Shtrox skripkasi

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Shtrox skripkasi (violinofon) — bu skripkaning bir turi boʻlib, unda ovozni kuchaytirish uchun yogʻoch rezonator qutisi emas, balki metall rastrub ishlatiladi. U ixtirochi Iogann Shtrox (nemischa: Johannes Matthias Augustus Stroh , 1828-1914) nomini olgan, u cholgʻu asbobini 1899-yilda yaratgan.

Shtroxning skripkasining ovozi koʻproq fokuslangan boʻlib, oddiy skripkadan ancha balandroq ovoz chiqaradi. Bu studiyalarda gramplastinka yozuvlarini yozishda violinofillardan keng foydalanishga olib keldi. Shuningdek, bu skripka teatrlarda, musiqa zallarida ishlatilgan. Mikrofonlar va elektr skripkaning paydo boʻlishi bilan asbobning mashhurligi kamaydi. Zamonaviy musiqachilar ushbu asbobning oʻziga xos ovozidan ham foydalanadilar — xususan, Shtrox skripkasini Tom Ueyts va Bat for Lashesning alohida yozib olingan ijrolarida eshitish mumkin.

Moldaviya va Ruminiyada XX asrning boshidan beri Shtrox skripkasining mahalliy turi maʼlum boʻlgan (koʻrinishidan, u mustaqil ravishda paydo boʻlgan), gramofonga oʻxshash diafragma rezonatoridan foydalanilgan — bunday asbob xalq musiqasini hali ham baʼzan orkestrlarda oʻynashda qoʻllaniladi.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]