Shvaynfurt soʻyish kosasi
Shvaynfurt soʻyish kosasi (nemischa: Schweinfurter Schlachtschüssel) — Shvaynfurt frankonligi davrida gastronomik anʼana hisoblanadi va u bir yarim asrdan koʻproq vaqtni oʻziga qamrab oladi, choʻchqa soʻyish munosabati bilan nemis bayramining turlaridan biri hisoblanib, turli marosimlar bilan oʻtkaziladi. Anʼanaga koʻra, choʻchqa goʻshtining turli qismlaridan qaynatilgan goʻsht „yogʻli qismidan yogʻsizigacha“ qatʼiy belgilangan tartibda yetti xil „ovqatlar almashmasi“ koʻzda tutilgan: yonbosh, kesma, kurak, boʻyin, til va quloq bilan bosh, yurak bilan tovon va boshqa submahsulotlar, shuningdek, buyraklar bilan pishirilgan. Taxminlarga koʻra, 100 kishiga moʻljallangan shvaynfurt soʻyish kosasi uchun uchta choʻchqa va unga qoʻshimcha ravishda boshlari va sut mahsulotlari ham kerak boʻladi. Goʻsht bir yarim soat davomida qaynatiladi. Shvaynfurt soʻyish kosasi anʼanasining asoschisi mahalliy qassob doʻkoni va traktirning egasi Georg Yozua Shvanxoysser boʻlib, yilnomaga koʻra, 1856-yilda ellik nafar mehmonlarni taklif qilib, choʻchqa goʻshtini yangi kolbasa bilan toza havoda qozonda pishirilgan kechki ovqatga taklif qilgan edi, oʻshanda tushdan soʻng butun bir choʻchqa ham yeb bitirilgan.[1][2] Eng katta shvaynfurt soʻyish kosasi 1991-yilda shaharning 1200 yilligini nishonlash munosabati bilan boʻlib oʻtgan va unda 1200 dan ortiq isteʼmolchilar ishtirok etishgan edi.[3]
Bayramni nishonlashdan oldin uning ishtirokchilari sabrsizlik bilan stolni sanchqi va pichoqlar bilan taqillatib, anʼanaviy qoʻshiqlarni ijro etishadi va kechki ovqat paytida ular mehmonlar oʻtirgan kursining orqasiga yashirincha choʻchqa dumini yopishtirib qoʻyib, xazil qilishadi. Shvaynfurt soʻyish kosasining asosiy xususiyati stolda tarelkalarning yoʻqligidir, choʻchqa goʻshti toʻgʻridan-toʻgʻri maxsus tozalangan yogʻoch dastgohda tortiladi va mos ravishda dasturxon asboblari yordamida „taxta“ning oʻzidan isteʼmol qilinadi. Yettita „taom“ning har biri stolning oʻrtasiga qoʻyiladi, shunda har bir isteʼmolchi oʻziga tegishli qismini olishi mumkin boʻladi. Yeyilmagan qoldiqlar stol markazidan keyingi „taom“ qoʻyilishidan oldin olib qoʻyiladi va qonli kolbasa va lebervurstga tashlanadi va ular mehmonlarga ketishdan oldin beriladi. Goʻsht odatda frankon vinolari, dudlangan tuzlangan karam, qora yoki kulrang non, tuz, qalampir va yerqalampir bilan birga dasturxonga tortiladi. Desert uchun esa odatda bargli pirogni qahva bilan birga dasturxonga tortiladi.[4][5]
Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- ↑ tourismus.schweinfurt.de Instruksiya po primeneniyu: chto edyat iz shvaynfurtskoy zaboynoy miski(olm.)
- ↑ food-from-bavaria.de: Shvaynfurtskaya zaboynaya miska(olm.)
- ↑ Main-Post: Traktirщiki, sari i varvari: istoriya shvaynfurtskix traktirov(olm.)
- ↑ slowfood.de: Sitnoe udovolstvie: shvaynfurtskaya zaboynaya miska(olm.)
- ↑ schweinfurt-hat-schwein.de: Shvaynfurtskaya zaboynaya miska(olm.)
Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- Karl H. Hennig: Zum Fressen gern: Die Schweinfurter Schlachtschüssel — Geschichte und Geschichten . Reimund Maier, Shvaynfurt 2005, ISBN 978-3926300546
Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]
- revista.de: Yoqimli ishtaha. (Wayback Machine saytida 10-yanvar 2021-yil sanasida arxivlangan) Haqiqiy Shvaynfurt soʻyish kosasi (Wayback Machine saytida 10-yanvar 2021-yil sanasida arxivlangan) (olm.) )
- Швайнфуртская забойная миска YouTubeda</img>(olm.)