Kontent qismiga oʻtish

Pompeyning soʻnggi kuni

Vikipediya, erkin ensiklopediya
Pompeyning soʻnggi kuni
ruscha: Последний день Помпеи
Rassom Karl Bryullov
Yil 1830–1833-yillar
Material Moyli bo‘yoq
Oʻlchami 456.5 sm × 651 sm (30,590 in × 43,600 in)
Joylashuvi Rus davlat muzeyi, Sankt-Peterburg
Roʻyxatga kiritilgan raqami J-5084

Pompeyning soʻnggi kuni – Karl Bryullov tomonidan 1830–1833-yillar oraligʻida chizilgan yirik tarixiy surat boʻlib, ushbu kartina milodiy 79-yildagi Vezuviy vulqonining otilishi mavzusiga bagʻishlangan. Bu asar oʻzining uslubiy jihatidan oʻsha davr Rossiyasida hukmron boʻlgan neoklassitsizm bilan Fransiyada tobora keng tarqala boshlagan romantizm oqimi oʻrtasida joylashgani bilan ajralib turadi.

Ushbu surat omma eʼtirofiga sazovor boʻldi va Karl Bryullovni xalqaro shuhrat qozongan ilk rus rassomiga aylantirdi. Rossiyada esa bu asar rus sanʼati Yevropaning boshqa mamlakatlaridagi sanʼat darajasidan qolishmasligini isbotlovchi dalil sifatida baholandi. Shuningdek, kartina Edward Bulwer-Lyttonning dunyoga mashhur „Pompeyning soʻnggi kunlari“ nomli romaniga ilhom manbai boʻlgan. Biroq Fransiya va Rossiya tanqidchilari rasmdagi klassik uslubda tasvirlangan gavdalarning haddan tashqari mukammalligiga eʼtibor qaratgan. Ularning fikricha, bu jismoniy ideal holat obrazlarning fojiaviy holatiga mos tushmagan. Bu rasmning umumiy mazmuni – inson yaratgan narsalarni yoʻq qilishga qodir tabiatning ulugʻvor kuchi haqidagi romantik gʻoyasi bilan uygʻunlashmagan.

Luigi Rossini, Via dei Sepolcri in Pompei, gravyura, Rim, 1830-yil [1]