Valentin Bondarenko

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Valentin Bondarenko
Валентин Васильевич Бондаренко
Tavalludi
Valentin Vasiliyevich Bondarenko

16-fevral 1937-yil
Vafoti 23-mart 1961-yil(1961-03-23)
(24 yoshda)
Moskva, Rossiya SFSR, Sovet Ittifoqi
Fuqaroligi SSSR
Kasbi Pilot
Millati Sovet
Mukofotlari Order of the Red Star
Kosmik karyera
Daraja katta leytenant, Sovet havo kuchlari
Tanlash Tanlash yili boʻyicha kosmonavtlar roʻyxati

Valentin Vasiliyevich Bondarenko (ukraincha: Валентин Васильевич Бондаренко, ruscha: Валентин Васильевич Бондаренко; 1937-yil 16-fevral — 1961-yil 23-mart) — 1960-yilda kosmonavt sifatida oʻqish uchun tanlangan sovet qiruvchi uchuvchisi. U Moskvada 15 kunlik past bosimga chidamlilik tajribasi paytida yongʻin paytida olingan kuyishlar natijasida vafot etdi. Sovet hukumati oʻlimni Bondarenko kosmonavtlar korpusiga qoʻshilgan 1980-yilgacha yashirdi. Oyning narigi tomonidagi krater uning nomi bilan atalgan.

Taʼlim va harbiy tayyorgarlik[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bondarenko Sovet Ittifoqi, Ukraina SSR, Xarkov shahrida tugʻilib oʻsgan. Uning otasi Ikkinchi jahon urushining birinchi kunlarida Sharqiy frontga joʻnatilgan. Yigit va uning onasi urush yillarida bir necha yillik mashaqqatlarni boshidan kechirdi.

Uning otasi Bondarenkoni yoshligida Sovet Armiyasiga koʻngilli boʻlish uchun harbiy tayyorgarlikdan oʻtkazish gʻoyasi bilan tanishtirdi, bu esa keyinchalik uning Harbiy havo kuchlariga qiziqishiga sabab boʻldi.[1]

Bondarenko yoshligidan aviatsiya qahramonlariga qiziqib qolgan va oʻzi ham harbiy aviator boʻlishni orzu qilgan. U Xarkovdagi Oliy havo kuchlari maktabida oʻqib yurgan kezlarida ham mahalliy aviatsiya klubi aʼzosi edi.[2][3] Bondarenko 1954-yilda uni bitirgach, Voroshilovgrad aviatsiya harbiy akademiyasiga oʻqishga qabul qilindi va bir yildan soʻng Grozniydagi harbiy-havo kuchlari kollejiga, Armavir harbiy uchuvchilar aviatsiya maktabiga oʻqishga topshirildi va 1957-yilda uni tamomladi. 1956-yilda Galina Semenovna Rykovaga turmushga chiqdi. Oʻsha yili ularning birinchi farzandi dunyoga keldi. 1956-yil davomida Bondarenko Armavir oliy havo kuchlari uchuvchilar maktabiga yuborildi va 1957-yilda tugatdi — oʻsha yili Sputnik 1 uchirildi.[4]

Bondarenko ikkinchi leytenant unvoniga ega[3] Sovet Harbiy havo kuchlarining PribVO (sobiq Boltiqboʻyi harbiy okrugi) tarkibida xizmat qilgan. 1959-yil dekabr oyida unga katta leytenant unvoni berildi.

Kosmonavtlarni tayyorlash uchun tanlov[tahrir | manbasini tahrirlash]

1960-yil 28-aprelda Bondarenko 20 nafar astronavtdan iborat birinchi guruhga saylandi. Bondarenko („Valentin Junior“ va „Tinkerbell“ nomi bilan ham tanilgan) kosmonavtlar jamoasining eng yosh aʼzosi edi.[5] U 31-may kuni „Vostok“ kosmik kemasining ekipajida rejalashtirilgan uchish uchun mashgʻulotlarni boshladi. Uning kosmonavt hamkasblarining taʼkidlashicha, Bondarenko xushchaqchaq, muomalasi xushchaqchaq odam edi. U yaxshi qoʻshiq aytdi va stol tennisini yaxshi oʻynadi.[4]

Oʻlim[tahrir | manbasini tahrirlash]

1961-yil 23-mart kuni Moskvadagi Biotibbiyot muammolari institutida past bosimli baland kamerada 15 kunlik chidamlilik tajribasining oʻninchi kuni boʻldi.[6] Kamera atmosferasi kamida 50 % kisloroddan iborat edi. Bondarenko kundalik ishini tugatdi, tanasidan monitoring biosensorlarini olib tashladi va terisini spirtli tampon bilan yuvdi, keyin uni tashladi. Bir piyola choy tayyorlash uchun ishlatayotgan elektr pechka ustiga paxta toʻpi tushdi. Paxta yonib ketdi va Bondarenko jun kombinezonining yenglari bilan olovni oʻchirishga urinib, xonaning kislorodga boy atmosferasini yoqdi.

Bosim farqi tufayli davolovchi shifokor xona eshigini ochish uchun deyarli yarim soat vaqt talab qildi. Bondarenkoning kiyimlari hujayradagi deyarli barcha kislorod tugaguncha yonib ketgan, tanasining katta qismi uchinchi darajagacha kuygan. 1984-yilda Bodkin kasalxonasi shifokori, jarrohi va travmatologi Vladimir Golyaxovskiy vena ichiga inʼektsiya qilmoqchi boʻlganida, u igna qoʻyadigan yagona qon tomir Bondarenkoning oyogʻi tagida boʻlganini esladi, u yerda uchar etik bor edi. Golyaxovskiyning soʻzlariga koʻra, kosmonavt Yuriy Gagarin „oʻlim kuzatuvchisi“ sifatida bir necha soat kasalxonada boʻlgan. Bondarenko halokatdan 16 soat oʻtgach, Gagarinning „Vostok-1“ kosmik kemasida birinchi kosmik parvoziga uch haftadan kamroq vaqt qolganida insultdan vafot etdi.[7] Boshqariladigan orbital parvozlar dasturi direktori Nikolay Kamanin Bondarenkoning oʻlimida institutning tajribani yomon tashkil etishi va nazorati bilan izohladi.[6]

Bondarenko ota-onasi yashagan Xarkovdagi Lipovaya Roshchada dafn etilgan.[8] 1961-yil 17-iyunda Oliy Kengash Prezidiumi Bondarenkoni vafotidan keyin Qizil Yulduz ordeni bilan taqdirladi.

Oqibat[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bondarenkoning baxtsiz hodisasi va oʻlimi haqidagi xabar oʻsha paytda nashr etilmagan. Bondarenko allaqachon guruh filmlarida va birinchi guruh astronavtlarining fotosuratlarida paydo boʻlgan va uning nomaʼlum gʻoyib boʻlishi kosmonavtlar uchirilishda muvaffaqiyatsizlikka uchraganida vafot etgani haqida mish-mishlarni keltirib chiqardi. 1980-yilda voqea tafsilotlari nihoyat Gʻarbda eʼlon qilindi va 1986-yilda „Izvestiya“ fan yozuvchisi Yaroslav Golovanovning sovet oʻquvchilari uchun voqea haqida batafsil maʼlumot beruvchi maqolasini nashr etdi.[9]

Jeyms Oberg oʻzining „Qizil yulduz orbitasi“ kitobida 1961-yilda Sovet hukumati mashgʻulotlar uchun tanlangan birinchi oltita astronavtning suratidan havodan kosmonavtning suratini qanday olib tashlagani haqida yozadi, britaniyalik tadqiqotchi Reks Xoll esa besh kishi kosmonavtdan olib tashlanganligini koʻrsatdi. Keyinchalik, guruhning asl aʼzolari yoʻqligini hisobga olish uchun fantastik, ammo mavjud boʻlmagan fotografik tafsilotlarni qoʻshish orqali tarixiy fotosuratlarni yanada takomillashtirishga bemaʼni urinishlar qilindi.[7] Bondarenkoning hayoti, Sovet Ittifoqining Bondarenkoni yoʻq qilishga urinishi tasvirlangan deyarli hech qanday hujjat mavjud emas.[4]

Bondarenkoning oʻlimiga muhrlangan, yuqori kislorodli muhitdagi yongʻin sabab boʻlgan va bu Apollon 1 ekipajiga ham taʼsir qilgan. Keyinchalik, Sovet Ittifoqi Bondarenkoning oʻlimi holatlari haqida ochiq boʻlganida, NASA Apollonning dastlabki qoʻmondonlik modulining xavfli dizayni haqida ogohlantirilgan boʻlishi mumkin edi va 1967-yilda uch kishining oʻlimining oldini olishi mumkin boʻlgan oʻzgarishlarni amalga oshirgan boʻlishi mumkin edi, degan asossiz taxminlar paydo boʻldi. Apollon 1 ekipaj aʼzolari quyida havolada keltirilgan.[10] Biroq, 1966-yilga kelib, Apollon 1 kabi yuqori bosimli 100 % kislorodli muhitning potentsial halokatli xavfi Amerika ilmiy nashrlarida batafsil tavsiflangan va NASAga yaxshi maʼlum edi.[11]

1971-yilda Apollon 15 Oyga ekipajda halok boʻlgan astronavtlarga bagʻishlangan plaket oʻrnatdi. Valentin Bondarenkoning oʻlimi oshkor etilmagani uchun oʻsha paytda uning ismi qayd etilmagan.[7]

Kitoblar[tahrir | manbasini tahrirlash]

Bondarenkoning hayoti haqida maʼlumot Kolin Burgess tomonidan 2003-yilda yozilgan „Fallen Astronauts: Heroes Who Reaching Moonʼs Death“ kitobida keltirilgan.

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Burgess, Colin. The first Soviet cosmonaut team: their lives, legacy, and historical impact. Germany: Springer, 2009 — 35–37 bet. ISBN 978-0-387-84823-5. 2010-yil 10-yanvarda qaraldi. Burgess, Colin; Rex Hall (2009). The first Soviet cosmonaut team: their lives, legacy, and historical impact. Germany: Springer. pp. 35-37. ISBN 978-0-387-84823-5. Retrieved 2010-01-10.
  2. Burgess, Colin. The first Soviet cosmonaut team: their lives, legacy, and historical impact. Germany: Springer, 2009 — 35–37 bet. ISBN 978-0-387-84823-5. 2010-yil 10-yanvarda qaraldi. 
  3. 3,0 3,1 Biographies of USSR / Russian Cosmonauts: Bondarenko, Valentin Vasiliyevich spacefacts.de, Accessed 1 May 2019
  4. 4,0 4,1 4,2 Burgess, Colin. The first Soviet cosmonaut team: their lives, legacy, and historical impact. Germany: Springer, 2009 — 35–37 bet. ISBN 978-0-387-84823-5. 2010-yil 10-yanvarda qaraldi. Burgess, Colin; Rex Hall (2009). The first Soviet cosmonaut team: their lives, legacy, and historical impact. Germany: Springer. pp. 35-37. ISBN 978-0-387-84823-5. Retrieved 2010-01-10.
  5. Clark, Phillip, „The Soviet Manned Space Program“, Salamander Books Limited / Orion Books, a division of Crown Publishers, Inc., New York, 1988, Library of Congress card number 88-1551, ISBN 0-517-56954-X, page 18.
  6. 6,0 6,1 Bondarenko, Valentin Vasiliyevich, Encyclopedia Astronautica, Accessed 1 May 2019
  7. 7,0 7,1 7,2 Oberg, James, Uncovering Soviet Disasters, Chapter 10: „Dead Cosmonauts“, pp 156-176, Random House, New York, 1988, retrieved 8 January 2008
  8. Burgess, Colin, Fallen Astronauts: Heroes Who Died Reaching for the Moon, page 163, Bison Books, 2003
  9. Siddiqi, Asif A. Challenge To Apollo: The Soviet Union and the Space Race, 1945–1974. NASA — 266 bet. 
  10. Charles, John, „Could the CIA have prevented the Apollo 1 fire?“, Space Review, 29 January 2007, retrieved 5 January 2008
  11. NASA History, SP-4204, Predictions of Trouble (Wayback Machine saytida 2016-03-25 sanasida arxivlangan) hq.nasa.gov, Accessed 1 May 2019

Bibliografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]