Suyak (musiqa asbobi)
 | Bu maqolada manbalar <ref></ref> teglariga olinmagan yoki umuman koʻrsatilmagan. |
Suyak (inglizcha: bones) — idiofon turkumiga mansub cholgʻu asboblari, yaʼni cholgʻuning tanasi tomonidan tovush chiqaradigan asboblar. Ular kuyning ritmik joʻrligi yoki yakkaxon ijro uchun ishlatiladi. Koʻpincha notoʻgʻri tarzda kastanetaga oʻxshatishadi.
Ular sigir, echki yoki qoʻyning qaynatib ajratib olingan qovurgʻalarining ikkita segmentini tashkil qiladi (uzunligi 10-20 sm). Ular, shuningdek, qattiq yogʻoch, tosh yoki boshqa qattiq materiallardan tayyorlanishi mumkin. Bugungi kunda ular asosan qattiq yogʻochdan yasalgan.
Suyaklar qadimiy musiqa asboblaridan biridir. Ushbu asbob kelt xalqlari orasida — Irlandiyada, Shotlandiyada, Galisiya va Asturiyaning Ispaniya hududlarida, shuningdek, Moʻgʻulistondan Turkiyagacha boʻlgan koʻplab Osiyo xalqlari, Peru va Ekvador xalqlari orasida keng tarqalgan.
Turli mintaqalarda suyaklar turli xil materiallardan tayyorlanishi mumkin, ammo oʻyin texnikasi hamma joyda taxminan bir xil: suyaklar vertikal ravishda barmoqlar orasida ushlab turiladi, biri harakatsiz, ikkinchisi erkin, qoʻl bilakka perpendikulyar ravishda yuqoriga egilgan, bunda qoʻl bilan birga yon tomonlarga silkitadigan harakatlarni amalga oshiriladi, bunda kimgadir salomlashish yoki xayrlashish uchun qoʻlimizni silkitganimizdek boʻladi. Ushbu harakat tufayli harakatlanuvchi suyak qoʻzgʻalmas suyakka maʼlum bir tarzda uriladi va quruq chertish tovushini chiqaradi.
Yana qarang[tahrir | manbasini tahrirlash]
 | Bu andozani aniqrogʻiga almashtirish kerak. |