Saurischia

Vikipediya, ochiq ensiklopediya
Saurischialar
Saurischian dinozavrlarning olti xil vakilli.

1-qator (erta saurischianlar):Herrerasaurus ischigualastensis (herrerasaur), Eodromaeus murphi (bazal theropod); 2-qator (teropodlar): Pelecanus occidentalis, Tyrannosaurus rex; 3-qator (sauropodomorflar): Apatosaurus louisae, Plateosaurus engelhardti.

Ilmiy tasnifie
Qirollik: Hayvonot
Tip: Xordalilar
Oila Dinozavrlar
Urugʻ Saurischia
Seeley, 1888
Kichik guruhlar

Saurischia (talaffuzi: Sauriskye; yunonchadan sauros (σαῦρος) „sudraluvchi“ va ischion (ἴσχιον) „kaltakesak“ degan maʼnoni anglatadi)[1] — son tuzilishi boʻyicha tasniflangan dinozavrlarning ikkita asosiy boʻlinmasidan biri (ikkinchisi — Ornithischia). Saurishchia va Ornithischia dastlab 1888-yilda Harry Seeley tomonidan turkumlar deb atalgan[2], ammo bugungi kunda koʻpchilik paleontologlar Saurishchia -ni turkum emas, balki unchalik katta boʻlmagan guruh sifatida tasniflashadi[3].

Tavsifi[tahrir | manbasini tahrirlash]

Barcha yirtqich dinozavrlar (teropodlarning ayrim turlari) anʼanaviy ravishda barcha qushlar va fitofag dinozavrlarning ikkita asosiy turidan biri — sauropodomorflar kabi saurischianlar deb tasniflanadi. Boʻr davrining oxirida, boʻr-paleogen yoʻqolib ketish hodisasi jarayonida qushlardan tashqari barcha saurischialar yoʻq boʻlib ketishgan. Qushlar, bir guruh teropod dinozavrlarining toʻgʻridan-toʻgʻri avlodlari boʻlib, filogenetik tasnifga koʻra, saurischia dinozavrlarning kichik guruhidir[4].

Saurischia dinozavrlari anʼanaviy ravishda ornithischia dinozavrlariga oʻxshash uch qirrali tos tuzilishiga ega boʻlib, ularda tos suyagi oldinga qaraganligi bilan ajralib turadi. Ornithischialarning tos suyagi orqaga burilgan holda, tos suyagining pastki qismi bilan parallel ravishda toʻrt qirrali tuzilishga ega boʻladi. Saurischia dinozavrlarining son tuzilishi ularni „kaltakesak“ dinozavrlar deb atalishiga olib kelgan, chunki zamonaviy kaltakesaklar va boshqa sudralib yuruvchilarda ajdodlarining son anatomiyasini saqlab qolishgan[5].

Tasniflash[tahrir | manbasini tahrirlash]

Seeley oʻz maqolasida dinozavrlarning ikki guruhini nomlashda boshqa paleontologlar tomonidan anʼanaviy dinozavrlar tartibini ajratish uchun ilgari surilgan tasniflash sxemalarini koʻrib chiqqan. U 1878-yilda Otniel Charles Marsh tomonidan ilgari surilgan, dinozavrlarni toʻrt turkumini (Sauropoda, Teropodlar, Ornithopoda va Stegosauria) oʻrgangan.

Biroq, Seeley dinozavrlar guruhlari oʻrtasidagi yagona asosiy farqni hisobga oladigan, ularni boshqa sudraluvchilardan ajratib turadigan xususiyatga asoslangan tasnifni shakllantirishni xohlagan. Seeley tasnif gʻoyasini son suyaklari konfiguratsiyasidan topgan va Marshning barcha toʻrtta turkumini ushbu son anatomiyasiga asoslanib ikkita katta guruhga ajratish mumkinligini aniqlagan. U Stegosauria va Ornithopoda turkumini Ornithischia ga, Terapod va Sauropoda ni Saurishchia ichiga joylashtirgan. Bundan tashqari, Seeley ikki guruh oʻrtasidagi son suyaklariga asoslangan va boshqa koʻplab farqlardan foydalanib, „dinozavrlar“ umuman tabiiy guruh emas, balki ibtidoiy arxozavrlardan mustaqil ravishda paydo boʻlgan ikkita alohida tartib ekanligini taʼkidlagan.


Turli topologiyalarda saurishchilarning filogenetik holati
Müller & Garcia, 2020[6] Novas et al., 2021[7]
Saurischia

Herrerasauridae

Daemonosaurus

Tawa

Chindesaurus

Saltopus

Eodromaeus

Eusaurischia

Sauropodomorpha

Terapod

Ornithischia (incl. "Silesauridae")

Silesauridae

Dinosauria

Ornithischia

Saurischia
Herrerasauria

Daemonosaurus

Tawa

Chindesaurus

Herrerasauridae

Eusaurischia

Sauropodomorpha

Theropoda

Eodromaeus

Neotheropoda

Manbalar[tahrir | manbasini tahrirlash]

  1. Oxford English Dictionary
  2. „I. On the classification of the fossil animals commonly named Dinosauria“. Proceedings of the Royal Society of London. 43-jild, № 258–265. 31–dekabr 1888–yil. 165–171-bet. doi:10.1098/rspl.1887.0117.{{cite magazine}}: CS1 maint: date format ()
  3. Weishampel, D.B., Dodson, P., and Osmólska, H. (eds.). (2004). The Dinosauria. 2nd edition. University of California Press, Berkeley. 833 pp.
  4. Padian, K. „Basal Avialae“,. The Dinosauria, Second Weishampel, David B.: , Berkeley: University of California Press, 2004 — 210–231 bet. ISBN 978-0-520-24209-8. 
  5. Zanno, Lindsay E.; Gillette, David D.; Albright, L. Barry; Titus, Alan L. (7–oktabr 2009–yil). „A new North American therizinosaurid and the role of herbivory in 'predatory' dinosaur evolution“. Proceedings of the Royal Society B: Biological Sciences. 276-jild, № 1672. 3505–3511-bet. doi:10.1098/rspb.2009.1029. PMC 2817200. PMID 19605396.{{cite magazine}}: CS1 maint: date format ()
  6. Müller, R.T.; Garcia, M.S. (2020). „A paraphyletic ʻSilesauridae' as an alternative hypothesis for the initial radiation of ornithischian dinosaurs“. Biology Letters. 16-jild. 20200417-bet. doi:10.1098/rsbl.2020.0417.
  7. Novas, F.E.; Agnolin, F.L.; Ezcurra, M.D.; Müller, R.T.; Martinelli, A.; Langer, M. (2021). „Review of the fossil record of early dinosaurs from South America, and its phylogenetic implications“. Journal of South American Earth Sciences. 10-jild. 103341-bet. doi:10.1016/j.jsames.2021.103341.