinosauriformes (angl.) / Illustrations by A. Atuchin and S. Mazzei. — Princeton, New Jersey: Princeton University Press, 2019. — P. 29. — 288 p. — ISBN 978-0-691-18031-1.
- ↑ Bonaparte J. F. Los vertebrados fósiles de la Formación Rio Colorado, de la Ciudad de Neuquén y Cercanías, Cretácico Superior, Argentina (isp.) // Revista del Museo Argentino de Ciencias Naturales „Bernardino Rivadavia“ e Instituto Nacional de Investigación de las Ciencias Naturales. Paleontología. — 1991. — V. 4. — P. 17—123. — S2CID 127497183.
- ↑ Agnolín F. L., Novas F. E., Apesteguía S.ruen. Velocisaurids in South America and Madagascar (angl.) // Ameghinianaruen : journal. — 2003. — Vol. 40, iss. 4. — P. 77R.
- ↑ Novas F. E., Agnolin F. L., Bandyopadhyay S. Cretaceous theropods from India: a review of specimens described by Huene and Matley (1933)(ingl.) // Revista del Museo Argentino de Ciencias Naturales, nuevo serie. — 2004. — Andoza:Бсокр, Andoza:Бсокр. — Andoza:Бсокр. — DOI:10.22179/REVMACN.6.74. — S2CID 89198898.
- ↑ Rauhut O. W. M., Carrano M. T. The theropod dinosaur Elaphrosaurus bambergi Janensch, 1920, from the Late Jurassic of Tendaguru, Tanzania (angl.) // Zoological Journal of the Linnean Societyruen : journal. — 2016. — Vol. 178, iss. 3. — P. 546—610. — ISSN[sayt ishlamaydi] 0024-4082. — doi:10.1111/zoj.12425. — S2CID %2C-Rauhut-Carrano/092ababa5fe6726053e89ec1b67485679f49af81 87980821[sayt ishlamaydi].