Shayx Xudoydod Valiy

Vikipediya, ochiq ensiklopediya

Ism

Shayx Xudaydod Vali(Xudoyberdi ibn Ortiq Shayx)

Tavalludi

1461-yil

Vafoti

1532-yil

Falsafa maktabi

Jahriya Sultoniya

Портрет Шейха Худайдода Вали (1461—1532)

Shayx Xudaydod Valiy (1461-1532) (oʻzbekcha: Shayx Xudoydod Vali, asl ismi Hudayberdi, toʻliq ismi Hazret Azizon Shayx Hudaydod Vali ibn Xazret Azizon Ortiq Shayx) — islomiy valiy, bayram, ilohiyot olimi, turkiy avliyo, afsonaviy soʻfiy shayxi, Oʻrta Osiyoda islomni yoyuvchi, shoir, tasavvuf va kurashchi., “Jahriya Sultoniya” soʻfiylik maktabi, yaʼni “baland zikr[1] asoschilaridan biri, Xoja Ahmad Yassaviy taʼlimotining yirik nazariyotchisi va shayxi. Yassaviy tariqati shayxlarining oltin zanjirida oʻninchi.

Biografiya[tahrir | manbasini tahrirlash]

Shayx Xudayod Valiy nomidagi jome masjidi, Samarqand viloyati, Jomboy tumani, Gazira qishlogʻi, (Oʻzbekiston)

Shayx Xudoydod Valiy (Shayx Xudoydodi Valiy) 1461 yilda Oʻzbekistonning Karmana shahrida (Navoiy viloyati) tugʻilgan. Shezer shayx Xudaydod Valiyning shajara daraxti Muhammad (s.a.v.)ning oʻzlariga borib taqaladi. “Manokibi Shayx Xudoydod Valiy”, “Xujzhat uz-zokirin”, “Tuhfatul-zojirin” Nosiraddin ibn amir Muzaffar, “Lamahot”, “Samariya” kabi manbalarda sheʼrlari haqidagi maʼlumotlar saqlanib qolgan. Samarqanddagi oʻsha paytlarda mashhur boʻlgan Javzoniya (Jafoniya) madrasasi, Ulugʻbek madrasasi (1477-1482) va “Mulla Muhammad” nomidagi Buxoro madrasalarida tahsil olgan.[2] U jahriya soʻfiy Shayx Jamoliddin Azizonning Yassaviy tariqatining Oʻrta Osiyodagi mashhur izdoshlaridan biri muridi boʻlgan. Oʻlimidan soʻng u yassaviylarga ustoz boʻldi. Shayx Hudaydod Valiy islom dini va Yassaviy taʼlimotini targʻib qilishda faol ishtirok etgan. U juda kamtarona hayot kechirdi. Shayx Xudoydod Vali Azizon oʻz she’riyati orqali soʻfiylarning hikmat va falsafasini yetkazgan. U oʻz asarlarida Qodirni ham, insonni ham tarannum etgan, adolat yoʻliga oʻrgatgan, muhtojlarga yordam koʻrsatgan, barcha xalqlar Alloh taoloning ijodi ekani, teng huquqli ekanini ta’kidlagan. Shayx Xudoydod Valiy Qarnobga borganida, mahalliy bekning oddiy xalqni masxara qilganidan qattiq tushkun va g'azablangan edi. Tez orada Buxoro amiri bayram uyushtirdi. Xalq sayillari baxlavon musobaqalari bilan oʻtkazilishi odat edi. Paxlavon kurashchisi Shayx Xudoydod Valiy bir nechta raqibini nokautga uchratib, gʻolib deb topildi. Va amir paxlavon – gʻolibni taklif qilib, mukofot sifatida nima istashini soʻraganida, Xudoydod Valiy fursatni qoʻldan boy bermay, amirdan Qarnobda adolat oʻrnatishni soʻradi. Shunday qilib, Qarnob xalqi bek zulmidan qutuldi. Shayx juda kamtarona, deyarli halokatli hayot tarzini olib bordi. Ammo u zodagonlarning sovg'alarini qabul qilishga ruxsat bermadi. Buxoro amiri Boqiy ham, Muhammad Shayboniyxon ham Hazrati Xudoydod Valiyni oʻzlariga yaqinlashtirish uchun har tomonlama harakat qildilar. Amir Bokiy shayxni qoʻllab-quvvatlamoqchi boʻlib, unga bir necha qop don joʻnatadi, u nazrlarni qabul qilmaydi. Shunda amir ustozi Xudoydod Valiy Shayx Jamoliddin Azizondan muridiga ta’sir oʻtkazishni soʻradi. Va shundan keyingina sovg'alar qabul qilindi va darhol bevalar, etimlar va muhtojlarga oxirgi dongacha tarqatildi.[3]. Umrining soʻnggi yillarida Samarqand viloyatining Gʻozira qishlogʻida (Jamboy tumani) yashab, 1532-yil 8-avgustda shu yerda vafot etgan, qabri ustiga “Shayx Xudoydod Valiy” yodgorlik majmuasi qurilgan.[4] Oʻz davrining koʻplab mashhur kishilari, jumladan, hukmdorlar ham Shayx Xudaydod Valiyni oʻzlariga ma’naviy ustoz deb bilganlar. Ular orasida Amir Temur (Temurlan) shoh Zahiriddin Muhammad Boburning avlodi, “ Shayboniylar ” hukmdorlari Muhammad Shayboniyxon, Abu Saidxon, Ubaydullaxon bor edi.[5]

Avlodlari[tahrir | manbasini tahrirlash]

Hazrati Azizon Olim Shayx “Lamahot” kitobida Shayx Hudaydod Valiyning uch qizi va bir oʻgʻli borligini yozgan edi.

  • 1) Solih - shayxning yolg'iz o'g'li, o'n olti yoshida kasallikdan vafot etgan, avlodi qolmagan.
  • 2) Solixa bibi – toʻngʻich qizi, yoshligida vafot etgan, avlodi yoʻq.
  • 3) Bibi Xadiya - Seyid Takiyuddindan 3 oʻgʻil koʻrdi[6][7].: Xoʻj Kalon va Xoʻj Xurddan farzand koʻrmagan. Oʻz navbatida kenja oʻgʻli Xoʻja Seyid Abdulbosit koʻp farzandli boʻlgan. Taniqli avlodlardan biri Eshon Solihxon Malikov edi. Uning avlodlari hozirgacha Samarqand viloyati, Jomboy tumani, Gʻozira qishlogʻida istiqomat qiladi[8].
  • 4) Bibi Maxzuna - kenja qizi, Seyyid Amirshohga turmushga chiqqan. Farzandlari Amir Sanatillo, Xoʻja Abdurashid, Amir Bahovuddinlardir.[9]

Eslatmalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Абдулло С. Познавая себя и Бога // Мысль : Журнал. — 2008. — Andoza:Бсокр. — Andoza:Бсокр. Архивировано 23 yanvar 2015 года.
  2. о Шейхе Худойдод Вали[sayt ishlamaydi]
  3. „Zarnews“. 2016-yil 10-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 26-may.
  4. „Ia-Centr.Ru ::: Экспертная Оценка :: Роль Образования И Культуры В Социально-Политической Жизни В Бухарском Ханстве Xvi Века“. 2015-yil 26-iyunda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 26-may.
  5. Б. В. Норик, Роль шибанидских правителей в литературной жизни Мавераннахра XVI в. // Рахмат-намэ. Спб, 2008. С. 230
  6. „Shajara info“. 2018-yil 3-iyulda asl nusxadan arxivlangan. Qaraldi: 2022-yil 26-may.
  7. https://shajara.org/2020/08/06/shayh-hudoydod-vali-va-sayyid-amir-taqiyuddin/ (Wayback Machine saytida 2020-10-19 sanasida arxivlangan) Shayx Hadoydod Vali
  8. Шайх Худойдод Вали-Кармана фарзанди[sayt ishlamaydi]
  9. https://shajara.org/2020/08/06/shayh-hudoydod-vali-va-sayyid-amir-taqiyuddin/ (Wayback Machine saytida 2020-10-19 sanasida arxivlangan) Shayx Hudoydod vali va Sayyid Amir Taqiyuddin avlodlari shajarasi

Adabiyotlar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  • Sultonlar tarbiyasi haqida risola. Risola-yi tanbih as-salotin. Muallif: Maxdum-i A’zam, tarjimasi Baxtiyor Bobojonov (Soʻfiylar hikmati, Peterburg sharqshunosligi, 2001, 448 b.)
  • Buehler, Artur F. 1998-yil. Payg'ambarning so'fiy vorislari:. Hind naqshbandiyasi va vositachi soʻfiy shayxning yuksalishi. Kolumbiya: Janubiy Karolina universiteti matbuoti.
  • DeWeese, Devin. 1996-yil. “Mashoyix-i Turk va Xojag’on: Yasaviy va Naqshbandiy so’fiylik an’analari o’rtasidagi aloqalarni qayta ko’rib chiqish”, Journal of Islamic Studies, 7(2), bet. 180-207.
  • Farah, Sezar E. 1974-yil. "Shayx-Mursidning xulq-atvorini tartibga soluvchi qoidalar", Numan, 21(2), s. 81-96.
  • Feuillebois-Pierunek, Momo Havo. 2007-yil. "La maîtrise du corps d'après les manuels de soufisme (Xe-XIVe siècles)," C. Mayeur-Jaouen va B. Heyberger eds., Le corps et le sacré en Orient musulman. Revue des mondes musulmans et de la Méditerranée 113-114-ning maxsus soni, Aix-en Provans: Edisud. pp. 91-107.
  • Gardner, Viktoriya R. 2006-yil. “Markaziy Osiyo sufiy shayxining yozma vakili: Ahmad ibn Mavlono Jaloliddin Xojagi Kosoniy “Maxdum-i A’zam” (vaf. 1542), PhD dissertatsiyasi.
  • Meyer, Fritz. 1994-yil. Zwei Abhlandlungen über Die Naqšbandiya. Istanbul: Frants Shtayner Verlag.. 1999-yil. "So'fiylar uchun odob kitobi", "Islom taqvosi va tasavvuf ocherklari", tr. J. O'Kane, Leyden, Boston va Koln: Brill. pp. 49-92.
  • Papa, Aleksandr. 2008-yil. "Refonder plutôt que reformer : La Naqshbandiya no-mujaddidiy dans le monde turc (XVI-XVIIIe siècles). Lecture de trois textes naqshbandî makhdumî”, R. Chih, D. Gril, C. Mayeur-Jaouen eds., Le soufisme en Egypte et dans le monde musulmane à l'époque ottomane. Qohira: IFAO. (kelgusi)
  • Pol, Yurgen. 1991-yil. Die politische und soziale Bedeuntung der Naqšbandiya in Mittelasien im 15. Jahrundert. Berlin va Nyu-York: Valter de Gruyter. 1998-yil. Ta’limot va tashkilot: Bahouddindan keyingi birinchi avloddagi Xojagon/Naqshbandiya. Berlin: Das Arabische Buch.
  • Reynolds, Gabriel Said. 2000. "Oziq-ovqatga so'fiy yondashuv: Adab misoli", Musulmon dunyosi, 90(1/2), s. 198-217.
  • Shimmel, Annemaire. 1972-yil. "Nur ein störrisches Pferd...", Ex Orbe Religionum: Festschrift für Geo Widengren, Leiden: Brill. jild. 2, bet. 98-107.
  • Tosun, Nejdet. 2002-yil. Bahoeddin Nakshbend: Hayati, Görüşleri, Tarikati. Istanbul: Insan YayInlarI
  • Abul Baqo b. Ḵᵛāǰa Bahoʾ-al-dīn b. Maḵdum-e A'om, Jome' al-maqomat (1026/1617 tugallangan).
  • Shah-Mahmud b. Mīrzo Fażl Čoras, Anis al-Talebīn (taxminan 1107/1695-96 yillarda tugallangan) va Tarikh (taxminan 1087/1676-77 yillarda tugallangan), ad. va tr. OF Akimushkin, Pamyatniki pis'mennosti vostoka XLV Moskva, 1976-yil.
  • Kāsāni resālātning uchta Maǰmūʿat, fors tilida kataloglangan i tadzhikskie rukopisi Instituta Narodov Azii AN SSSR (Kratkiĭ alfavitnyĭ katalog), ed. ND Mikluxo-Maklaĭ, 1-qism, Moskva, 1964-yil, №. 3872-3874. Nafīsī, Naẓm o naṯr, s. 400-01.

Havolalar[tahrir | manbasini tahrirlash]